Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Τεράστια Ηλιακή Έκρηξη-Η Μεγαλύτερη Του Έτους




Ο ήλιος φαίνεται πολύ θυμωμένος, τώρα που είναι στην κορύφωση του 11 έτους του ηλιακού του κύκλου. Μια ισχυρή ηλιακή έκρηξη που εκτινάχθηκε αργά τη Δευτέρα ήταν η μεγαλύτερη σε περισσότερο από ένα χρόνο, αναφέρουν οι ειδικοί του καιρού στο διάστημα.

Εκτινάχθηκε από μια ήδη ενεργή περιοχή ηλιακών κηλίδων, η έκρηξη κατατάσσεται ως έκλαμψη κλάσης X4.9 : " Χ " στην εν λόγω ονομασία σημαίνει "ακραία".

"Αν και εντυπωσιακό, η πηγή του συμβάντος αυτού είναι έξω από τη γραμμή  Ήλιος - Γη", είπε σε μία δήλωση η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία του Κέντρου Πρόγνωσης Διαστημικού Καιρού. Αυτό σημαίνει ότι ένα ξέσπασμα φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων που εκρήγνυται μακριά από τον ήλιο, η λεγόμενη εκτίναξη στεμματικής ύλης, δεν θα επηρεάσει τη Γη.

Αυτά είναι άσχημα νέα για όσους ήλπιζαν να δουν το βόρειο σέλας, που προκύπτει από τις συγκρούσεις μεταξύ των φορτισμένων σωματιδίων που εκτοξεύθηκαν από την ηλιακή επιφάνεια και αέριων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα της Γης.

Αλλά πρέπει να είστε υπομονετικοί, γιατί η περιοχή των ηλιακών κηλίδων "θα συνεχίσει να περιστρέφεται σε μια καλύτερη θέση για να επηρεάσει τη Γη την επόμενη εβδομάδα περίπου, " σύμφωνα με το Κέντρο Προγνώσεων.

Μείνετε συντονισμένοι ουρανο-παρατηρητές του Βορρά, μπορεί να δείτε πυροτεχνήματα.

Photo Credit: NASA/SDOV
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τέσσερα Αστρονομικά Γεγονότα, Αυτήν Την Εβδομάδα: Η Αφροδίτη την Αυγή και Η Διπλή Κοσμηματοθήκη των Διδύμων



Το μισοφέγγαρο φωλιάζει  στους εσώτερους πλανήτες αυτήν την εβδομάδα, ενώ οι ουρανό-παρατηρητές θα δείτε επίσης τα μυθικά δίδυμα να αποκαλύπτουν δύο αστρικά θαύματα.

  1. Ζωδιακά Φώτα. Με το φεγγάρι έξω από τον ουρανό νωρίς το βράδυ αυτή την εβδομάδα, ιδανικές συνθήκες ουρανού επικρατούν για να κυνηγήσετε τα φευγαλέα ζωδιακά φώτα. Αυτή η αιθέρια λάμψη στον ουρανό προκαλείται από το φως του ήλιου που φωτίζει αμέτρητα σωματίδια σκόνης διάσπαρτα μεταξύ των πλανητών. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι πίστευαν ότι η εξωπραγματική λάμψη οφειλόταν σε μακρινές φωτιές κάτω από τον ορίζοντα. Οι αρχαίοι Έλληνες σκέφτηκαν ότι πρέπει να προκαλείται από μακρινές εκρήξεις ηφαιστείων. Αυτό το πιο διακριτικό από τα αστρονομικά φαινόμενα φαίνεται καλύτερα στα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη από τους παρατηρητές που βρίσκονται μακριά από τα φώτα της πόλης. Ψάξτε για μία λάμψη σε σχήμα πυραμίδας - αμυδρότερη από το Γαλαξία μας - που υψώνονται πάνω από το δυτικό ορίζοντα μετά το ηλιοβασίλεμα.
  2. Σελήνη και Αφροδίτη. Αυτοί που θα ξυπνήσουν νωρίς τα ξημερώματα της Τετάρτης 26 Φεβρουαρίου, μπορούν να απολαύσουν μία όμορφη αντιστοίχιση ανάμεσα στη λεπτή ημισέληνο και την λαμπρή Αφροδίτη. Τα δύο ουράνια αντικείμενα θα εμφανίζονται χώρια 5 μοίρες - ίσο με το πλάτος των τριών μεσαίων δακτύλων σας στο μήκος του βραχίονα. Για τυχερούς παρατηρητές σε περιοχές της δυτικής και κεντρικής Αφρικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας και το περισσότερο της Ινδίας, ο συνδυασμός θα είναι πολύ πιο δραματικός. Ο σύντροφος της Γης θα φανεί να επισκιάζει την Αφροδίτη στις 5 πμ GMT (Μέσος Χρόνος Greenwich). Δεδομένου ότι αυτό θα συμβεί αργά το πρωί, όπου η απόκρυψη είναι ορατή - θα φαίνεται καλύτερα μέσα από κιάλια. Το φεγγάρι θα πρέπει να είναι ένας εύκολος στόχος για να δείτε με γυμνό μάτι, όμως, καθώς θα κρέμεται ψηλά στα νοτιοδυτικά. Η Αφροδίτη θα εμφανιστεί ως ένα λευκό αστέρι κοντά στο άνω κέρας της ημισελήνου. Η θέα μέσα από ένα μικρό τηλεσκόπιο θα είναι ακόμη πιο υπέροχη επειδή η Αφροδίτη εμφανίζεται ως ένα μικρό μισοφέγγαρο επίσης.
  3. Σελήνη και Ερμής. Επόμενη στάση για το φεγγάρι είναι ο Ερμής, τα ξημερώματα της Πέμπτης 27 Φεβρουαρίου. Κιάλια θα πρέπει να αναδείξουν τον Ερμή στο κάτω αριστερό μέρος της πολύ λεπτής ημισελήνου, που κρέμεται πολύ χαμηλά στο νοτιοανατολικό ουρανό περίπου 30 λεπτά πριν την ανατολή. Μακριά πάνω δεξιά τους, θα βρίσκεται μια λαμπρή Αφροδίτη.
  4. Η Κοσμηματοθήκη των Διδύμων. Το Σάββατο 1 Μαρτίου, μία νέα σελήνη σηματοδοτεί ένα σκοτεινό ουρανό το βράδυ, ιδανικό για το κυνήγι δύο πανέμορφων ανοιχτών σμηνών αστέρων τα οποία βρίσκονται μέσα στον αστερισμό των Διδύμων. Οι Δίδυμοι, όπως ονομάζονται, είναι ενδιαφέρον να εξερευνηθούν με κιάλια και μικρά τηλεσκόπια, ακόμη και από προάστια φωτεινών πόλεων. Οι Δίδυμοι είναι εύκολο να βρεθούν, ιππεύουν σχεδόν περίπου στο νότιο ουρανό μέσα στο βράδυ αυτή την εποχή του έτους και χαρακτηρίζονται από τα δύο φωτεινά αστέρια Κάστωρ και Πολυδεύκης. Θα βρείτε τον Δία εκεί δίπλα, τοποθετημένο προς τα κάτω δεξιά από τα δύο αστέρια. Σκανάρετε τους ουρανούς με κιάλια στα δεξιά του λαμπρού βασιλιά των πλανητών. Το σμήνος Messier 35 βρίσκεται σε απόσταση περίπου 8 μοιρών μακριά, λίγο μικρότερο από το πλάτος της γροθιάς σας στο μήκος του βραχίονα. Τοποθετημένο περίπου 2.800 έτη φωτός μακριά από τη Γη, το M35 είναι μια χαλαρή συσσωμάτωση τουλάχιστον 100 σαν διαμάντια αστεριών που βρίσκονται διάσπαρτα σε μια έκταση στο μέγεθος της πανσελήνου. Αρκετά φωτεινά για τα δούμε ως ένα 5.1 μεγέθους θολό σημείο με γυμνό μάτι (από μια σκοτεινή περιοχή), μεγαλύτερη μεγέθυνση είναι απαραίτητη για να εκτιμήσετε πραγματικά την ομορφιά του M35. Σε σύγκριση με τον ήλιο μας, ο οποίος εκτιμάται ότι είναι περίπου πέντε δισεκατομμυρίων ετών, είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα απομακρυσμένα αστέρια είναι πιθανό να είναι μόνο ένα κλάσμα αυτής της ηλικίας, στα 150 εκατομμύρια χρόνια. Κοιτάξτε προσεκτικά και μπορεί να παρατηρήσετε μια μικρή, ασαφή κηλίδα φωτός στα νοτιοδυτικά προάστια του M35, αυτό είναι ένα άλλο ανοιχτό σμήνος που ονομάζεται NGC 2158. Απέχει περίπου μισή μοίρα από το κέντρο του M35 - ίσο με το πλάτος της πανσέληνου. Λάμπει με μέγεθος 8.6, αυτή η ορδή των πορτοκαλόχρωμων κόκκινων γιγάντιων αστεριών κατοικεί σχεδόν τέσσερις φορές πιο μακριά από ότι το M35, περίπου 12.000 έτη φωτός μακριά.


Photo Credit: CFHT/J.C. Cuillandre
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
: Ειρήνη Μαντζουράνη
Σε συνεργασία με την ιστοσελίδα InMeteo.gr

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Βαρύτητα, Πολλαπλές Διαστάσεις και Μικροσκοπικές Μαύρες Τρύπες



Από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, η βαρύτητα είναι η πιο περίεργη. Πάνω σε «μικρές» αποστάσεις, η βαρύτητα είναι ακόμα βασιλιάς, καθώς είναι κυρίαρχος των ηλιακών συστημάτων, η "κόλλα" που τους κρατά μαζί . Ωστόσο, οι μικρότεροι μαγνήτες αψηφούν τη βαρύτητα με σχετική ευκολία. Γιατί είναι η βαρύτητα τόσο αδύναμη; Για αιώνες, οι φυσικοί έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν σε αυτό ακριβώς το ερώτημα.

Εδώ έρχεται η βαρύτητα και άλλες διαστάσεις μαζί για να σχηματίσουν μία από τις θεωρίες της βαρύτητας. Υποθετικά, η βαρύτητα θα μπορούσε κυριολεκτικά να διαρρεύσει ή να διαπερνά σε άλλες διαστάσεις, αυτή η χαμένη βαρυτική ενέργεια σημαίνει ότι δεν αισθανόμαστε την πλήρη ισχύ της δύναμης της. Αυτές οι διαστάσεις θα μπορούσαν να έρθουν σε διάφορες μορφές . Μία τέτοια υπόθεση προτείνει ότι αυτές οι διαστάσεις είναι μικρότερες από ότι τα άτομα. Μια άλλη ιδέα προτείνει ότι αυτές οι εναλλακτικές διαστάσεις είναι το ίδιο το «μέγεθος» με το δικό μας και απλά «στοιβάζονται» αποπάνω και αποκάτω μας. Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει να απαντήσουμε σε δύο άλλα διαπρεπή ερωτήματα για τη φύση του σύμπαντος με ιδιαίτερη αναφορά στη φύση της σκοτεινής ενέργειας και τον πληθωρισμό.

Από την προοπτική της σκοτεινής ενέργειας, αν η βαρύτητα διαπερνά σε άλλες διαστάσεις του χώρου, δεν θα είναι τόσο ισχυρή στο σύμπαν μας, η οποία θα επιτρέψει στο σύμπαν να επεκταθεί ταχύτερα από ότι αναμενόταν αρχικά. Επιπλέον, αυτή η διαρροή θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει την φύση της σκοτεινής ύλης. Αν η βαρύτητα διαρρέει μεταξύ διαστάσεων, είναι πιθανό η βαρύτητα από άλλες διαστάσεις να διαρρέει προς την δική μας. "Η σκοτεινή ύλη" στη συνέχεια γίνεται το βαρυτικό αποτύπωμα από αντικείμενα σε εναλλακτικές διαστάσεις.

Βέβαια υπάρχει ένα πρόβλημα. Πριν μπορέσουμε να αποδείξουμε κάποιες από αυτές τις υποθέσεις, πρέπει να καθοριστεί αν πράγματι υπάρχουν και άλλες διαστάσεις. Αυτή την στιγμή, μία από τις καλύτερες μεθόδους για να τεστάρουμε αν υπάρχουν εναλλακτικές διαστάσεις είναι να ψάξουμε για σωματίδια που είναι προβλεπόμενο να υπάρχουν σε άλλες διαστάσεις. Ένα παράδειγμα τέτοιου σωματιδίου θα πρέπει να είναι τα σωματίδια στην κατάσταση που περιγράφει η θεωρία Kaluza Klein. Βασικά, με τον ίδιο τρόπο τα άτομα έχουν υψηλές και χαμηλές ενεργειακές καταστάσεις, τα σωματίδια έχουν χαμηλή και υψηλή μαζική κατάσταση. Ένα σωματίδιο σε κατάσταση Kaluza Klein υπάρχει σε μία υψηλότερη μάζα από το φυσιολογικό ομόλογό του.

Μια άλλη δοκιμή για υψηλότερες διαστάσεις θα ήταν να παρατηρήσουμε μια ολίσθηση βαρυτονίων (γκραβιτονίων) σε μια άλλη διάσταση. Ο κύριος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να επιτευχθεί θα ήταν για τους επιστήμονες να συνθλίψουν μια δέσμη σωματιδίων μεταξύ τους και να ανακαλύψουν ελλείπουσα μάζα. Η μάζα που λείπει θα είναι, υποθετικά, βαρυτόνιο που έχει διαρρεύσει σε μια άλλη διάσταση. Φυσικά για να λειτουργήσει ένα τέτοιο πείραμα, πρέπει πρώτα να αποδειχθεί η ύπαρξη ή μη βαρυτονίου. Ένα βαρυτόνιο είναι το υποθετικό στοιχειώδες σωματίδιο-φορέας της βαρυτικής αλληλεπίδρασης (με τον ίδιο τρόπο το φωτόνιο είναι ο φορέας ισχύς για την ηλεκτρομαγνητική δύναμη). Προς το παρόν, η βαρύτητα είναι η μόνη δύναμη χωρίς φορέα δύναμης.

Μια άλλη τέτοια μέθοδος θα ήταν να αξιοποιηθεί η δύναμη των μαύρων οπών και η δημιουργία τους στο εργαστήριο. Βέβαια, θα ήταν μικροσκοπικές μαύρες τρύπες με υπολειπόμενη διάρκεια ζωής μόνο 10^-27 δευτερόλεπτα, αλλά αυτό δεν ακούγεται τόσο τρομακτικό. Ο LHC είναι σήμερα ο μόνος επιταχυντής που μπορεί να παράγει συγκρούσεις σε αρκετή ενέργεια για να δημιουργήσει αυτές τις μικρές μαύρες τρύπες. Οι επιστήμονες μπορούν στη συνέχεια να μελετήσουν τον ρυθμό διάσπασής τους και τα πρότυπα (όπως προβλέπεται από το Καθιερωμένο Μοντέλο), τα οποία θα τους επιτρέψουν να εξετάσουν τη φύση των άλλων διαστάσεων και άλλες άγνωστες περιοχές της φυσικής.

Photo Credit: NASA/CERN/Ian O'Neil
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Ζωδιακά Φώτα



Στην εικόνα φαίνονται η λαμπρή Αφροδίτη και τα Ζωδιακά Φώτα από την Αυστρία. 
Photo Credit: Rudi Dobesberger

Με το φεγγάρι έξω από τον ουρανό νωρίς το βράδυ αυτή την εβδομάδα, ιδανικές συνθήκες ουρανού επικρατούν για να κυνηγήσετε τα φευγαλέα ζωδιακά φώτα. Αυτή η αιθέρια λάμψη στον ουρανό προκαλείται από το φως του ήλιου που φωτίζει αμέτρητα σωματίδια σκόνης διάσπαρτα μεταξύ των πλανητών. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι πίστευαν ότι η εξωπραγματική λάμψη οφειλόταν σε μακρινές φωτιές κάτω από τον ορίζοντα. Οι αρχαίοι Έλληνες σκέφτηκαν ότι πρέπει να προκαλείται από μακρινές εκρήξεις ηφαιστείων. Αυτό το πιο διακριτικό από τα αστρονομικά φαινόμενα φαίνεται καλύτερα στα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη από τους παρατηρητές που βρίσκονται μακριά από τα φώτα της πόλης. Ψάξτε για μία λάμψη σε σχήμα πυραμίδας - αμυδρότερη από το Γαλαξία μας - που υψώνονται πάνω από το δυτικό ορίζοντα μετά το ηλιοβασίλεμα.
Το ζωδιακό φως κατατάσσεται στα ουράνια φαινόμενα και πραγματοποιείται κάθε χρόνο κατά τους μήνες Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο. Γίνεται ορατό μετά την λήξη του λυκόφωτος στο δυτικό ορίζοντα ένα υπόλευκο και διάχυτο, πολύ ζωηρό φως σε μορφή τριγωνικής στήλης. Ανάλογο τέτοιο φως παρατηρείται και στον ανατολικό ορίζοντα κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο. Στην Ελλάδα το ύψος του φωτός περιορίζεται στις 50 μοίρες.
Περισσότερα αστρονομικά γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε θα βρείτε στο InMeteo.gr

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Αρχαία Κοσμική Σύγκρουση Δείχνει Νάνος Γαλαξίας



Οι αστρονόμοι αναφέρουν στοιχεία μιας αρχαίας συγχώνευσης μεταξύ δύο "δορυφόρων" γαλαξιών, αυτών που περιέβαλαν το δικό μας μεγάλο γαλαξιακό αδελφό, τον γαλαξία της Ανδρομέδας.

Ακόμα μεγαλύτερη από το δικό μας Γαλαξία, η Ανδρομέδα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε από το περιοδικό Nature, στοιχεία μιας αρχαίας γαλαξιακής σύγκρουσης έρχονται από ένα ρεύμα αστέρων που βρίσκεται σε ένα από τους περιφερειακούς νάνους γαλαξίες της. Ονομαζόμενος Ανδρομέδα II , ο νάνος γαλαξίας βρίσκεται περίπου 600.000 έτη φωτός από το κέντρο του μητρικού του γαλαξία.
Η Ανδρομέδα είναι ένας από τους αρχαιότερους στόχους του βαθέως ουρανού για τους ερασιτέχνες αστροπαρατηρητές. Ένας μεγάλος σπειροειδής γαλαξίας, είναι το σπίτι σε σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο άστρα (τουλάχιστον δύο φορές περισσότερο από το Γαλαξία μας). Ένα σμήνος από περισσότερα από 20 πολύ μικρότερους γαλαξίες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω του, συμπεριλαμβανομένου και της Ανδρομέδα II.
Αυτό που είναι συναρπαστικό για τους αστρονόμους είναι το γεγονός ότι η Ανδρομέδα II, η οποία ζυγίζει λιγότερο από το 1% του βάρους του γαλαξία μας, αποτελεί το ελαφρύτερο γνωστό παράδειγμα της συγχώνευσης των γαλαξιών. Αυτό σημαίνει ότι ο νάνος γαλαξίας μπορεί να τους δώσει μια γεύση για το πώς ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά μέλη της γαλαξιακής οικογένειας σχηματίζονται και εξελίσσονται.

Δείτε Μόνοι Σας

Ο γαλαξίας της Ανδρομέδας, επίσης, γνωστός και ως Messier 31 (M31), βρίσκεται σχεδόν 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά και είναι πραγματικά αρκετά εύκολος στόχος για να κυνηγήσετε σε ένα σκοτεινό ουρανό, καθώς και από προαστιακές αυλές με κιάλια. Το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου για να δοκιμάσετε την εξεύρεση της Ανδρομέδας (στο βόρειο ημισφαίριο), αλλά είναι ένας σχετικά ανατολικός στόχος το χειμώνα, δεδομένου ότι ανατέλλει νωρίς το απόγευμα στα βορειοδυτικά.
Κάτω από μέτρια σκοτεινό προαστιακό ουρανό, το M31, λάμπει στο 3,4 μέγεθος και φαίνεται με γυμνό μάτι. Μοιάζει σαν μια αχνή, ασαφή κηλίδα στον ουρανό, από την πλευρά του αστερισμού της Ανδρομέδας. Δείχνοντας τον δρόμο για τον γαλαξία είναι ο σχήματος W αστερισμός της Κασσιόπης.
Ο γαλαξίας αρχίζει να αποκαλύπτετε πραγματικά όταν προβάλλεται μέσα από κιάλια ή ακόμα και με ένα απλό τηλεσκόπιο. Σε μεγαλύτερη μεγέθυνση, η Ανδρομέδα θα αποκαλύψει ένα οβάλ σχήμα ατράκτου και συμπληρώνει το μεγαλύτερο μέρος του οπτικού πεδίου. Θυμίζοντας ένα δίσκο Frisbee βλέπουμε αυτόν τον 150.000 έτη φωτός ευρύ σπειροειδή γαλαξία σε οξεία γωνία.
Ενώ δύο από τους μεγαλύτερους δορυφόρους γαλαξίες της Ανδρομέδας είναι εύκολο να εντοπιστούν ακόμη και με το μικρότερο πεδίο εφαρμογής, μην περιμένετε να βρείτε την Ανδρομέδα II - λάμπει με το αδύναμο μέγεθος 14, καθιστώντας το μια πρόκληση ακόμα και για μεγάλα τηλεσκόπια. Ακόμα και τότε θα παραμείνει μια αμυδρή, γκριζωπή άμορφη μάζα για αρχάριους παρατηρητές. 
Ο ενθουσιασμός έγκειται στην κατανόηση της αληθινής φύσης της λάμψη της, η οποία παρέχεται από τους επιζώντες μίας αρχαίας έναστρης σύγκρουσης. 

Photo Credit: Starry Night Software
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Το Νεφέλωμα Του Ωρίωνα



Αυτό το νεφέλωμα, που βρίσκεται 1.500 έτη φωτός μακριά από τη Γη, είναι ένα αστρικό βρεφοκομείο. Περιέχει νεοσχηματισμένα τεράστια αστέρια (φωτεινό λευκό χρώμα, κέντρο) σε μια περιοχή που ονομάζεται σμήνος Τραπέζιο (Trapezium).

Photo Credit: NASA

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Satellites Above The Mountains Of Petrilo

Ένα πραγματικά υπέροχο βίντεο από τον Κωνσταντίνο Βασιλακάκο, στο Πετρίλο Καρδίτσας!!


Συναγερμός Μέτριας Έκλαμψης Ηλίου


 Απομάκρυνση της ηλιακής κηλίδας AR1976 ξέσπασε στις 20 Φεβρουαρίου, σε περίπου 0750 GMT (Μέσος Χρόνος Greenwich), παράγοντας μία ηλιακή έκλαμψη κλάσης Μ3. Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της NASA κατέγραψε την έκρηξη. Λόγω της θέσης της ηλιακής κηλίδας κοντά δυτικό άκρο του ήλιου, η έκλαμψη δεν κατευθύνθηκε ξεκάθαρα προς την Γη. Παρ 'όλα αυτά, θα μπορούσε να υπάρχει κάποια επίδραση στον πλανήτη μας. Οι μετεωρολόγοι του NOAA λένε ότι η συμπύκνωση στεμματικής ύλης που αποβλήθηκε από την έκρηξη θα μπορούσε να προκαλέσει μία ανακλώμενη κρούση στο μαγνητικό πεδίο της Γης στις 22 Φεβρουαρίου.

Photo Credit: SDO
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Η Συνεργασία μας με το InMeteo.gr


Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε την συνεργασία μας με την ιστοσελίδα του InMeteo.gr . Πρόκειται για μία πλήρως καταρτισμένη επιστημονικά ιστοσελίδα με κύριο άξονα της την Μετεωρολογία και με την παρούσα αναβάθμισή τους επεκτείνονται στους τομείς της Αστρονομίας και Αστροφυσικής (με την βοήθεια μας) και της Σεισμολογίας. Επίσης πρόκειται να αναβαθμίσουν άμεσα τις υπηρεσίες που ήδη μας πρόσφεραν μέχρι σήμερα μέσω του προγνωστικού μοντέλου καιρού WRF, προσθέτοντας καινούριους χάρτες σε καλύτερη ανάλυση. Επίσης μέσω των Videoπρογνώσεων που μας παρέχουν μας εξηγούν την εξέλιξη του καιρού. Περισσότερες πληροφορίες στο InMeteo.gr .

http://www.inmeteo.gr/

Ειρήνη Μαντζουράνη

Πέντε Αστρονομικά Γεγονότα, Αυτήν Την Εβδομάδα: Ο Κόκκινος Πλανήτης, Ο Άρχοντας Των Δαχτυλιδιών και Ένας Διαστημικός Βράχος


Το φωτεινό φεγγάρι κινείται αργά το βράδυ στους ουρανούς αυτή την εβδομάδα, προσφέροντας στους ερασιτέχνες παρατηρητές κάποιες ευκαιρίες νωρίς το βράδυ για να κυνηγήσουν ουράνια αξιοθέατα που κυμαίνονται από ένα ξεθωριασμένο σουπερνόβα έως ένα γιγαντιαίο αστεροειδή.

  1. Τελευταία Ευκαιρία Για Τον Υπερκαινοφανή. Για τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου και το υπόλοιπο της εβδομάδας, το άστρο που εκρήγνυται SN2014J θα είναι ορατό σε σκοτεινούς ουρανούς, χάρη στο φεγγάρι που βγαίνει νωρίς το βράδυ. Ο υπερκαινοφανής φωτίζει το 12 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά Γαλαξία Cigar. Οι αναφορές δείχνουν ότι το γαλαξιακό σουπερνόβα κορυφώθηκε πριν από μια εβδομάδα στο μέγεθος 10,4.Από τότε έχει μειωθεί σταθερά η φωτεινότητα του. Παρατηρητές που χρησιμοποιούν υψηλή μεγέθυνση μπορεί να παρατηρήσουν την διακριτική πορτοκαλί απόχρωση του σουπερνόβα, που προκαλείται από τη διάθλαση του φωτός του πάνω στην περιβάλλουσα σκόνη που γεμίζει τον γαλαξία που τον φιλοξενεί.
  2. Η Σελήνη Επισκέπτεται Τον Στάχυ(Spica). Την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου, οι πολύ πρωινοί ουρανό-παρατηρητές έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το φεγγάρι στην χάση του να γλιστράει πέρα από το λαμπρό μπλε-άσπρο αστέρι Στάχυ ή αλλιώς Spica. Το 263 έτη φωτός μακρινό αστέρι στον αστερισμό της Παρθένου, θα εμφανιστεί μόνο 3 βαθμούς χώρια-μικρότερο από το πλάτος των τριών μεσαίων δακτύλων σας στο μήκος του βραχίονα.
  3. Η Σελήνη Μπαίνει Στον Άρη. Μέχρι το επόμενο πρωί της Πέμπτης, 20 Φεβρουαρίου, η λαμπρή Σελήνη θα έχει σκάσει πάνω στην άλλη πλευρά του Στάχυ και του Άρη. Ιππεύοντας κατά μήκος με τον Στάχυ, ο κόκκινος πλανήτης είναι εύκολο να εντοπιστεί να ανεβαίνει στο βορειοανατολικό ουρανό γύρω στις 10 μ.μ. τοπική ώρα. Ωστόσο, η θέα είναι καλύτερη μέσα από ένα τηλεσκόπιο με μεγάλη μεγέθυνση λίγο πριν από την τοπική αυγή, όταν ο πλανήτης βρίσκεται σχεδόν αποπάνω, κοιτάζοντας προς το νότο. Ενώ η θέα του Άρη θα γίνει καλύτερη τον Απρίλιο, όταν η απόσταση μεταξύ των δύο πλανητών μας μειώνεται και ο πλανητικός δίσκος του αυξάνει σε μέγεθος, ακόμη και σήμερα μερικά από τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας του είναι ορατά.
  4. Η Σελήνη και Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Τέλος, την Παρασκευή και το Σάββατο, το περίπου τέταρτο του φεγγαριού φωλιάζει κοντά στον Κρόνο. Σε λίγες μέρες το εντυπωσιακό κοσμικό δίδυμο θα εμφανιστεί μόνο 6 μοίρες χώρια-λίγο μεγαλύτερο από το πλάτος της γροθιάς σας στο μήκος του βραχίονα. Ο πλανήτης κυριαρχεί σήμερα υψηλά τον νότιο νυχτερινό ουρανό στο βόρειο ημισφαίριο (βόρειο ουρανό στο Νότιο Ημισφαίριο) ανεβαίνοντας μετά τα τοπικά μεσάνυχτα και φθάνοντας στο υψηλότερο ύψος του τις ώρες πριν την αυγή. Είναι εύκολα ορατός στον αστερισμό του Ζυγού-δεν θα χρειάζεται κανένα οπτικό βοήθημα για να τον δείτε. Ο αέριος γίγαντας λάμπει τόσο έντονα στον ουρανό λόγω του τεραστίου μεγέθους του-εννέα φορές μεγαλύτερος από την Γη-και της υψηλής αντανάκλασης των κορυφών των σύννεφων του. Με γυμνό μάτι, ο έκτος πλανήτης από τον ήλιο λάμπει με το κρεμώδες κίτρινο χρώμα των αέριων της ατμόσφαιρας του. Μέσα από μικρά ερασιτεχνικά τηλεσκόπια, τα δαχτυλίδια του Κρόνου εμφανίζονται με κλίση 23 μοιρών προς τη Γη, το οποίο τα κάνει να φαίνονται ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Οι δακτύλιοι είναι περίπου 155.343 μίλια (250.000 χιλιόμετρα) σε εύρος, κάνοντας τον πλανήτη και τα δαχτυλίδια του, ικανό να χωράει άνετα ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη.
  5. Ο Αστεροειδής Παλλάς Σε Αντίθεση. Ένας από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς, η Παλλάς , θα είναι στην πιο λαμπρή της θέση στο βραδινό ουρανό μας το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου. Εντοπισμένος περίπου 184 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη αυτός ο γιγάντιος ουράνιος βράχος θα είναι σε αντίθεση, όταν θα είναι απέναντι στον ουρανό από τον ήλιο. Η 544 χιλιόμετρα (338 μίλια) ευρύ Παλλάς θα είναι ένας εύκολος στόχος για κιάλια, ακόμη και από φωτεινά προάστια πόλεων κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη 
Σε Συνεργασία με την Ιστοσελίδα: InMeteo.gr

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Γαλαξιακό Ντουέτο Από Τους Γαλαξίες Κεραίες


Με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ας ρίξουμε μία ματιά σε μία από τις πιο όμορφες περιοχές στο Σύμπαν-μία περιοχή που τυγχάνει να μοιάζει με μία ουράνια καρδιά.

Η περιοχή αυτή έχει ονομαστεί "Οι Κεραίες". Ο λόγος για τους γαλαξίες NGC 4038 και NGC 4039, όχι ότι είναι πραγματικά δύο ξεχωριστοί γαλαξίες. Όπως μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα, οι δύο γαλαξίες έχουν εμπλακεί σε μια σύγκρουση γαλαξιακή που ανέρχεται σε 100 εκατομμύρια χρόνια. Το δημοφιλές ψευδώνυμο των Κεραιών ήρθε λόγω των δύο μακριών μονοπατιών από αστέρια, σκόνη και αέρια που προεξέχουν από τα κύρια όρια των γαλαξιών (που τους καθιστά να μοιάζουν με μια καρδιά, όταν παρατηρείται από απόσταση). Τα εν λόγω υλικά ήταν βασικά τεντωμένα σε δύο μεγάλες ουρές από την έλξη της βαρύτητας.

Η σύγκρουση αυτή βρίσκεται στον αστερισμό Κόραξ (Corvus) περίπου 60 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης, αυτό το ζεύγος γαλαξιών υφίσταται μια έντονη αστρική φάση (που σημαίνει ότι υπάρχει ένα υψηλό ποσοστό σχηματισμού αστέρων). Μέσα στα επόμενα 400 εκατομμύρια χρόνια περίπου, οι πυρήνες των Κεραίων θα συγχωνευθούν και οι δύο αυτοί γαλαξίες θα γίνουν επισήμως ένας. Με την πάροδο του χρόνου, τα αστέρια, η σκόνη και τα αέρια θα συγχωνευτούν γύρω από ένα νέο γαλαξιακό πυρήνα και θα γίνει ένας πολύ μεγαλύτερος ελλειπτικός γαλαξίας.

Οι γαλαξιακές συγκρούσεις είναι σύνηθες φαινόμενο στο σύμπαν. Ο δικός μας Γαλαξίας έχει υποστεί αρκετές τέτοιες συγκρούσεις και αναμένεται να συγκρουστεί με το γειτονικό γαλαξία της Ανδρομέδας κατά τα επόμενα λίγα δισεκατομμύρια χρόνια.

Photo Credit: Star Shadows Remote Observatory και PROMPT/CTIO
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το μποζόνιο Higgs


Με όλη τη διαφημιστική εκστρατεία και συζήτηση σχετικά με το μποζόνιο Χιγκς, το μόνο πράγμα που φαίνεται σαφής στους περισσότερους ανθρώπους είναι ότι «Οι επιστήμονες σπατάλησαν πολλά χρήματα για να βρουν κάτι πολύ μικρό.» Είναι σαφές ότι υπάρχει ένας μεγάλος ενθουσιασμός στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με αυτό το ιστορικό εύρημα και τα βραβεία Νόμπελ στη φυσική που απονεμήθηκαν σε ανθρώπους που εμπλέκονται στην πρόβλεψη/ανακάλυψη του. Γιατί είναι όλοι τόσο ενθουσιασμένοι για αυτό το νέο σωματίδιο;

Αρχικά να αναφέρουμε ότι χάρη στην κβαντική φυσική, γνωρίζουμε πλέον ότι ο χώρος δεν είναι κενός. Εκτός από τη συνηθισμένη ύλη όπως τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια και τα νετρόνια που αποτελούν τα δομικά στοιχεία της ύλης, το σύμπαν είναι άφθονο με κβαντικά πεδία και μικροσκοπικά στοιχειώδη σωματίδια που αναπηδάνε μέσα και έξω από την ύπαρξη. Σωματιδιακή φυσική είναι η μελέτη όλων των επιμέρους υποατομικών σωματιδίων και των δυνάμεων που αλληλεπιδρούν με αυτά.

Στον κόσμο της φυσικής των σωματιδίων, τα υποατομικά σωματίδια είναι δύσκολο να παρατηρηθούν λόγω του μεγέθους τους. Είναι μικρότερα από ότι ένα άτομο και το μήκος κύματος του ορατού φωτός, έτσι ώστε ο μόνος τρόπος που μπορούμε να τα ανιχνεύσουμε και να παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά τους είναι σπάζοντας τον ατομικό πυρήνα των σωματιδίων μεταξύ τους σε έντονες, υψηλές ταχύτητες (κοντά στην ταχύτητα του φωτός), οι οποίες δημιουργούν τεράστιες ποσότητες εξωτικών σωματιδίων που δημιουργούνται μόνο σε υψηλές ενέργειες. Αυτές οι συγκρούσεις μοιάζουν με τις συνθήκες που οι φυσικοί πιστεύουν ότι υπήρχαν κατά τη διάρκεια του Big Bang, δηλαδή της Μεγάλης Έκρηξης. Χάρη σε επιταχυντές σωματιδίων, όπως το Large Hadron Collider , το Relativistic Heavy Ion Collider και το (πλέον νεκρό) Tevatron κυκλικό επιταχυντή σωματιδίων, οι φυσικοί έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο στο σχεδιασμό μιας «θεωρίας των πάντων». Αυτή η θεωρία υποθέτει πως όλα τα υποατομικά σωματίδια στο σύμπαν λειτουργούν και πώς αλληλεπιδρούν για να περιλαμβάνουν το σύμπαν όπως το ξέρουμε. Ένα από τα πιο πλήρη μοντέλα που έρχονται κοντά στην παραγωγή μιας «θεωρίας των πάντων», είναι το Καθιερωμένο Μοντέλο των θεμελιωδών σωματιδίων και των αλληλεπιδράσεων, το οποίο περιγράφει πώς αλληλεπιδρούν τα σωματίδια και οι δυνάμεις τους. Το πρότυπο μοντέλο περιλαμβάνει επίσης μια εξήγηση για 3 από τις 4 θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης σε ένα υποατομικό επίπεδο.

Οι τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης:

1. Η «ισχυρή αλληλεπίδραση» που είναι υπεύθυνη για την συγκράτηση των πυρήνων των ατόμων μαζί.
2. Η «ασθενές δύναμη» που είναι υπεύθυνη για την ραδιενεργό διάσπαση και την αλληλεπίδραση των νετρίνων .
3. Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη που προκαλεί επιδράσεις, όπως η αλληλεπίδραση των μαγνητικών και ηλεκτρικών φορτίων.
4. Η βαρυτική δύναμη που προσελκύει ύλη με άλλη ύλη που έχει μάζα.

Εδώ είναι όπου το μποζόνιο Higgs έρχεται στο προσκήνιο: Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ορισμένα σωματίδια έχουν μάζα εφόσον πιστεύεται ότι όλη η δύναμη που μεταφέρουν τα σωματίδια δεν θα έπρεπε να έχει μάζα. Αντίθετα, έχουμε μάθει ότι τα σωματίδια που μεταφέρουν ασθενή πυρηνική δύναμη έχουν μάζα, αλλά γιατί τα θεμελιώδη σωματίδια που θα έπρεπε να μην έχουν μάζα, τελικά έχουν;

Το μποζόνιο Higgs θα μπορούσε να βοηθήσει για να εξηγήσουμε τα μέσα με τα οποία τα σωματίδια στο σύμπαν αποκτούν τη μάζα τους. Ο Peter Higgs (ο φυσικός του οποίου το όνομα πήρε το άπιαστο σωματίδιο), ανέπτυξε μια θεωρία που εξηγεί πώς τα σωματίδια που μεταφέρουν ηλεκτρομαγνητική δύναμη ή την ασθενή δύναμη, μπορεί να έχουν διαφορετικές μάζες, καθώς το σύμπαν ψύχεται σταδιακά. Η πρότασή του ήταν ότι τα σωματίδια όπως τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα κουάρκ αποκτούν μάζα από την αλληλεπίδραση με ένα αόρατο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που προηγείται του σύμπαντος, που ονομάζεται «πεδίο Higgs». Μερικά από τα σωματίδια είναι σε θέση να τέμνονται μέσα από το πεδίο Higgs χωρίς να λαμβάνουν μάζα, ενώ άλλα κολλάνε, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση μάζας. Αν αυτό αληθεύει, αυτό το "αόρατο" πεδίο πρέπει να έχει ένα σχετικό σωματίδιο που ονομάζεται μποζόνιο του Higgs-ένα σωματίδιο που επιβλέπει τις αλληλεπιδράσεις με άλλα σωματίδια και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο Higgs-ανταλλάσοντας εικονικά σωματίδια Higgs με αυτό.

Αφού το μποζόνιο Higgs διασπάται γρήγορα σε άλλα πιο σταθερά σωματίδια, είναι πολύ πιο δύσκολο να παρατηρηθούν από τα άλλα υποατομικά σωματίδια που δημιουργούνται σε συγκρούσεις επιταχυντή σωματιδίων. Μιμούμενοι τις συνθήκες που είναι παρόμοιες με εκείνες του Big Bang, όταν δημιουργήθηκε, πιστεύεται ότι υπήρξαν μόνο για επτά εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, καθιστώντας το έργο της ταξινόμησης μέσω των δεδομένων που συλλέγονται από τρισεκατομμύρια συγκρούσεις, μια επίπονη διαδικασία.

Όταν η ανακοίνωση έγινε τον Ιούλιο, αποκαλύφθηκε ότι έχουν παρατηρήσει ένα νέο μποζόνιο με μάζα 125.3 GeV + / - 0,6 σε 4,9 σίγμα, (το «χρυσό πρότυπο» των επιστημονικών ανακαλύψεων), τα οποία αποδεικνύουν ότι το μποζόνιο Higgs έχει επιβεβαιωθεί με μια πιθανότητα 99,99997% με εύρος μάζας τα 125 Gev (GigaelectronVolts).

Λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση, οι φυσικοί αποκάλυψαν ένα περίεργο εύρημα: το μποζόνιο που παρατηρήθηκε στο CERN φαίνεται να διασπάται με δύο διαφορετικούς τρόπους. Σε ένα από τα δύο σενάρια, το σωματίδιο διασπάται σε δύο φωτόνια, με μάζα 126,6 gigaelectronvolts (GeV). Στη δεύτερη περίπτωση, το σωματίδιο διασπάται σε τέσσερα λεπτόνια και έχει μάζα περίπου 123,5 GeV.-με αποτέλεσμα ορισμένοι να πιστεύουν ότι παρατηρούνται στην πραγματικότητα δύο διαφορετικά σωματίδια Higgs. Άλλοι πιστεύουν ότι μπορεί να είναι απλώς μια στατιστική σύμπτωση δεδομένου ότι η διαφορά μεταξύ των δύο είναι πολύ μικρή.

Γιατί λοιπόν έχει σημασία το βάρος των σωματιδίων; Όπως αποδεικνύεται, μεταδίδοντας τόσο πολύ μάζα με το μποζόνιο Higgs και την πρόσθετη μάζα των κορυφαίων σωματιδίων κουάρκ, δείχνουν ότι το κενό του σύμπαντος μπορεί να είναι εγγενώς ασταθές, υπάρχοντας σε μια αέναη «μετασταθερή» κατάσταση. Πολλοί φυσικοί έχουν συζητήσει την πιθανότητα το σύμπαν μας να ταλαντεύεται στο χείλος της σταθερότητας για πολλά χρόνια τώρα. Ειδικά οι φυσικοί Michael Turner και ο Frank Wilczek, οι οποίοι δημοσίευσαν ένα έγγραφο στο Nature το 1982 που πρότεινε αυτό το δυσάρεστο σενάριο: "Χωρίς προειδοποίηση, μια φούσκα πραγματικού κενού θα μπορούσε να έχει πυρήνα κάπου στο σύμπαν και να κινηθεί προς τα έξω με την ταχύτητα του φωτός, και πριν συνειδητοποιήσουμε τι σαρώνεται από εμάς τα πρωτόνια μας θα έχουν αποσυντεθεί."

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Έξι Αστρονομικά Γεγονότα, Αυτήν Την Εβδομάδα: Η Καρδιά του Λέοντα και Η Θεά του Έρωτα


Πάνω στην ώρα για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, το ασημί φεγγάρι καθοδηγεί τους ουρανό-παρατηρητές σε μία αστρική καρδιά, όπως και η θεά του έρωτα λάμπει πιο φωτεινά αυτή την εβδομάδα. 

  1. Η Σελήνη Μπαίνει Στον Δία. Ψάξτε το βασιλιά των πλανητών μετά από το σούρουπο, τη Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου, καθώς ο Δίας ζευγαρώνει με την κέρινη, κυρτή σελήνη στο νοτιοανατολικό ουρανό. Και τα δύο ουράνια αντικείμενα τοποθετούνται στο αστερισμό των Διδύμων και κάνουν ένα εντυπωσιακό ζεύγος επειδή θα εμφανίζονται μόνο 5 μοίρες χώρια-ίσο με το πλάτος των τριών μεσαίων δακτύλων σας στο μήκος του βραχίονα. Ως πρόκληση παρατήρησης, προσπαθήστε να εντοπίσετε τον αέριο γίγαντα στην άνω αριστερή γωνία της σελήνης αφού ανατέλλει αργά το απόγευμα. Δεδομένου ότι ο πλανήτης είναι τόσο κοντά στο φεγγάρι, θα είναι ευκολότερο να εντοπιστεί, ειδικά με κιάλια.
  2. Σκύλος και Κουτάβι Ευθυγραμμίζονται. Από την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου, το φεγγάρι θα σχηματίζει μια ευθεία γραμμή με δύο κοσμικά σκυλιά, τον Προκύων και τον Σείριο. Περίπου 10 μοίρες προς τα κάτω δεξιά της σελήνης είναι ο Προκύων, περίπου 11,5 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό Μικρός Κύων. Μόλις εντοπίσετε τον Προκύων, ακολουθήστε κατά μήκος της ίδιας νοητής γραμμής προς τον νότο και το επόμενο λαμπρό αστέρι που θα δείτε είναι ο Σείριος στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός, 8,8 έτη φωτός μακριά.
  3. Η Πανσέληνος και η Καρδιά του Λέοντα. Η πανσέληνος πραγματοποιείται επίσημα στις 6:53 μ.μ. EST την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου. Καθώς η μαγευτική ασημένια σφαίρα ανατέλλει λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, αναζητήστε ένα σπινθηροβόλο σύντροφο. Εκπροσωπώντας την καρδιά του Λέοντα, ο Βασιλίσκος, ένας μπλε- άσπρος αστρικός γίγαντας, είναι περίπου 3,5 φορές μεγαλύτερος από τον ήλιο μας και είναι ένας νεαρός έφηβος όσον αφορά αστρικές ζωές, περίπου 300 εκατομμυρίων ετών. Θα έχετε άλλη μια ευκαιρία το Σάββατο το βράδυ για να δείτε το κοσμικό δίδυμο καθώς το φεγγάρι απομακρύνεται από τον Βασιλίσκο και βυθίζεται πιο κοντά στον ορίζοντα.
  4. Η Herculina και ο Καρκίνος. Ένα άλλο θέαμα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι η στενή επαφή μεταξύ του αστεροειδή Herculina και ενός φωτεινού υπερκαινοφανούς-το Νεφέλωμα του Καρκίνου.
  5. Η Πιο Λαμπρή Αφροδίτη. Κοιτάξτε κάθε χρόνο στα μέσα Φεβρουαρίου προς το χαμηλό νοτιοανατολικό ουρανό την αυγή και τα μάτια σας δεν θα μπορούν να ξεκολλήσουν από το σπινθηροβόλο σημείο φωτός γνωστό ως Αυγερινός. Το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου, η Αφροδίτη κάνει το φωτεινότερο πρωινό της σόου για το 2014, δεδομένου ότι λάμπει με μέγεθος -4.9, το φωτεινότερο που μπορούμε να έχουμε στους ουρανούς μας. Ο δεύτερος πλανήτης από τον ήλιο λάμπει περίπου 10 φορές πιο φωτεινά από τον Δία, τον άλλο μεγάλο πλανήτη ορατό στους βραδινούς ουρανούς μας αυτό το μήνα. Και δεν θέλετε να χάσετε αυτό το ουράνιο show επειδή η Αφροδίτη δεν θα εμφανιστεί τόσο φωτεινή και τόσο ψηλά στους ουρανούς της Γης μέχρι το 2015. Η θέα μέσα από ένα μικρό τηλεσκόπιο θα είναι επίσης εντυπωσιακή, καθώς ο δίσκος του πλανήτη μοιάζει με μια μικρογραφία της ημισέληνου, χάρη στη γεωμετρία της Γης και της Σελήνης σε σχέση με τον ήλιο.
  6. Ζωδιακά φώτα. Ξεκινώντας την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου και για τις επόμενες δύο εβδομάδες, οι ουρανό-παρατηρητές που θα μπορούν να φύγουν μακριά από τα λαμπερά φώτα της πόλης θα έχουν την ευκαιρία να δουν τα ζωδιακά φώτα. Με το κέρινο, κυρτό φεγγάρι να χάνεται από τον ουρανό από νωρίς το βράδυ, οι επόμενες δύο εβδομάδες σηματοδοτούν την καλύτερη ευκαιρία για τους παρατηρητές στο Βόρειο Ημισφαίριο να δουν την άπιαστη λάμψη των ζωδιακών φώτων. Αυτό το αιθέριο φως που προκαλείται από την ηλιακή ακτινοβολία αντανακλάται από αμέτρητα σωματίδια σκόνης διάσπαρτα κατά μήκος του επιπέδου του ηλιακού συστήματος, μεταξύ των πλανητών. Αν είστε μακριά από τα φώτα της πόλης στην σκοτεινή ύπαιθρο, ψάξτε για μία λάμψη σχήματος πυραμίδας-πιο αμυδρή από αυτή του Γαλαξία μας-που υψώνεται πάνω από το δυτικό ορίζοντα μετά το ηλιοβασίλεμα.

    ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Δείτε Αστεροειδή Να Πιάνει Τον Ταύρο Από Τα Κέρατα




Πάρτε μια γεύση από ένα μεγάλο αστεροειδή που έρχεται να ευχαριστήσει τους ουρανό-παρατηρητές αυτό το μήνα, σιωπηλά ταξιδεύει μέσα από τα κέρατα ενός κοσμικού ταύρου και περνάει δίπλα από ένα διάσημο κατάλοιπο υπερκαινοφανούς.

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, ο αστεροειδής Herculina, ο 532ος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε, θα λάμπει στον ουρανό σε μέγεθος φωτεινότητας περίπου 10. Αυτό θα πρέπει να τον κάνει εύκολο στον εντοπισμό με μικρά ερασιτεχνικά τηλεσκόπια, ακόμη και μέσα από το φως πόλεων.
Αυτός ο 140-μιλίων πλάτους (230 χιλιομέτρων εύρους) διαστημικός βράχος είναι στο top 20 των μεγαλύτερων αστεροειδών που είναι γνωστό ότι κατοικούν μέσα στην κύρια ζώνη των αστεροειδών που βρίσκεται μεταξύ του Άρη και του Δία. Έχει μια επιφάνεια που φαίνεται φωτεινότερη από εκείνη της Σελήνης μας, αλλά λόγω της απόστασης του - συνήθως μερικά 260 εκατομμύρια μίλια (400.000.000 χιλιόμετρα) μακριά από τη Γη - βρίσκεται πέρα ​​από την έκταση των περισσότερων ερασιτεχνών αστρονόμων.

Τώρα, όμως, χάρη στην ελλειπτική τροχιά του, ο αστεροειδής Herculina θα έρθει τόσο κοντά όσο 160 εκατομμύρια μίλια (250 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον πλανήτη μας, προσφέροντας μας μια χρυσή ευκαιρία να παρατηρήσουμε ένα κατά τα άλλα δύσκολο στόχο αστροπαρατήρησης.
Για να βρείτε τον αστεροειδή Herculina ψάξτε για τον αστερισμό του Ταύρου. Ξεκινήστε από το φωτεινό πορτοκαλί φάρο Aldebaran - το μάτι - και το άκρο του διακριτικού προσώπου σε σχήμα V του Ταύρου, το οποίο ιππεύει πλέον ψηλά στον νοτιοδυτικό ουρανό νωρίς το βράδυ.
Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου, ο αστεροειδής θα βρίσκεται στο Zeta (ζ) του Ταύρου, το μεγέθους 3 αστέρι που σηματοδοτεί την άκρη του νότιου κέρατου του ταύρου.
Τις νύχτες 5, 6 και 7 του Φεβρουαρίου ο Herculina θα είναι στην πιο κοντινή του θέση στο Zeta (ζ) του Ταύρου, καθιστώντας το αστέρι ένα θαυμάσιο οδοδείκτη για τον εντοπισμό του.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Summers Night Sky Story In Petrilo

Του Κωνσταντίνου Βασιλακάκου

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

  Πέντε Αστρονομικά Γεγονότα, Αυτήν Την Εβδομάδα: Φτερωτός Ίππος, Σκιές στον Δία και Οι Επτά Αδερφές



Ένα κοσμικό θηριοτροφείο προσφέρει στους ουρανό-παρατηρητές ένα συναρπαστικό κυνήγι αυτή την εβδομάδα, από ένα μυθικό άλογο μέχρι το κόκκινο μάτι ενός ταύρου.


  1. Η Σελήνη και Ο Πήγασος. Μετά το σούρουπο, τη Δευτέρα, 3 Φεβρουαρίου, όσοι βρίσκονται στο βόρειο ημισφαίριο μπορούν να ψάξουν για τη μεγάλη πλατεία του Πήγασου. Το ξεχωριστό τετράπλευρο σχήμα αντιπροσωπεύει το στήθος του μυθολογικού αλόγου Πήγασου. Κρεμάμενο στην μέση ψηλά στον ουρανό νοτιοδυτικά, το κέρινο μισοφέγγαρο (στους Ιχθύες) θα εμφανιστεί στα αριστερά του ιππικού αστερισμού και δείχνοντας προς την κατεύθυνση αυτού. Πέρα από τη Μεγάλη Πλατεία, το υπόλοιπο του αστερισμού είναι μια πρόκληση να το ξεχωρίσει κανείς, απαιτούνται ή κιάλια ή ένα ταξίδι σε σκοτεινούς ουρανούς μακριά από τα φώτα της πόλης, για να δείτε όλα τα αστέρια του.
  2. Πράσινος Γιγάντιος Σύντροφος. Ένα άλλο ουράνια θέαμα φτάνει το βράδυ της Δευτέρας. Το φεγγάρι θα σας καθοδηγήσει στον Ουρανό, τον έβδομο πλανήτη από τον ήλιο. Λάμπει με μέγεθος περίπου 5, είναι τεχνικά ορατός με γυμνό μάτι ως ένα πολύ αχνό πράσινο αστέρι, αλλά κιάλια ή ένα μικρό τηλεσκόπιο θα το κάνει πολύ πιο εύκολο να τον εντοπίσετε, βλέποντας τον από μια σκοτεινή τοποθεσία. Ο αέριος γίγαντας θα εμφανιστεί λιγότερο από 2 μοίρες κάτω και στα αριστερά της σελήνης, μικρότερο από το πλάτος του αντίχειρά σας στο μήκος του βραχίονα. Στη μεγαλόπρεπη απόσταση των 1.900.000.000 μιλίων (3.100 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τη Γη, το φως του ήλιου που αντανακλάται από τις κορυφές σύννεφων του πράσινου γίγαντα χρειάζεται 2 ώρες και 52 λεπτά για να μας φτάσει.
  3. Διπλές Σκιές στον Δία. Τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης, 6 Φεβρουαρίου δύο από τους μεγαλύτερους δορυφόρους του Δία θα ρίξουν ταυτόχρονα τις σκιές τους πάνω στο ανώτερο κατάστρωμα σύννεφου του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οι δορυφόροι, Ευρώπη και Καλλιστώ, θα εμφανιστούν να διέρχονται ταυτόχρονα. Ενώ η Ευρώπη είναι ελαφρώς μικρότερη από την δική μας σελήνη και η Καλλιστώ έχει περίπου το μέγεθος του πλανήτη Ερμή, και οι δύο πιστεύεται ότι φιλοξενούν ωκεανούς από επιστρωμένο πάγο που μπορούν να προσφέρουν περιβάλλοντα κατάλληλα για τη ζωή. 
  4. Η Σελήνη και Οι Πλειάδες. Νωρίς το βράδυ της Παρασκευής 7 Φεβρουαρίου, αναζητήστε το εκπληκτικό πρώτο τέταρτο του φεγγαριού που θα δείξει τον δρόμο προς το σμήνος αστέρων Πλειάδες ψηλά στον νοτιοδυτικό ουρανό, να κρέμεται πάνω δεξιά της σελήνης-για όσους βρίσκονται στο νότιο ημισφαίριο κάτω δεξιά της σελήνης στα βορειοδυτικά. Επίσης γνωστό ως οι Επτά Αδελφές από την ελληνική μυθολογία, αυτή η ασαφής ομάδα αστέρων, είναι εύκολα ορατή με γυμνό μάτι, ακόμη και από φωτισμένα προάστια πόλεων. Ωστόσο, κιάλια και μικρά τηλεσκόπια θα αποκαλύψουν μια κοσμηματοθήκη από δεκάδες λευκά διαμάντια που συσσωρεύονται μαζί στον ουρανό. Υπό χαμηλή μεγέθυνση προσπαθήστε να προσέξετε το αχνό μπλε νέφος που φασκιώνει αυτά τα ζεστά, νέα αστέρια, τα οποία βρίσκονται περίπου 400 έτη φωτός από τη Γη.
  5. Το Μάτι του Ταύρου. Μέχρι το βράδυ του Σαββάτου, 8 Φεβρουαρίου, το φεγγάρι θα έχει γλιστρήσει νοτιότερα, αναπαυόμενο μόνο 3 μοίρες στα αριστερά του σπινθηροβόλου πορτοκαλοκίτρινου αστεριού Aldebaran, το κόκκινο μάτι του Ταύρου (η Σελήνη θα βρίσκεται κάτω από τον Aldebaran στο νότιο ημισφαίριο). Στα 65 έτη φωτός μακριά, βλέπουμε αυτό το κόκκινο γιγάντιο αστέρι, όπως ήταν το 1949.

    ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Καλώς Ήρθατε στο Night Sky!!
Η δημιουργία του ιστολογίου έχει σκοπό την διάδοση της γνώσης και την ενημέρωση για τα νέα και τα δρώμενα που αφορούν τον χώρο του Διαστήματος. Επίσης εδώ μπορείτε να μαθαίνετε τα αστρονομικά γεγονότα κάθε εβδομάδας!! Θα υπάρχει φωτογραφικό υλικό από άτομα που ασχολούνται ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με την αστρονομία έτσι ώστε να επιτυγχάνεται και η προβολή των προσπαθειών τους. Εδώ επίσης θα αναρτάται και φωτογραφικό υλικό από διάφορες τοποθεσίες και περιοχές της Ελλάδας προωθώντας έτσι τις ομορφιές της χώρας μας.

Μαντζουράνη Ειρήνη