Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Παρατηρήθηκαν 101 Θερμοπίδακες Να Εκρήγνυνται Σε Δορυφόρο Του Κρόνου

Photo Credit: NASA/JPL

Οι Επιστήμονες της NASA αναφέρουν ότι 101 θερμοπίδακες εκρήγνυνται από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου του Κρόνου, Εγκέλαδου. Ενώ είχαν εντοπιστεί για πρώτη φορά το 2005, ο συνολικός αριθμός των πιδάκων έχει αποκαλυφθεί από μια σειρά υπερπτήσεων του διαστημικού σκάφους Cassini της NASA. Έχει υπολογιστεί πως ο Εγκέλαδος εκτοξεύει 200 κιλά υλικού στο διάστημα ανά δευτερόλεπτο. Αυτό, όπως και η διαρροή θερμότητας και η έλλειψη κρατήρων στο νότιο πόλο του δορυφόρου δείχνουν ότι ο Εγκέλαδος έχει ενεργά γεωλογικά στρώματα.


Οι θερμοπίδακες "δεν είναι ένα φαινόμενο κοντά στην επιφάνεια, αλλά έχει πολύ βαθύτερες ρίζες", λέει σε μία δήλωση του ο επικεφαλής της ομάδας απεικόνισης του Cassini, Carolyn Porco, του Space Science Institute στο Boulder του Κολοράντο. Όλοι οι πίδακες ξεσπούν από μια σειρά από ρωγμές στις νότιες πολικές περιοχές του δορυφόρου, οι λεγόμενες "Ρίγες της Τίγρης" που πιστεύεται ότι αποτελούν διέξοδο για μία υπόγεια θάλασσα από κάτω από την παγωμένη κρούστα του δορυφόρου. Κάθε μία έχει μήκος περίπου 84 μίλια (135 χιλιόμετρα).


Η θέση των πιδάκων κατά μήκος των Ριγών της Τίγρης του Εγκέλαδου.
Photo Credit: NASA / JPL / Cassini

Η ανακάλυψη των πιδάκων έχει ενθουσιάσει τους αστροβιολόγους, οι οποίοι βλέπουν το νερό ως ένα κρίσιμο συστατικό για την εξωγήινη ζωή. Προτάσεις για μελλοντικές αποστολές προς τον Εγκέλαδο και τον Κρόνο έχουν συμπεριλάβει δειγματοληψία αυτών των θερμοπιδάκων από διαστημικές συσκευές. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Ο Γαλαξίας Μας Είναι Μικρότερος Από Ότι Νομίζαμε

Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography

Σύμφωνα με τους αστρονόμους, ο Γαλαξίας μας φαίνεται ότι έχει μπει σε πρόγραμμα απώλειας βάρους.

Σύμφωνα με μια νέα προσομοίωση υπερυπολογιστή, αποδεικνύεται ότι το σύνολο της μάζας του Γαλαξία μας είναι περίπου το μισό του μεγάλου γαλαξία της Ανδρομέδας - τον πλησιέστερο γειτονικό μας σπειροειδή γαλαξία, περίπου 2,6 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από εμάς. Οι αστρονόμοι είχαν από καιρό σκεφτεί ότι οι γαλαξίες ήταν δίδυμοι. 

Ενώ οι δύο γαλαξίες έχουν παρόμοια έκταση και δομή, η διαφορά βάρους φαίνεται να αφορά το ποσό της λεγόμενης σκοτεινής ύλης, που είναι βαρυτικά συνδεδεμένη σε κάθε γαλαξία. Ενώ η σκοτεινή ύλη παραμένει αόρατη, οι αστρονόμοι μπορούν να μετρήσουν το βάρος της (πιστεύεται ότι είναι μάζες από σωματίδια μιας εξωτικής κατηγορίας φυσικής) από τη βαρυτική της επίδραση στους γαλαξίες. 

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, δείχνει ότι η Ανδρομέδα διαθέτει διπλάσια ποσοστά σκοτεινής ύλης από ότι ο Γαλαξία μας.

Δείτε Μόνοι Σας 

Τα τέλη Ιουλίου και οι αρχές Αυγούστου τείνουν να είναι μερικές από τις καλύτερες περιόδους για να δούμε τον Γαλαξία αργά στον νυχτερινό ουρανό. Το καλύτερο μέρος για να παρατηρήσετε την αμυδρή ζώνη φωτός του είναι από σκοτεινό τοπίο, μακριά από τα φώτα της πόλης. 

Photo Credit: Δημήτρης Μάλλιαρης

Με την Νέα Σελήνη, το φεγγάρι θα είναι έξω από τον νυχτερινό ουρανό αυτή την εβδομάδα, δίνοντας μας έτσι μία καλή ευκαιρία για να δούμε τον Γαλαξία μας. Ψάξτε για τον Γαλαξία μας, που εκτείνεται επάνω από το βορειοανατολικό ορίζοντα, κυριαρχώντας ψηλά στον ανατολικό ουρανό και στη συνέχεια, φθάνοντας έως το νότιο ορίζοντα.

Ενώ φαίνεται καλύτερα στο σκοτεινό ουρανό, η σκιά του Γαλαξία μας που βλέπουμε το καλοκαίρι αποτελείται κυρίως από αστέρια ενός από τους σπειροειδείς βραχίονες του και αστέρια από το πυκνό, φωτεινό πυρήνα του. Ο πυρήνας βρίσκεται πάνω από τον νότιο ορίζοντα, όταν τον παρατηρείτε από τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη. 

Καθίστε αναπαυτικά σε μια καρέκλα και απολαύστε αυτό τον λαμπερό ουρανό με κιάλια. Θα παρατηρήσετε ότι μουντή λάμψη του γαλαξία είναι στην πραγματικότητα ένα ποτάμι από αμέτρητα αστέρια, όλα τους χιλιάδες έτη φωτός μακριά.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Ουράνια Ευθυγράμμιση

Ο Στάχυς.
Photo Credit: Fred Espenak


Καθώς σουρουπώνει την Παρασκευή 1η Αυγούστου, αναζητήστε την κέρινη ημισέληνο, η οποία θα πραγματοποιήσει μια εκπληκτική κοσμική ευθυγράμμιση με το φωτεινό αστέρι Στάχυ και τους πλανήτες Άρη και Κρόνο. Αξίζει να σημειωθούν οι διαφορές χρωμάτων αυτών των ουράνιων σωμάτων. Ο Στάχυς, που είναι περίπου 250 έτη φωτός από τη Γη, λάμπει με ένα ξεχωριστό μπλε-λευκό φως. Ουσιαστικά αποτελείται από δύο αστέρια που περιστρέφονται το ένα γύρω από το άλλο κάθε τέσσερις ημέρες. Ο Άρης, που είναι περίπου δέκα λεπτά φωτός από τη Γη, λάμπει με μία ξεχωριστή πορτοκαλί απόχρωση, χάρη στο πλούσιο σε οξείδια του σιδήρου χώμα που καλύπτει την επιφάνειά του. Ο Κρόνος, 81 λεπτά φωτός από τη Γη, είναι ένας κοσμικός φάρος με κίτρινη απόχρωση.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Νέφη Του Μαγγελάνου

Το Μεγάλο και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου από την Νέα Ζηλανδία.
Τα δύο Νέφη του Μαγγελάνου, ή Nubeculae Magellani, είναι ένα δίδυμο ανώμαλων, νάνων γαλαξιών ορατό από το νότιο ημισφαίριο, που είναι μέλη της Τοπικής Ομάδας μας γαλαξιών και μπορεί να είναι σε τροχιά γύρω από το Γαλαξία μας. Οι δύο γαλαξίες είναι: το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου (Large Magellanic Cloud) και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου (Small Magellanic Cloud).

Το Μέγα Νέφος Του Μαγγελάνου


Photo Credit: Wei-Hao Wang (IfA, U. Hawaii)

Το Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου είναι ορατό σαν ένα αχνό "νέφος" στο νυχτερινό ουρανό του νοτίου ημισφαιρίου. Βρίσκεται στα όρια μεταξύ των αστερισμών της Δοράδος και της Τράπεζας και φαίνεται από τη Γη περισσότερο από 20 φορές το πλάτος της πανσελήνου περίπου 170.000 έτη φωτός μακρυά μας. Το βόρειο μισό του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου ανήκει στον αστερισμό Δοράς, ενώ το νότιο στον αστερισμό Τράπεζα. (Μόνο ένα πολύ μικρό τμήμα της Δοράδος είναι ορατό από την Ελλάδα, το οποίο περιλαμβάνει - για μέρη νότια των Αθηνών - τον αστέρα γ Δοράδος.)

Από την Γη φαίνεται σαν μία θολή κηλίδα, εύκολα ορατή δια γυμνού οφθαλμού, που μοιάζει με ένα κάπως αποκομμένο τμήμα του Γαλαξία, όμως δεν είναι. Με μικρά τηλεσκόπια θα αρχίσουμε να εντοπίζουμε κάποια λαμπρά άστρα και με μεγαλύτερα τηλεσκόπια θα διακρίνουμε μάζες αμυδρότερων άστρων. Μοιάζει να είναι ένα σύστημα αστέρων που βρίσκεται πιο μακρυά από το Γαλαξία. Κι όντως έτσι είναι.

Πρόκειται για μία άλλη νησίδα αστέρων στο διάστημα - έναν άλλο γαλαξία, πολύ μικρότερο από τον δικό μας. Είναι μάλιστα ο αμέσως κοντινότερος γαλαξίας στον δικό μας. Περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την ίδια ποικιλία συνηθισμένων άστρων, μεταβλητών, σμηνών και νεφελωμάτων όπως και ο Γαλαξίας μας. Ένα από αυτά τα νεφελώματα είναι ορατό με γυμνό μάτι και ονομάζεται Νεφέλωμα Ταραντούλα, λόγω της ομοιότητας του με τη διαβόητη αράχνη.

Αραχνοειδείς τολύπες πυρακτωμένων αερίων σχηματίζουν το Νεφέλωμα Ταραντούλα.
Photo Credit: ESA/NASA, ESO και Danny LaCrue


Το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, πήρε το όνομα του από το διάσημο Πορτογάλο θαλασσοπόρο Φερδινάνδο Μαγγελάνο, έναν από τους πρώτους Ευρωπαίους που το είδαν. Ηγήθηκε της πρώτης αποστολής που θα έκανε το γύρο του κόσμου και η οποία ξεκίνησε το 1519. Ο ίδιος όμως δεν τα κατάφερε να την ολοκληρώσει, αφού πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Το Μικρό Νέφος Του Μαγγελάνου

Ο Κάνωπος, γνωστός και διεθνώς ως Canopus, είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Τρόπιδα, ο α Τρόπιδος, αλλά και ο δεύτερος σε φωτεινότητα ολόκληρης της ουράνιας σφαίρας, μετά τον Σείριο (τρίτος είναι ο Άλφα Κενταύρου). Είναι πολύ νότιος αστέρας, με αποτέλεσμα να είναι ορατός μόνο από τη νότια Ελλάδα σήμερα, κυρίως από την Κρήτη. Εάν ακολουθήσουμε την γραμμή από τον Κάνωπο μέσω του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου, θα συναντήσουμε μία μικρότερη θολή κηλίδα. Είναι το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου, ένας λίγο πιο μακρινός γαλαξιακός γείτονας.

Μία φωτεινή Ήτα Υδροχοΐδα, ο Γαλαξίας μας και το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου
όπως φαίνονται από 
την Αυστραλία.
Photo Credit: Colin Legg Photography

Το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου βρίσκεται στον αστερισμό Τουκάνα, που είναι αόρατος από την Ελλάδα και εμφανίζεται στο νυχτερινό ουρανό με εύρος περίπου 3 μοίρες. Έχει διάμετρο περίπου 7.000 έτη φωτός και περιέχει αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια αστέρια. Έχει συνολική μάζα περίπου 7 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου. Σε απόσταση περίπου 200.000 ετών φωτός, είναι ένας από τους πλησιέστερους γείτονες του Γαλαξία μας. Είναι επίσης ένα από τα πιο μακρινά αντικείμενα που μπορεί να δει κανείς με γυμνό μάτι. 


Photo Credit: NASA/ESA

Ως νεαρότερος γαλαξίας από τον δικό μας, το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε διαστρικό αέριο και μεγαλύτερο ποσοστό από νεαρούς αστέρες και από γιγάντιους κυανούς αστέρες (κυανούς γίγαντες) που ζουν πολύ λιγότερο από τον Ήλιο και εκρήγνυνται στο τέλος της ζωής τους δίνοντας τις θεαματικές εκρήξεις υπερκαινοφανών. 

Εξαιτίας κυρίως της κινήσεώς του περί το κέντρο του Γαλαξία, στην εποχή μας το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου απομακρύνεται από τη Γη με ταχύτητα 158 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

Έχει προταθεί από τους αστροφυσικούς DS Mathewson, VL Ford και Ν. Visvanathan ότι το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου μπορεί στην πραγματικότητα να χωριστεί στα δύο, με ένα μικρότερο τμήμα του γαλαξία πίσω από το κύριο μέρος του Μικρού Νέφους του Μαγγελάνου (όπως φαίνεται από την δική μας οπτική γωνία), και να διαχωρίζεται από περίπου 30.000 έτη φωτός. Έχουν ονομάσει το μικρότερο υπόλοιπο Μίνι Νέφος του Μαγγελάνου. Προτείνουν ότι ο λόγος για αυτό πιθανόν να είναι ότι το Μίνι Νέφος του Μαγγελάνου αποσπάσθηκε από το Μικρό σε μία «νεότερη» συμπλοκή με το Μεγάλο Νέφος, πριν βεβαίως 200 εκατομμύρια χρόνια. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Facebook Page: https://www.facebook.com/nightskygreece

Που Συνέβη Η Μεγάλη Έκρηξη;

Photo Credit: Nuclear Science Division και
CPEP (the Contemporary Physics Education Project) 

Αυτή είναι πραγματικά μια πολύ κοινή ερώτηση. Ωστόσο, ο όρος "το κέντρο του σύμπαντος" δεν σημαίνει τίποτα. Εν ολίγοις, αυτό συμβαίνει λόγω της σχετικότητας - το καθιστά έτσι ώστε να μπορούμε να ορίσουμε κάθε σημείο που θέλουμε ως το κέντρο του σύμπαντος. Δεν έχει απολύτως καμία διαφορά. Και αυτό επειδή δεν έχουμε αυτό που αποκαλούμε "ένα αμερόληπτο πλαίσιο αναφοράς", οπότε αν πρέπει να κάνουμε μια γραφική παράσταση (κάτι που, από τη φύση του, πρέπει να έχει ένα κέντρο) μπορούμε να βάλουμε το κέντρο όπου θέλουμε, χωρίς αυτό να αλλάζει τα αποτελέσματά μας. 

Επιπλέον, ο μόνος τρόπος που μπορείτε να προσδιορίσετε το κέντρο του κάθε αντικειμένου είναι αν ξέρετε τι διαστάσεις έχει. Προφανώς, δεν γνωρίζουμε τις ακριβείς διαστάσεις του σύμπαντος και η εξεύρεση των διαστάσεων του είναι λίγο δύσκολη, δηλαδή, εντελώς αδύνατη. Αλλά τι γίνεται με το κομμάτι του σύμπαντος που μπορούμε να δούμε; Γιατί δεν βρίσκουμε ένα κέντρο από τα στοιχεία αυτά; Λοιπόν, θα μπορούσαμε, αλλά δεν θα ήταν πολύ χρήσιμο στοιχείο. Το πόσο μακριά μπορούμε να δούμε ονομάζεται "Ορίζοντας Φωτός" μας. Δεδομένου ότι η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι σταθερή (και το διάστημα είναι ως επί το πλείστον κενό), ο ορίζοντας φωτός θα είναι περίπου η ίδια απόσταση από όλες τις πλευρές (η μία πλευρά δεν πρόκειται να είναι μικρότερη από ότι οποιαδήποτε άλλη) .. Ως εκ τούτου, εάν χρησιμοποιήσετε τον ορίζοντα φωτός για να καθορίσετε ένα κέντρο, θα το βρίσκεται πάντα να είναι περίπου στο ίδιο σημείο με τον παρατηρητή.



Αυτό που μπορεί να φαίνεται ως ένας λογικός τρόπος για να καθοριστεί το κέντρο του σύμπαντος είναι να βρούμε από που ξεκίνησαν όλα - η αρχική θέση της Μεγάλης Έκρηξης. Αυτό θα είναι ένα βολικό και λογικό μέρος για να το αποκαλέσετε ως το κέντρο του σύμπαντος. Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν για την Μεγάλη Έκρηξη είναι ότι δεν ήταν ύλη που εξερράγη στο κενό. Η Μεγάλη Έκρηξη ήταν το ίδιο το Σύμπαν που επεκτάθηκε μαζί με την ύλη. Όταν η Μεγάλη Έκρηξη συνέβη, όλα ήταν ένα ενιαίο σημείο. Στη συνέχεια, το σημείο αυτό επεκτάθηκε μέχρι να φτάσουμε στο σύμπαν που έχουμε σήμερα. Έτσι, το Big Bang αφορούσε ολόκληρο το σύμπαν και όχι ένα συγκεκριμένο μέρος του σύμπαντος. Ως εκ τούτου, συνέβη πραγματικά παντού, αλλά λόγω της διαστολής, αυτό το «παντού» είναι λίγο μεγαλύτερο από ότι ήταν.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Οι Δέλτα Υδροχοΐδες Κορυφώνονται!!

Photo Credit: Tony Hallas

Κρατήστε τα μάτια σας στραμμένα στους ουρανούς για μερικά κοσμικά πυροτεχνήματα, καθώς η βροχή μετεωριτών από Δέλτα Υδροχοΐδες κορυφώνεται. 

Οι Δέλτα Υδροχοΐδες κορυφώνονται σε ένα ασέληνο ουρανό την Τρίτη 29 Ιουλίου, και αναμένεται να είναι η πιο εντυπωσιακή βροχή του φετινού καλοκαιριού, αφού οι Περσείδες, δυστυχώς κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι τόσο εντυπωσιακές, δεδομένου ότι θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της έντονα φωτεινής πανσελήνου, στα μέσα Αυγούστου. 

Έχοντας επίσημα Νέα Σελήνη στις 26 Ιουλίου, ιδανικές συνθήκες παρατήρησης θα επιτρέψουν στους ουρανό-παρατηρητές (που βρίσκονται μακριά από τα λαμπερά φώτα της πόλης) να πιάσουν 15 ​​με 20 μετέωρα ανά ώρα, την ώρα της κορύφωσης κατά τη διάρκεια των ωρών πριν την αυγή. Οι Δέλτα Υδροχοΐδες είναι επίσημα ενεργές από τις 12 Ιουλίου έως τις 23 Αυγούστου, οπότε υπάρχει αρκετός χρόνος για να δείτε τουλάχιστον ένα μέρος της δράσης μία καθαρή νύχτα. 

Οι Δέλτα Υδροχοΐδες ευνοούν τους παρατηρητές στα νότια γεωγραφικά πλάτη του βορείου ημισφαιρίου και σε όλο το Νότιο Ημισφαίριο. Τα μετέωρα θα φαίνεται να ακτινοβολούν από τον ομώνυμο αστερισμό τους, τον Υδροχόο. Ο Υδροχόος, υψώνεται χαμηλά στα νοτιοανατολικά μετά τα τοπικά μεσάνυχτα. 

Όπως οι περισσότερες βροχές μετεωριτών, έτσι και οι Δέλτα Υδροχοΐδες προκαλούνται όταν η Γη περνάει μέσα από σύννεφα σωματιδίων σε μέγεθος κόκκων άμμου που έχει αφήσει πίσω στην τροχιά του ένας κομήτης. Μέσα από αυτά τα αμέτρητα σωματίδια που έχει αφήσει πίσω του κάποιος κομήτης, ο πλανήτης μας περνά τακτικά κάθε χρόνο. Κάθε σωματίδιο εισέρχεται στην ατμόσφαιρα με περισσότερο από 93.000 μίλια ανά ώρα και καίγεται.

Στην περίπτωση αυτή, η ταυτότητα του μητρικού κομήτη της παρούσας βροχής παραμένει ένα μυστήριο. Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί έχουν επισημάνει τον κομήτη 96P/Machholz, που ανακαλύφθηκε από έναν ερασιτέχνη αστρονόμο το 1986. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Η Ηλιακή Καταιγίδα Που Παραλίγο Να Καταστρέψει Τον Ανθρώπινο Πολιτισμό (Video)

Photo Credit: STEREO

Οι ηλιακές καταιγίδες είναι ένα από τα πιο τρομακτικά σενάρια καταστροφής, το οποίο μας θέτει σε κίνδυνο και σήμερα, στη σύγχρονη εποχή της ηλεκτρικής ενέργειας. Προκαλούνται όταν εκτινάσσεται ηλιακή στεμματική μάζα ή αλλιώς CMΕ (Coronal Mass Ejections). 

Αυτά τα φορτισμένα σωματίδια προσφέρουν μία διαφορετική μορφή της Ημέρας της Κρίσεως. Αντί να μεταλλάξουν την ζωή στη Γη ή να αποστειρώσουν τον πλανήτη, το πιο πιθανό σενάριο είναι ένα ισχυρό νέφος πλάσματος που θα καταστρέψει κάθε ηλεκτρονική συσκευή που είναι ενεργή την στιγμή της καταιγίδας. Ναι, θα προκαλέσει χιλιάδες ατυχήματα αμέσως, αεροπλάνα θα πέφτουν από τον ουρανό, τα αυτοκίνητα ξαφνικά θα σταματήσουν να λειτουργούν, καθώς και διάφορα άλλα είδη εξοπλισμού θα παύσουν να είναι ενεργά, αλλά σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι σώοι και αβλαβείς. 

Η καταστροφή έρχεται μέσα από την εξάρτηση της τεχνολογίας. Οι περισσότερες μορφές επικοινωνίας θα σβηστούν, το διαδίκτυο θα καταστραφεί, πολλοί άνθρωποι στα νοσοκομεία σίγουρα θα πεθάνουν, το παγκόσμιο εμπόριο και η γεωργία θα "παγώσει", γενικά ολόκληρος ο σύγχρονος τρόπος ζωής θα σταματήσει. Αμέσως θα μεταφερόμασταν σε μια εποχή στην ιστορία πριν την ανακάλυψη της ηλεκτρικής ενέργειας. Το 2012, αυτό παραλίγο να συμβεί.

Στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους (πριν από την ημερομηνία του Τέλους του Κόσμου των Μάγιας) ο Ήλιος εξαπέλυσε την ταχύτερη και πιο ισχυρή ηλιακή έκλαμψη που έχουμε δει ποτέ και πιστεύεται ότι είναι η πιο ισχυρή τα τελευταία 150 χρόνια. Μια εβδομάδα πριν από αυτή την έκρηξη ηλιακής στεμματικής μάζας, η υπεύθυνη ηλιακή κηλίδα είχε τη Γη στο στόχαστρο της. Ευτυχώς, η ηλιακή κηλίδα ήταν καλή μαζί μας και εξερράγη αργότερα, αφού η Γη είχε διασφαλίσει την θέση της.






ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τι Επίδραση Έχει Η Βαρύτητα Στα Φωτόνια

Photo Credit: ESA/Hubble & NASA

Παρά το γεγονός ότι η βαρύτητα είναι η πιο αδύναμη από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις, δεσπόζει στο σύμπαν. Είναι υπεύθυνη για τις περιστροφές των γαλαξιών και τα σμήνη γαλαξιών. Κρατά τους πλανήτες σε κίνηση γύρω από τον ήλιο και είναι αυτή που μας κρατά "δεμένους" στο έδαφος. Από αυτή την άποψη, είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της ζωής όπως την γνωρίζουμε και ένα θεμελιώδες κομμάτι της φυσικής που διέπει το σύμπαν. Είναι σχετικά εύκολο να δει κανείς την βαρύτητα στην εργασία, το μόνο που έχει να κάνει είναι να κοιτάξει ψηλά και να δει τον ήλιο να περνάει από πάνω. Αλλά πώς λειτουργεί η βαρύτητα σε σχέση με πράγματα που είναι πολύ μικρά, όπως τα φωτόνια (τα μικροσκοπικά, χωρίς μάζα σωματίδια που παράγουν φως). 

Υπό την παρουσία ενός βαρυτικού πεδίου, ένα φωτόνιο θα λυγίσει γύρω από την πηγή του πεδίου. Για παράδειγμα, εάν παρατηρήσουμε τα αστέρια που εμφανίζονται σε κοντινή εγγύτητα με τον ήλιο (από την δική μας οπτική γωνία, φαίνονται να συνορεύουν με τον ήλιο), θα εμφανιστούν οριακά έξω από τις "αληθινές θέσεις" τους, καθώς η βαρύτητα του ήλιου κάμπτει τα φωτόνια που εκπέμπονται από τα μακρινά αστέρια καθώς ταξιδεύουν περνώντας από τον ήλιο για να μας φτάσουν στη Γη. 

Δεδομένου ότι ο ήλιος μας είναι μέτριου μεγέθους, οι επιδράσεις είναι πολύ μικρές, αλλά εξακολουθούν να είναι μετρήσιμες. Αν κοιτάξουμε κάτι που είναι πραγματικά τεράστιο (που να έχει πολύ μεγαλύτερη μάζα από τον ήλιο μας, σαν ένα σμήνος γαλαξιών) και αν τυχαίνει να είναι ένα εξαιρετικά φωτεινό σώμα (όπως ένα κβάζαρ-ένας εξαιρετικά λαμπρός και μακρινός ενεργός γαλαξιακός πυρήνας, που εμφανίζεται στο ορατό φως ως σημειακή πηγή) στην αντίθετη πλευρά, μπορούμε να δούμε κηλίδες φωτός σε ένα κυκλικό μοτίβο. Αυτή είναι η θέα των φωτονίων από το κβάζαρ που κάμπτονται γύρω από το σμήνος. Σε αρκετές περιπτώσεις, έχουν φωτογραφηθεί δαχτυλίδια πλήρους 360 μοιρών. Αυτά ονομάζονται "Δαχτυλίδια του Einstein" και είναι εξαιρετικά σπάνια. 


Εστίαση στον ορίζοντα γεγονότων μαύρης τρύπας.
Το πολυμέσο είναι προσομοίωση.
Photo Credit: Thaisk


Εάν το σώμα (αστέρας ή σμήνος γαλαξιών) μεταξύ του παρατηρητή και του φωτεινού αντικειμένου είναι αρκετά βαρύ, θα αρχίσουμε να βλέπουμε διπλά και μερικές φορές ακόμη και τριπλά αντίγραφα του αντικειμένου. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι ομάδες των επιστημόνων ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτή τη βαρυτική επίδραση ως ένα μεγεθυντικό φακό, για να κοιτάξουν βαθύτερα μέσα στο σύμπαν. 

Όταν ένα φωτόνιο βρίσκεται σε παρουσία μιας μαύρης τρύπας, συμβαίνει η ίδια κάμψη. Τα φωτόνια θα συνεχίσουν να κάμπτονται γύρω από το πεδίο βαρύτητας σε όλη τη διαδρομή μέχρι την Ακτίνα Schwarzschild (Ορίζοντας Γεγονότων), αλλά μετά τον Ορίζοντα των Γεγονότων της μαύρης τρύπας η ταχύτητα διαφυγής (ταχύτητα που απαιτείται για να ξεφύγει κάτι) γίνεται μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός, έτσι τα φωτόνια ταξιδεύουν χωρίς επιστροφή (σε αυτή την κατάσταση).

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Αστροναύτες Μπορούν Να Δουν Εκρήξεις Στην Γάζα Από Τον ISS

Photo Credit: Alexander Gerst

Τις περισσότερες φορές οι φωτογραφίες της Γης από το διάστημα είναι ευχάριστες και όμορφες. Με μία πρώτη ματιά η εικόνα αυτή φαίνεται να είναι απλώς μια άλλη εικόνα της Γης κατά την διάρκεια της νύχτας, αλλά αυτή είναι πιο ξεχωριστή. Αυτή η εικόνα δείχνει το Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας και δείχνει ξεκάθαρα μια βόμβα θα σκάει. Ακριβώς, οι αστροναύτες του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού μπορούν να δουν πραγματικά τις μάχες που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή της Λωρίδας της Γάζας (βασικά, μπορούν να δουν τις εκρήξεις από τους πυραύλους).

Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Γερμανό αστροναύτη Alexander Gerst. Όταν την δημοσίευσε ο ίδιος στο Twitter, πρόσθεσε τη λεζάντα: "Η πιο θλιβερή φωτογραφία μου μέχρι τώρα. Από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μπορούμε πραγματικά να δούμε εκρήξεις και πυραύλους που πετούν πάνω από τη Γάζα και το Ισραήλ".


Όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, το Ισραήλ και η Χαμάς έχουν εμπλακεί σε μια στρατιωτική διαμάχη για περίπου τρεις εβδομάδες. Μέχρι στιγμής, 680 Παλαιστίνιοι και 34 Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί ως αποτέλεσμα συγκρούσεων, ενώ δεν έχει ακόμη επιτευχθεί μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.

Αν και οι αστροναύτες συνήθως αντιμετωπίζουν την θεαματικά όμορφη θέα του πλανήτη μας, ορισμένες φορές η καταστροφή (τόσο ανθρώπινη όσο και φυσική) δείχνει το άσχημο πρόσωπο της. Το 2001, οι αστροναύτες είχαν τη δυνατότητα να δουν τον κόκκινο καπνό από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου μετά από τέτοιες επιθέσεις. Το 2011, οι αστροναύτες του ISS ήταν και πάλι σε θέση να δουν μια καταστροφή στον πλανήτη μας, όταν ένα τσουνάμι κατέστρεψε την Ιαπωνία. Ευτυχώς, οι καταστροφές τείνουν να είναι πολύ λιγότερες σε σύγκριση με την ομορφιά που οι αστροναύτες είναι συνεχώς σε θέση να απολαμβάνουν. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι, από το διάστημα, το μόνο πράγμα που μπορεί κανείς να δει πραγματικά από τους ανθρώπους είναι ο έντονος τεχνητός φωτισμός στις πόλεις μας, καθώς επίσης, όπως αποδεικνύεται, μία έκρηξη από ένα πύραυλο περιλαμβάνεται επίσης στον εν λόγω κατάλογο.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Μετρώντας Αστέρια Με Τον Κωνσταντίνο Βασιλακάκο (Συνέντευξη)

"Και όλα είναι απλά..Δεν ξέρω πως να σας το εκφράσω, αλλά απάνω στις κορυφές είναι κάτι το μαγικό..
Ο αέρας που φυσάει είναι σαν ένα πεδίο μάχης, ανάμεσα στον εαυτό μας και τις αδυναμίες μας..
Το ξημέρωμα όλα αλλάζουν.
Μα ξέρω βαθιά μέσα μου πως κάτι δικό μου είναι εκεί..Κάτι εκεί με τραβάει να πάω κοντά ξανά..."
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος

Ο Κωνσταντίνος Βασιλακάκος γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1992 στην Αθήνα. Σπουδάζει στο τμήμα Τεχνολογίας Γεωπονίας στο ΤΕΙ Ηπείρου, στην Άρτα. Ενώ τα πρώτα χρόνια έμενε στην Αμφίκλεια με την οικογένεια του, πλέον η μόνιμη κατοικία του βρίσκεται στο Πετρίλο Καρδίτσας, απ' όπου και κατάγεται. Τον γνωρίσαμε και τον ξεχωρίσαμε χάρη στις ιδιαίτερα όμορφες νυχτερινές φωτογραφίες που δημοσιεύει στην προσωπική σελίδα του στο Facebook, ενώ μπορούμε να εντοπίσουμε δουλειές του και σε διάφορα φωτογραφικά περιοδικά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όπως αυτό του "Photonet Nexusmedia" όπου εμφανίστηκε στο τεύχος Νο 177 Ιούνιος 2014, καθώς επίσης και στο περιοδικό "Φωτογράφος" τεύχος Νο 231 Ιούλιος-Αύγουστος 2014. Αναγνωρίζοντας και θαυμάζοντας την δουλειά του, αλλά και το πάθος του για τον νυχτερινό ουρανό, του ζητήσαμε να παραχωρήσει στο Night Sky Greece μία συνέντευξη.

"Είναι όμορφα να είσαι στα βουνά,
 γιατί είσαι ο πρώτος που βλέπει τα πιο όμορφα πράγματα σε αυτό το σύμπαν..."
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος

1) Ποιο ήταν το έναυσμα να ασχοληθείς με την φωτογραφία;
Από μικρός έβγαζα φωτογραφίες. Μεγαλώνοντας ανακάλυψα πως έχω κλίση σε αυτό. Ξεκίνησα πιο ενταντικά στις 10 Απριλίου του 2012. Βγάζοντας φωτογραφίες και βίντεο στο χωριό μου.

2) Τι είναι η φωτογραφία για εσένα και τι είναι αυτό που σε τράβηξε στην νυχτερινή φωτογραφία;
Για μένα η φωτογραφία είναι αποτύπωση συναισθημάτων. Κάποιες φορές είναι όνειρο ή ελπίδα, κάποιες άλλες είναι βίωμα, απωθημένο, ψύχωση. Από μικρός θαύμαζα τον νυχτερινό ουρανό, όταν ανακάλυψα πως μπορώ να τον φωτογραφίζω ένιωσα ολοκλήρωση.

"Ελπίδα..
Ότι έχει απομένει στο κουφάρι μου..Μια χούφτα ελπίδα..Για να κοιτάω τα αστέρια..."
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος

3) Έμπνευση, ταλέντο ή απλώς η τυχαία στιγμή; Τι από όλα αυτά πιστεύεις ότι χαρακτηρίζει περισσότερο την φωτογραφική σου δουλειά και τι είναι το σημαντικότερο για εσένα;
Και τα τρία μαζί!! Όπως επίσης και το πάθος για δημιουργία. Αυτό που με εξιτάρει είναι το μυστήριο και το άγνωστο. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να ανακαλύπτω πράγματα μέσα από τις φωτογραφίες που βγάζω.

4) Ποια είναι τα κριτήρια μίας καλής φωτογραφίας;
Αυτό που κάνει καλή μία φωτογραφία πολλές φορές δεν είναι μόνο η τεχνική αλλά και η ιστορία αυτής της φωτογραφίας. Το τι πέρασε ο φωτογράφος για να καταφέρει να την συλλάβει.

5) Υπάρχει κάποιος/α φωτογράφος του οποίου την δουλειά θαυμάζεις;
Από Έλληνες φωτογράφους θαυμάζω τον Λουκά Χαψή και τον Βασίλη Μεταλληνό. Είναι και οι δύο εξαίρετοι φωτογράφοι.

6) Υπάρχουν όνειρα ή προσδοκίες για την πορεία σου στην φωτογραφία;
Φυσικά!! Θέλω να μάθω περισσότερες τεχνικές για να έχω καλύτερα αποτελέσματα στον νυχτερινό ουρανό. Επίσης θέλω να κάνω ταξίδια, να γνωρίσω τον κόσμο και να φωτογραφίζω τον Γαλαξία. Μεγαλύτερη προσδοκία μου είναι να φωτογραφίσω τον Γαλαξία από τα Ιμαλάια.

"Μου αρέσει να αιχμαλωτίζω ότι με αιχμαλωτίζει"
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος

7) Εκθέσεις, φεστιβάλ, προβολές. Βοηθάνε πραγματικά την φωτογραφία κατά την γνώμη σου;
Ναι, είναι μία αμφίδρομη κατάσταση. Ο φωτογράφος κερδίζει κοινό και προβολή της δουλειάς του και το κοινό κερδίζει μία άλλη οπτική γωνία - αυτή του καλλιτέχνη - βλέπει διαφορετικά και καινούρια πράγματα.

8) Δουλεύεις πάνω σε κάποιο project τελευταία; 
Ναι, ετοιμάζω ένα νυχτερινό timelapse με τίτλο "The Milky Way". Ενώ ταυτόχρονα ταυτόχρονα φωτογραφίζω την φύση και τοπία.

9) Αγαπημένο φωτογραφικό θέμα;
Μου αρέσει πολύ να φωτογραφίζω τον Γαλαξία. Επίσης αγαπώ να φωτογραφίζω τοπία, σε νυχτερινό σκηνικό περισσότερο.

"Νιώθω περήφανος για όλα αυτά που με οδηγούν και έρχονται στην ζωή μου..
Μου δίνουν κάτι.."
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος

10) Τι φωτογραφικό εξοπλισμό χρησιμοποιείς;
Από φωτογραφικές μηχανές χρησιμοποιώ την Nikon D610 και την Nikon D5100. Ενώ από φακούς χρησιμοποιώ Samyang 14mm f2.8, Tamron 70-300mm f4-5.6 VC και τον Kit 18-55mm f3.5-5.6 VR.

11) Τι θα συμβούλευες όσους ξεκινάνε να ασχολούνται τώρα με την νυχτερινή φωτογραφία;
Η νυχτερινή φωτογράφιση είναι απαιτητική. Να αφιερώσουν πολύ χρόνο, πρέπει να απομακρύνονται από τις περιοχές με φωτορύπανση για να έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Αλλά όσο δύσκολη και αν είναι η διαδικασία πρέπει να είναι αποφασισμένοι, να κάνουν πολλές δοκιμές και να μην τα παρατάνε. Χρειάζεται θέληση, πάθος και αναζήτηση νέων τεχνικών.

12) Από τις φωτογραφίες που έχεις βγάλει μέχρι σήμερα, ποια είναι η αγαπημένη σου και γιατί;
Η φωτογραφία που έβγαλα πέρυσι το καλοκαίρι με τον Γαλαξία, η οποία έχει γίνει και εξώφυλλο στον "Οδηγό Παρατήρησης Του Ουρανού Ανά Μήνα" από τις εκδόσεις του Πλανητάριου Θεσσαλονίκης. Με συνδέει κάτι βαθύτερο με αυτή την φωτογραφία. Καθώς επίσης και μία πρόσφατη φωτογραφία με ένα πεφταστέρι, αυτή ήταν από τις πιο τυχερές νύχτες της ζωής μου. Πριν κοιμηθώ αποφάσισα να βγάλω αυτό το πανόραμα. Στο τελευταίο καρέ έτυχε και έπεσε αυτό το μετέωρο όπου και ήταν τόσο εντυπωσιακό να το βλέπεις πάνω από τα βουνά να χάνετε στο άπειρο.. 

"Στο τελευταίο καρέ έτυχε και έπεσε αυτό το μετέωρο,
 όπου και ήταν τόσο εντυπωσιακό να το βλέπεις πάνω από τα βουνά,
 να χάνετε στο άπειρο.."
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος

13) Έχεις μία έφεση στην γραφή, ενώ έχεις αναφέρει ότι γράφεις κάποια διηγήματα. Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σου;
Πηγή έμπνευσης των διηγημάτων μου αποτελούν κάποια βιώματα μου και κάποιες καταστάσεις που έχω ζήσει. Επίσης το πόσο σκληρός είναι ο κόσμος.

14) Τι είναι αυτό που σε έκανε να επιλέξεις ως μόνιμη κατοικία το χωριό σου; Πως είναι ο τρόπος ζωής σου εκεί;
Από μικρός ερχόμουν εδώ πέρα, αφού από εδώ κατάγομαι. Αυτό μου με τράβηξε ήταν το συναίσθημα που μου έβγαζε το μέρος. Σε συνδυασμό με όλες τις όμορφες αναμνήσεις που έχω αποκομίσει αυτά τα χρόνια εδώ πέρα. Μαζί με όλα τα όνειρα και τις ελπίδες. Όταν άρχισα να φωτογραφίζω, άρχισα να θέλω να είμαι εδώ ακόμα περισσότερο. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο συνειδητοποιούσα το μεγαλείο του χωριού. Μετά όσο έβλεπα την κτηνωδία που επικρατεί στον κόσμο τόσο άρχιζα να αποστρέφομαι. Εδώ μόνος μου, στα 1100 μέτρα υψόμετρο, διατηρώ ένα κήπο με δικά μου λαχανικά, κόβω ξύλα, μαζεύω ρίγανη και τσάι, ενώ τα βράδια περιπλανιέμαι στα βουνά φωτογραφίζοντας αστέρια.

"Πόσο όμορφος είναι ο κόσμος..Πόσο μακριά είμαστε εμείς.."
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος
Ευχαριστούμε πολύ τον Κωνσταντίνο Βασιλακάκο για την συνέντευξη που μας παραχώρησε. Μπορείτε να τον βρείτε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook: Konstantinos Basilakakos Photography και στο προφίλ του https://www.facebook.com/Vasilakakos.Konstantinos. Το κανάλι του στο You Tube είναι: https://www.youtube.com/user/PETRILIOTISZOE?feature=mhee, ενώ διατηρεί λογαριασμό και στο 500px: http://500px.com/KONSTANTINOS_BASILAKAKOS.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Έρχονται Οι Δέλτα Υδροχοΐδες


Την Τετάρτη 23 Ιουλίου και για το υπόλοιπο της εβδομάδας, να παρακολουθήσετε για την νότια βροχή διαττόντων Δέλτα Υδροχοΐδες σιγά σιγά να ξεκινάει. Ενώ η δραστηριότητά της θα κορυφωθεί στο τέλος του μήνα, οι ουρανό-παρατηρητές έξω από τα φωτεινά προάστια μπορεί να παρατηρήσετε μερικούς διάττοντες αστέρες ανά ώρα οποιαδήποτε καθαρή νύχτα αυτή την εβδομάδα. Οι μετεωρίτες θα φαίνονται να ακτινοβολούν από το ομώνυμο αστερισμό της βροχής, τον Υδροχόο, που υψώνεται στα Νοτιοανατολικά κατά τη διάρκεια της νύχτας αυτή την εποχή του έτους. Μείνετε συντονισμένοι την επόμενη εβδομάδα για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον εντοπισμό αυτών των πεφταστεριών.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Μαύρη Τρύπα Καταπίνει Πλανήτη


Φανταστείτε το: Η πρώτη σας άδεια από την δουλειά εδώ και μήνες. Το δροσερό φθινοπωρινό αεράκι να φυσάει. Αποφασίζετε να πάτε για μια αναζωογονητική βόλτα με το ποδήλατο για να εισπνεύσετε καθαρό αέρα και να νιώσετε τον άνεμο να ανεμίζει τα μαλλιά σας. Πάτε για να πάρετε το ποδήλατό σας ... και ξαφνικά τον πλανήτης σας καταπίνει μια μαύρη τρύπα. Ατυχία, αλλά συμβαίνει (και είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα). 

Εντάξει, ίσως η εικόνα παραπάνω να μην είναι η πιο ρεαλιστική απόδοση ενός πλανήτη που καταπίνεται από μια μαύρη τρύπα, αλλά παρόμοια γεγονότα συμβαίνουν. Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν πέρυσι ότι είχαν ανακαλύψει μια μαύρη τρύπα να τρώει ένα γιγάντιο πλανήτη, ή αλλιώς έναν Σούπερ-Δία. Ωστόσο, εάν οι εκτιμήσεις για το ανώτατο όριο είναι σωστές, ο «πλανήτης» υπό συζήτηση - ένα αντικείμενο με μάζα 14 έως 30 φορές αυτή του Δία - θα μπορούσε πραγματικά να αποδειχθεί ένας καφέ νάνος (οι καφέ νάνοι είναι αστρικά αντικείμενα που είναι λίγο παραπάνω ογκώδη για να είναι γίγαντες αερίων, αλλά και πολύ λαμπερά για να είναι αστέρια).

Ένα Αφύσικο Σήμα

Η αρχική ανακάλυψη έγινε από το διαστημικό παρατηρητήριο Integral (INTErnational Gamma-Ray Astrophysics Laboratory) της ESA. Η ESA ανέφερε ότι, "Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούσαν το Integral για να μελετήσουν ένα διαφορετικό γαλαξία, όταν παρατήρησαν μία λαμπρή έκλαμψη ακτινοβολίας Χ που προερχόταν από άλλη θέση στο ίδιο εύρος οπτικού πεδίου."

Οι ακτίνες Χ αποδείχθηκε ότι προέρχοταν από τη μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία NGC 4845 (περίπου 47 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη). Αυτό το θηρίο εκτιμάται ότι είναι περίπου 300.000 φορές μεγαλύτερο από τη μάζα του Ήλιου, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο και τρομακτικό, αλλά 47 εκατομμύρια έτη φωτός είναι ένας μακρύς δρόμος για να διανύσει κανείς, γι 'αυτό έχει μικρή σημασία για εμάς υπολογιστικά.

Η ESA συνέχισε λέγοντας "ότι μόνο εξωτερικά στρώματα είχαν φαγωθεί από τη μαύρη τρύπα, που ανέρχονται σε περίπου 10% της συνολικής μάζας του αντικειμένου, και ότι ένας πυκνότερος πυρήνας έχει μείνει σε τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα."

Η Συζήτηση Συνεχίζεται: 

Είτε έτσι είτε αλλιώς, φαίνεται ότι τα παιδιά δεν είναι τα μόνα που τσιμπολογούν στο σύμπαν ... πολλοί άλλοι αρνούνται να φάνε όλο τους το δείπνο. Η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μας φαίνεται να είναι μία από αυτούς. Κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια, ελάχιστη δραστηριότητα που συνδέεται με την ραδιοπηγή Τοξότης Α* έχει ανιχνευθεί στο κεντρικό τμήμα του Γαλαξία μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Τοξότης Α είναι νεκρός. Οι αστρονόμοι είναι σε θέση να βεβαιώσουν γειτονικά νέφη αερίων, τα οποία έγιναν κομματάκια από μία αόρατη δύναμη. Αυτό είναι ένα σπάνιο δεδομένο για το πόσο αχανές είναι ο Γαλαξία μας.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Δείτε Την Επιφάνεια Του Άρη


Κάθε έμπειρος ταξιδιώτης ξέρει πως δεν μπορεί να φύγει από το σπίτι χωρίς ένα έμπιστο χάρτη. Χάρη στην Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία (USGS), οι αστροπαρατηρητές και οι μελλοντικοί εξερευνητές έχουν τώρα τον πιο λεπτομερή χάρτη του Άρη που έγινε ποτέ. 

Ο υψηλής ανάλυσης χάρτης παρουσιάζει με ζωηρά χρώματα το γεωλογικό ανάγλυφο του πλανήτη. Οι επιστήμονες περιμένουν ότι θα προσφέρει ενδείξεις για τις γεωλογικές διεργασίες που διαμόρφωσαν το άγονο, ανεμοδαρμένο τοπίο του κόκκινου πλανήτη, καθώς και να καθοδηγήσει τυχόν μελλοντικές ανθρώπινες αποστολές. 

Ο νέος γεωλογικός χάρτης του Άρη από το USGS είναι η πιο πλήρης αναπαράσταση,
μέχρι στιγμής, της επιφάνειας του κόκκινου πλανήτη.
Photo Credit: USGS

Οι άνθρωποι στέλνουν ρομποτικούς απεσταλμένους στον γείτονα μας για περισσότερο από πέντε δεκαετίες τώρα, αλλά μόνο μετά το 1990 οι τεχνητοί δορυφόροι που βρίσκονται στην τροχιά του είχαν τη δυνατότητα να χαρτογραφήσουν τα μέταλλα, το νερό, και την υπόγεια γεωλογία του Άρη. Οι παλαιότερες περιοχές του πλανήτη, σχεδόν τεσσάρων δισεκατομμυρίων χρόνων, είναι χρώματος σκούρο καφέ. Οι νεότερες περιοχές είναι χρώματος πορτοκαλί και κόκκινο. 

"Ο νέος παγκόσμιος γεωλογικός χάρτης του Άρη θα παρέχει γεωλογικό πλαίσιο για τις περιφερειακές και τοπικές επιστημονικές έρευνες για πολλά χρόνια στο μέλλον", δήλωσε η αναπληρώτρια διευθύντρια του USGS, Suzette Kimball.


"Τα ευρήματα από το χάρτη θα επιτρέψουν στους ερευνητές να αξιολογήσουν πιθανές τοποθεσίες προσγείωσης για μελλοντικές αποστολές στον Άρη που μπορεί να συμβάλουν στην περαιτέρω κατανόηση της ιστορίας του πλανήτη." 

Τον χάρτη μπορείτε να τον κατεβάσετε δωρεάν στο επίσημο site του USGS: http://pubs.usgs.gov/sim/3292/

Δείτε Μόνοι Σας

Βγείτε έξω μία οποιαδήποτε καθαρή νύχτα αυτή την εβδομάδα και θα είστε σε θέση να δείτε καθαρά τον Άρη να κρέμεται χαμηλά στον ουρανό νοτιοδυτικά. Ορατός με γυμνό μάτι ως ένα φωτεινό, πορτοκαλόχρωμο αστέρι, ο πλανήτης λάμπει δίπλα σε ένα πραγματικό αστέρι, τον μπλε-άσπρο Στάχυ.

Η απόσταση μεταξύ του κόκκινου πλανήτη και της Γης ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό, αλλά ο μέσος όρος είναι 140 εκατομμύρια μίλια (225.000.000 χιλιόμετρα). Αυτό είναι τόσο μακριά που το φως του ήλιου που αντανακλάται από την κατακόκκινη επιφάνεια του διαρκεί κατά μέσο όρο 12,5 λεπτά για να φτάσει στα μάτια μας. 

Στρέψτε το ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο σας στον πλανήτη και με την υψηλή μεγέθυνση θα αποκαλυφθούν μερικά χαρακτηριστικά της επιφάνειας. Λόγω της τροχιακής θέσης του σε σχέση με τον ήλιο και τη Γη, ο Άρης δεν είναι πλήρως φωτισμένος, μόνο περίπου το 87% του λάμπει. Έτσι, αντί να είναι ένας στρογγυλός δίσκος, έχει το σχήμα μίας μικρογραφίας της σελήνης. 

Ένα χαρακτηριστικό που σίγουρα θα πιάσει το μάτι σας είναι ο παγωμένος βόρειος πόλος. Αποτελούμενος από παγωμένο νερό και παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα (ή ξηρό πάγο), οι πόλοι λάμπουν με φωτεινό λευκό και στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη είναι εμφανής γιατί πλέον έχει κλίση περίπου 23 μοίρες προς τη Γη. 

Ένα μικρό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο με τουλάχιστον έναν τεσσάρων ιντσών καθρέφτη θα αποκαλύψει ένα μοτίβο φωτεινών και σκοτεινών φωτοσκιάσεων παρόμοιες με εκείνες που παρατηρήθηκαν στο φεγγάρι μας. 

Καλή Παρατήρηση!!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Δείτε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

ISS
Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography

Δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στον ουρανό το Σάββατο 19 Ιουλίου και ώρα 4.38 π.μ.!!Θα είναι ορατός για 2 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 52 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Δυτικά με κατεύθυνση προς τα Βόρεια-Βορειανατολικά.

Το Apollo Από Την Σεληνιακή Τροχιά

Photo Credit: NASA/LRO

Αυτή είναι μια φωτογραφία της τοποθεσίας προσσελήνωσης του Apollo 11 που λήφθηκε από το Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO). Η πρωταρχική αποστολή του LRO είναι να κάνει ένα 3D χάρτη της σεληνιακής επιφάνειας. Κατά τη διαδικασία, η εξέταση έχει πιάσει κάποιες από τις πρώτες εικόνες του εξοπλισμού του Apollo που άφησαν πίσω τους οι αστροναύτες που περπάτησαν στην επιφάνεια της σελήνης πάνω από 40 χρόνια πριν.

Ο αστροναύτης Buzz Aldrin με επιστημονικό εξοπλισμό,
 τη σημαία των ΗΠΑ, τηλεοπτική κάμερα στην Βάση Tranquility,
στην Θάλασσα της Ηρεμίας, το 1969.
Photo Credit: Neil Armstrong


Στην προκειμένη περίπτωση (της πρώτης φωτογραφίας), το LRO έλαβε μια φωτογραφία του χώρου προσγείωσης του Apollo 11. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπορείτε να δείτε την Βάση Tranquility και όλα τα διάφορα κομμάτια του εξοπλισμού που άφησαν πίσω τους οι Neil Armstrong και Buzz Aldrin. Μπορείτε ακόμη να δείτε τα ίχνη από τους δύο αστροναύτες από το ιστορικό τους περπάτημα στην Σελήνη.

Ο Χώρος Προσγείωσης του Apollo 11 και Η Θάλασσα Της Ηρεμίας
Photo Credit: Soerfm
Μπορείτε να βρείτε την Βάση Tranquility στην πρώτη φωτογραφία; Πόσα ίχνη αποτυπωμάτων μπορείτε να δείτε;

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Ο Προμηθέας - Saturn's moon Prometheus and the F ring

Photo Credit: NASA

Ο Προμηθέας πήρε το όνομα του από ένα Τιτάνα στην ελληνική μυθολογία, που ήταν γνωστός για την ευφυΐα και την αντοχή του. Ήταν ένας αρχαίος ήρωας που επέτρεψε την εξέλιξη του πολιτισμού όταν έκλεψε την ουράνια φωτιά για χρήση των απλών θνητών. Ως συνέπεια, ο Δίας τον καταδίκασε σε αιώνιο μαρτύριο, δεμένο σε ένα βράχο, όπου ένας αετός τρεφόταν με το συκώτι του καθημερινά.

Ο Προμηθέας (ο δορυφόρος) είναι ένας από τους εσώτερους δορυφόρους του Κρόνου και περιφέρεται γύρω από τον αέριο γίγαντα περίπου 86.565 μίλια (139.350 χιλιόμετρα) μακριά. Ανακαλύφθηκε το 1980 από το σκάφος Voyager 1, που στάλθηκε για να εξερευνήσει το εξωτερικό ηλιακό σύστημα και τους δορυφόρους των αέριων γιγάντων πριν αποσταλεί σε ένα ταξίδι στο διαστρικό χώρο. Σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους δορυφόρους του Κρόνου, ο Προμηθέας έχει εξαιρετικά επίμηκες σχήμα και με διάμετρο περίπου 53,4 μίλια (86 χλμ.), είναι ένας από τους μικρότερους φυσικούς δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος. 

Μαζί με την Πανδώρα, ο Προμηθέας λειτουργεί ως ένας δορυφόρος βοσκός (ή ποιμένας) για το περίφημο δακτύλιο F του Κρόνου. Όταν λέμε ότι ενεργούν ως βοσκοί, εννοούμε τους δορυφόρους (ιδιαίτερα ο Προμηθέας) που εισάγουν μια σειρά από σωματίδια που συνδέει το δακτύλιο με τον δορυφόρο. Μαζί, η βαρυτική αλληλεπίδραση των δύο δορυφόρων διαταράσσει τον πάγο και το πέτρωμα που συνθέτουν τον δακτύλιο F. Καθώς ο Προμηθέας προσεγγίζει και αποτραβιέται, έλκει υλικό κάνοντας τον δακτύλιο να λεπταίνει.

Αυτό είναι ένα βίντεο του Προμηθέα που αλληλεπιδρά με τους δακτυλίους του Κρόνου που λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος Cassini.







ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ; Ειρήνη Μαντζουράνη

Δείτε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: NASA

Δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στον ουρανό την Πέμπτη 17 Ιουλίου, στις 4.38 π.μ.!! Θα είναι ορατός για 3 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 48 μοίρες. Θα εμφανιστεί από Νότια με κατεύθυνση προς τα Ανατολικά-Βορειοανατολικά.

Δείτε Απόψε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography

Δείτε απόψε, 16 Ιουλίου, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στις 5.25 π.μ.!! Θα είναι ορατός για 4 λεπτά με μέγιστο ύψος τις 86 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Νοτιοδυτικά με κατεύθυνση προς τα Βορειοανατολικά.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα Στον Αστερισμό Της Λύρας

Photo Credit: Hubble Heritage Team (AURA/STScI/NASA)

Το Σάββατο 19 Ιουλίου, το φεγγάρι θα είναι έξω από το νυχτερινό ουρανό, δίνοντας μια ιδανική ευκαιρία για να ψάξετε ένα μικρό αλλά όμορφο πλανητικό νεφέλωμα, μία πολύχρωμη φυσαλίδα αερίου που άφησε πίσω του ένα αστέρι που πεθαίνει. Ξεκινήστε το κυνήγι σας για το Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα, επίσης γνωστό και ως Messier 57, κοιτώντας ψηλά στα νοτιοανατολικά για το αστέρι Βέγα στον αστερισμό της Λύρας, το οποίο σηματοδοτεί την φωτεινότερη γωνία του διάσημου Θερινού Τριγώνου. Η Λύρα είναι μια από τους μικρότερους, αλλά πιο εύκολα αναγνωρίσιμους κλασικούς αστερισμούς, ορατή όλο το καλοκαίρι. Το πλανητικό νεφέλωμα είναι ορατό μόνο μέσα από τηλεσκόπια υψηλής μεγέθυνσης και μοιάζει με ένα μικρό, χλωμό δαχτυλίδι. Φωτογραφίες μακράς έκθεσης αποκαλύπτουν το νεφέλωμα σε όλο του το μεγαλείο, δείχνοντας το διευρυνόμενο δακτύλιο των θερμών αερίων σε ένα όμορφο ουράνιο τόξο χρωμάτων. Αν και φαίνεται μικρό στο μέγεθος στο προσοφθάλμιο, το νεφέλωμα είναι πραγματικά ένα κέλυφος αερίου ενός έτους φωτός ευρύ που αποτινάχθηκε από έναν ετοιμοθάνατο άστρο σαν τον Ήλιο πάνω από 2.300 έτη φωτός από τη Γη.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για αυτή την εβδομάδα μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Η Γη Από Το Διάστημα

Photo Credit: NASA

Η Χλωμή Μπλε Κουκκίδα: Είναι πολύ πιθανόν, να είναι η πιο διάσημη φωτογραφία που λήφθηκε ποτέ. Το 1990, το Voyager 1 είχε περάσει τον Κρόνο και ταξίδευε προς την τεράστια έκταση του διαστρικού χώρου. Το μικροσκοπικό διαστημικό σκάφος ήταν περίπου 3700 εκατομμύρια μίλια από την Γη. Πριν αφήσει το μικρό μας κομμάτι του σύμπαντος, ο αστρονόμος Carl Sagan ζήτησε να στραφεί πίσω το διαστημικό σκάφος και να πάρει μια τελευταία φωτογραφία της Γης. Δεν ήθελε αυτή την εικόνα για έρευνα και επιστημονική ανάλυση. Ήθελε μια υπενθύμιση. Μια υπενθύμιση της ασημαντότητας του πλανήτη μας, της δικής μας αλαζονικής έπαρσης, της μοναδικής σχέσης που μοιραζόμαστε με αυτόν τον κόσμο ... ήθελε μια υπενθύμιση του τι διακυβεύεται.

Photo Credit: NASA / ISS

Η Ελλάδα Από Το Διάστημα: Φωτογραφίες από παρατηρήσεις της Γης που ελήφθησαν από το διαστημικό λεωφορείο σε τροχιά, Atlantis, κατά τη διάρκεια της STS-84 αποστολής.

Η Αθήνα Την Νύχτα!
Photo Credit: Chris Hadfield/ ISS


Ο αστροναύτης Chris Hadfield ευχάριστα μας εξέπληξε για άλλη μια φορά, καθώς ο Καναδός διοικητής του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού ανέβασε μια εικόνα από την ελληνική πρωτεύουσα το βράδυ, όπως φαίνεται από την τροχιά. Χαρακτηριστικά ο Hadfield έγραψε: "Αθήνα, Ελλάδα. Ο Παρθενώνας στην καρδιά ξεχωρίζει από την τροχιά".

Ο Κομήτης Lovejoy!
Photo Credit: Dan Burbank/ ISS

Ο Κομήτης Lovejoy: Ο διοικητής του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού, Dan Burbank, έχει συλλάβει αυτή την θεαματική εικόνα του κομήτη Lovejoy την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου. Ο Burbank περιγράφει ότι έχει δει τον κομήτη με τον ισχυρισμό ότι είναι "το πιο εκπληκτικό πράγμα που έχει δει ποτέ στο διάστημα".


Το Λονδίνο Την Νύχτα!
Photo Credit: NASA/ESA

Το Λονδίνο Από Το Διάστημα: Αυτή η εικόνα λήφθηκε από τον αστροναύτη της ESA, André Kuipers, από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. O Kuipers χρησιμοποίησε το Nightpod για να συλλάβει αυτή την εικόνα το 2012 (η χρονιά που το Λονδίνο φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες). 


Η Ιταλία Την Νύχτα!
Photo Credit: NASA

Η Ιταλία Από Το Διάστημα: Μια φωτογραφία της Ιταλίας από το διάστημα, που λήφθηκε από έναν από τα 32 μέλη του πληρώματος Expedition στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που πετάει με περίπου 240 μίλια πάνω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, στις 18 Αυγούστου του 2012. Είναι πολύ εύκολο να δείτε τα νυχτερινά φώτα της Ρώμης και της Νάπολης ορατά στην ακτή κοντά στο κέντρο. Η Σαρδηνία και η Κορσική είναι ακριβώς πάνω από το αριστερό κέντρο της φωτογραφίας και η Σικελία είναι κάτω αριστερά. Φαίνεται επίσης πόσο μεγάλη είναι η Σικελία στην πραγματικότητα!

Η Θάλασσα Της Καραϊβικής!
Photo Credit: NASA/ISS

Η Καραϊβική Από Το Διάστημα: Ένα από τα 40 μέλη του πληρώματος Expedition που επέβαιναν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, πετώντας μερικά 225 ναυτικά μίλια πάνω από την Θάλασσα της Καραϊβικής τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Ιουλίου, φωτογράφησε αυτή τη βόρειο πανόραμα που περιλαμβάνει τμήματα της Κούβας, από τις Μπαχάμες και της Φλόριντα και περνάει ακόμα σε πολλές άλλες περιοχές στις νοτιοανατολικές ΗΠΑ. Η μακριά σειρά από φώτα στα αριστερά από το κέντρο δείχνει το σχήμα του Μαϊάμι.

Photo Credit: NASA, NOAA NGDC, Suomi-NPP, Earth Observatory

Νυχτερινός Παγκόσμιος Άτλας: Αυτή η εικόνα είναι μία φανταστική σύνθετη εικόνα που δείχνει ολόκληρο τον πλανήτη μας, όπως φαίνεται τη νύχτα. Οι εικόνες ελήφθησαν από μια σειρά δορυφόρων κατά τη διάρκεια του Απριλίου και του Οκτωβρίου 2012. Η σύνθετη εικόνα δείχνει μία ασυννέφιαστη, ξάστερη Γη, στην οποία εύκολα διακρίνει κανείς τις λεπτομέρειες της ανθρώπινης δραστηριότητας που εξαπλώνεται σε όλη την επιφάνεια.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Τα Πιο Μακρινά Αστέρια Του Γαλαξία Μας

Photo Credit: NASA/JPL-Caltech/ESO/R. Hurt

Όπως μια βάρκα που επιπλέει σε ένα τεράστιο, άδειο ωκεανό, ένα νεοανακαλυφθέν αστέρι κατέχει πλέον το ρεκόρ ως το πιο απομακρυσμένο στο Γαλαξία μας.

Οι γαλαξίες είναι νησιά αστέρων που εξαπλώνονται σε όλο το διάστημα, στην ουσία, που χωρίζονται από κενά γεμάτα με σχετικά λίγα άστρα. Το πρόσφατα εντοπισμένο αστέρι του Γαλαξία, που ονομάστηκε ULAS J0015 +01, είναι ένας μακρινός κόκκινος γίγαντας που βρίσκεται 900.000 έτη φωτός μακριά. Το πιο αξιοσημείωτο πράγμα για το αστέρι είναι ότι εξακολουθεί να είναι μέσα στο βαρυτικό πεδίο του δικού μας γαλαξία. 

Εθεάθη μαζί με ένα άλλο δροσερό αστρικό παλιό γνώριμο, που ονομάζεται Ulas J0744 +25, ο οποίος είναι περίπου 775.000 έτη φωτός μακριά, από μια ομάδα με επικεφαλή τον John Bochanski του Haverford College στο Haverford της Πενσυλβάνια. 

Τα δύο αστέρια είναι περισσότερο από 50% πιο μακριά από τον ήλιο από οποιοδήποτε γνωστό αστέρι μέσα στο Γαλαξία μας, ή περίπου πέντε φορές πιο μακρινό από το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, ένα νάνο γαλαξία που περιβάλλει το Γαλαξία μας. Στην πραγματικότητα, τα δύο αστέρια βρίσκονται στο ένα τρίτο περίπου της απόστασης έως το γαλαξία της Ανδρομέδας.

"Οι αποστάσεις σε αυτά τα δύο αστέρια είναι σχεδόν πάρα πολύ μεγάλες για να τις κατανοήσουμε," λέει ο Bochanski. "Για να το θέσουμε υπό άλλη προοπτική, όταν το φως από το ULAS J0015 +01 άφησε το αστέρι, οι πρώτοι πρόγονοί μας μόλις είχαν αρχίσει να ανάβουν φωτιές εδώ στη Γη."

Το αδύναμο φως από τους δύο κόκκινους γίγαντες συνελήφθη από το UKIRT  Infrared Deep Sky Survey και το Sloan Digital Sky Survey. 

Οι τρέχουσες θεωρίες επισημαίνουν ότι ο δικός μας γαλαξίας είχε συγκρουστεί με πολλούς μικρότερους νάνους γαλαξίες στο μακρινό παρελθόν, με αποτέλεσμα μικρά υπολείμματα αστέρων που πετάχτηκαν έξω στο διαγαλαξιακό διάστημα. Τόσο το ULAS J0744 +25 όσο και το ULAS J0015 +01 μπορεί στην πραγματικότητα να είναι το μόνο που έχει απομείνει από μια τέτοια αρχαία σύγκρουση. 

Δείτε Μόνοι Σας

Ενώ αυτά τα αστέρια είναι ορατά μόνο με τηλεσκόπια παγκόσμιας κλάσης, τι γίνεται με το πιο μακρινό αστέρι που είναι ορατό με γυμνό μάτι; 

Όσον αφορά το φωτεινότερο, πιο μακρινό αστέρι, τότε αυτό είναι ο Ντενέμπ (Deneb), το αστέρι οδηγός του καλοκαιρινού αστερισμού του Κύκνου. Παρά το γεγονός ότι η εκτιμώμενη μέση απόσταση του είναι 1.400 έτη φωτός μακριά, ο Ντενέμπ λάμπει ως ένα από τα φωτεινότερα αστέρια στον ουρανό. Είναι εύκολο να βρεθεί αυτή την εποχή του έτους για όσους βρίσκονται στο βόρειο ημισφαίριο, δεδομένου ότι βρίσκεται ψηλά αργά τις νύχτες και αποτελεί μία από τις γωνίες του Θερινού Τριγώνου.

 Αλλά το ρεκόρ ως το απώτατο αστέρι που μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι, είναι το ρ Κασσιόπειας - σε μια εκπληκτική απόσταση 8.000 έτη φωτός από τη Γη. Αυτό είναι 472.000 τρισεκατομμύρια μίλια (760.000 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα) μακριά.

Είναι απλά ορατό ως ένα πολύ αμυδρό άστρο από την ύπαιθρο ή τα πιο σκούρα προάστια. To αστέρι λάμπει μέσα από τον σε σχήμα W ή Μ (ανάλογα με την εποχή) αστερισμό της Κασσιόπης. Μπορεί να το δει κανείς όλο το χρόνο από τις περιοχές στα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, πάντα στην γειτονιά του Πολικού Αστέρα. 

Photo Credit: Akira Fujii, Sky & Telescope


Ο λόγος που μπορούμε να δούμε πραγματικά το ρ Κασσιόπειας είναι επειδή έχει ταξινομηθεί ως υπεργίγαντας, ένας που έχει μια διάμετρο περίπου 500 φορές μεγαλύτερη από το δικό μας ήλιο, το οποίο λάμπει 10.000 φορές πιο λαμπρά. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι αυτό αποτελεί έναν εκρηκτικό συνδυασμό και έτσι τα υπολογιστικά μοντέλα προτείνουν ότι αυτό το αστρικό τέρας μπορεί να εκραγεί ως σουπερνόβα ανά πάσα στιγμή. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Οι Μύθοι Της Σούπερ Σελήνης

Supermoon

Όπως πολλοί από εσάς σίγουρα ήδη ξέρετε, η Σούπερ Σελήνη συμβαίνει αυτό το Σαββατοκύριακο. Έχουμε δει ένα κομμάτι παραπληροφόρησης σχετικά με το συμβάν που δημοσιεύτηκε στις κοινωνικές σελίδες των μέσων ενημέρωσης και τις ιστοσελίδες (μεταξύ των οποίων και αρκετά πρακτορεία ειδήσεων), έτσι καλό θα ήταν να διαλευκανθούν ορισμένοι από τους μύθους.

Κατ 'αρχάς, ας ξεκινήσουμε λέγοντας τι είναι η σούπερ σελήνη και γιατί συμβαίνει. Το φεγγάρι είναι σε τροχιά γύρω από τη Γη, αλλά η πορεία του δεν είναι στατική. Στην πραγματικότητα, η ελλειπτική τροχιά του βλέπει την απόστασή της να ποικίλλει από 225.623 μίλια (363.104 χιλιόμετρα) στο "περίγειο" σε 252.088 μίλια (405.696 χιλιόμετρα) σε αυτό που λέμε "απόγειο". Η Σούπερ Σελήνη είναι αυτό που παίρνουμε όταν το φεγγάρι φτάνει το πλησιέστερο προς εμάς σημείο ενώ ταυτόχρονα είναι επίσης γεμάτο, έχουμε δηλαδή και Πανσέληνο.

Τώρα, όπως θα έχετε παρατηρήσει στις φωτογραφίες, το φεγγάρι εμφανίζεται λίγο πιο φωτεινό και μεγαλύτερο στον ορίζοντα του νυχτερινού ουρανού μας, αλλά μπορεί να εκπλαγείτε αν μάθετε ότι αυτό είναι (σε μεγάλο βαθμό) μόνο μία ψευδαίσθηση. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι μια οπτική ψευδαίσθηση για την οποία δεν έχουμε μια σταθερή εξήγηση. Ωστόσο, το φεγγάρι φαίνεται πολύ μεγαλύτερο στον ορίζοντα, διότι έχουμε δέντρα και κτίρια με τα οποία το συγκρίνουμε. Όταν το φεγγάρι βρίσκεται πολύ ψηλότερα στον ουρανό, δεν έχουμε να το συγκρίνουμε με τίποτα, παρά με τον ουρανό και μερικά πολύ, πολύ μακρινά αστέρια. Έτσι, φαίνεται λίγο μικρότερο.




Κάποιοι από εσάς μπορεί να ρωτήσετε "καλά, γιατί το φεγγάρι να φαίνεται τόσο πολύ μεγαλύτερο από ότι συνήθως κατά τη διάρκεια του περιγείου σε κάποιες από τις εικόνες που είναι δημοσιευμένες στο διαδίκτυο;" Δυστυχώς, οι περισσότεροι φωτογράφοι χρησιμοποιούν φωτογραφικές τεχνικές που μεγαλοποιούν το μέγεθος του φεγγαριού, που σημαίνει ότι αυτές οι εικόνες είναι συνήθως πολύ παραπλανητικές.

Μερικές άλλες κοινές παρανοήσεις σχετικά με το περίγειο λένε ότι η Σούπερ Σελήνη μπορεί να προκαλέσει σεισμούς, επειδή η βαρυτική έλξη του φεγγαριού είναι η πιο ισχυρή. Αυτό είναι στην πραγματικότητα μια παρανόηση. Ενώ η βαρυτική έλξη του φεγγαριού είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από το μέσο όρο (με μια μικρή, μικρή ποσότητα), δεν υπάρχει ούτε το ελάχιστο από αποδεικτικά στοιχεία που να έχουν ανακαλυφθεί για να συνδέσουν την σούπερ σελήνη με αυξημένη σεισμική δραστηριότητα. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τις πλημμύρες. Και πάλι, η έλξη στους ωκεανούς αυξάνεται ελαφρώς, αλλά εξακολουθεί να είναι ασήμαντη. Ίσως μερικά εκατοστά το μέγιστο. 


Εδώ είναι μερικά βασικά γεγονότα σχετικά με την Σούπερ Σελήνη: 


  • Η πανσέληνος θα είναι στο περίγειο το Σάββατο το πρωί (12 Ιουλίου) στις 7:25 π.μ. EDT (14:25 ώρα Ελλάδος). 

  • Το όνομα "Σούπερ Σελήνη" στην πραγματικότητα εφευρέθηκε από έναν αστρολόγο (που ήταν όντως αστρολόγος) περίπου 30 χρόνια πριν με το όνομα Richard Nolle. Πριν από αυτό, οι αστρονόμοι (τα παιδιά της επιστήμης) ονόμαζαν την σούπερ σελήνη την "Πανσέληνο του Περιγείου." 

  • Βγείτε από το σπίτι για λίγη ώρα με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό στην Σελήνη, δεδομένου ότι θα είναι ιδιαίτερα όμορφη απόψε (ψευδαίσθηση ή όχι). Η καλύτερη στιγμή για να γίνει αυτό θα είναι περίπου το ηλιοβασίλεμα (λόγω της θέσης της στον ορίζοντα). 

Και αν ξαπλώσετε για να παρατηρήστε αυτό το θαυμαστό αντικείμενο (ή και με το τηλεσκόπιο σας), σκεφτείτε ότι σε μία άλλη εποχή, άνθρωποι περπάτησαν εκεί, αφήνοντας τα χνάρια τους που εξακολουθούν να υπάρχουν εκεί, αντέχοντας στον χρόνο, μέχρι σήμερα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη