Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Η Σελήνη Δείχνει Τους Θησαυρούς Του Τοξότη

Το Νεφέλωμα Ωμέγα ή Κύκνος
Photo Credit: NOAO/AURA/NSF

Μετά το σούρουπο την Τετάρτη 1η Οκτωβρίου, αναζητήστε το φεγγάρι που δείχνει ένα λαμπρό αστρικό σμήνος και ένα γνωστό νεφέλωμα. Στραφείτε προς το χαμηλό νοτιοδυτικό ουρανό στα μέσα του βραδιού αυτή την εβδομάδα και θα βρείτε εύκολο να εντοπίσετε μια ομάδα αστέρων στην μορφή μιας γιγάντιας τσαγιέρας. Η οποία σηματοδοτεί την καρδιά του αστερισμού του Τοξότη. Πλήρης με λαβή, καπάκι και στόμιο, το καλύτερο κομμάτι αυτής της τσαγιέρας είναι ότι φαίνεται να βγάζει ουράνιο ατμό στον ουρανό. Το φεγγάρι εμφανίζεται ακριβώς πάνω από την τσαγιέρα, ενώ κάτω δεξιά του είναι το ανοιχτό σμήνος αστέρων Messier 25. Χωρίζονται λιγότερο από 3 μοίρες, ίσο με το πλάτος των τριών μεσαίων δαχτύλων σας στο μήκος του βραχίονα. Το αστρικό σμήνος, που βρίσκεται περίπου 2.300 έτη φωτός μακριά, μπορεί να φανεί από το σκοτεινό ουρανό με γυμνό μάτι σαν μία θολή μικρή κηλίδα. Κιάλια και μικρά τηλεσκόπια μπορούν να αποκαλύψουν τα 600 αστέρια του, τα οποία εκτείνονται 26 έτη φωτός στον ουρανό.

Στη συνέχεια, περίπου 6 μοίρες προς τα δεξιά της σελήνης, είναι το εκπληκτικό Νεφέλωμα Ωμέγα ή Κύκνος (Messier 17). Αυτό το φωτεινό νεφέλωμα αερίων και σκόνης βρίσκεται περίπου 6.000 έτη φωτός μακριά και φωτίζεται από μέσα από 35 καυτά, νεογέννητα άστρα. Παρατηρητές στα νότια γεωγραφικά πλάτη μπορούν να το δουν ακόμη και με γυμνό μάτι σε σκοτεινό ουρανό. Ωστόσο, φαίνεται πραγματικά υπέροχο μέσα από ένα μικρό τηλεσκόπιο, το οποίο θα αποκαλύψει μερικές λεπτομέρειες του νεφελώματος. Επίσης, κοιτάξτε περίπου 2 μοίρες πάνω από τον Κύκνο για το Νεφέλωμα του Αετού, ή Messier 16. Φαίνεται καλύτερα με ένα μικρό, ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, το αστρικό σμήνος του Αετού περιέχει περίπου 20 φωτεινά μέλη και πολλά αμυδρά άστρα στο φόντο. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble έκανε το Νεφέλωμα του Αετού διάσημο στη δεκαετία του 1990 με ένα εικονικό στιγμιότυπο του πυρήνα της περιοχής που ονομάζεται Πυλώνες της Δημιουργίας. 

Το Νεφέλωμα του Αετού
Photo Credit: T. A. Rector (NRAO/AUI/NSF and NOAO/AURA/NSF) and B. A. Wolpa (NOAO/AURA/NSF)


Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Δείτε Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Στον Ουρανό

Photo Credit: NASA

Δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στον ουρανό την Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου και ώρα 6.27 π.μ.!! Θα είναι ορατός για 6 λεπτά, με μέγιστο ύψος τις 72 μοίρες. Θα εμφανιστεί από τα Βορειοδυτικά με κατεύθυνση προς τα Ανατολικά-Νοτιοανατολικά.

Ο ISS όπως φαίνεται από την Γη
Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography


Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Η NASA Θα Εκτοξεύσει Νέα Επιστημονική Αποστολή Σε Αστεροειδή Το 2016

Εικονογράφηση του OSIRIS-Rex καθώς συλλέγει ένα δείγμα από τον αστεροειδή Bennu.
Photo Credit: NASA
Ο 101955 Bennu είναι ένας Απολλώνιος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από το LINEAR Project στις 11 Σεπτεμβρίου 1999. Είναι ο προγραμματισμένος στόχος της αποστολής OSIRIS-Rex, που έχει ως στόχο την επιστροφή δειγμάτων στη Γη για περαιτέρω μελέτη. Πρόκειται για ένα πιθανό αντικείμενο πρόσκρουσης στην Γη και έχει συμπεριληφθεί στη λίστα του Sentry Risk Table της NASA.

Ο 101955 Bennu έχει μια μέση διάμετρο περίπου 493 μέτρων και έχει παρατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό με το Arecibo Observatory Planetary Radar και το Goldstone Deep Space Network.

Μια δυναμική μελέτη του 2010 από τον Andrea Milani και συνεργάτες έχει εντοπίσει μια σειρά από οκτώ πιθανές συγκρούσεις με τη Γη μεταξύ το 2169 και το 2199. Η αθροιστική πιθανότητα των συγκρούσεων εξαρτάται από τις ελάχιστα γνωστές φυσικές ιδιότητες του αντικειμένου, αλλά δεν είναι μεγαλύτερη από 0,07% και για τις οκτώ πιθανές συγκρούσεις. Προκειμένου να εκτιμηθεί επακριβώς η πιθανότητα συγκρούσεων του 101955 Bennu, απαιτείται ένα λεπτομερές σχήμα μοντέλου του 101955 Bennu και πρόσθετες παρατηρήσεις (είτε από το έδαφος είτε από το διαστημόπλοιο που θα επισκεφθεί το αντικείμενο) για να καθοριστεί το μέγεθος του φαινομένου Yarkovsky*. Κατά μέσο όρο, ένας αστεροειδής με διάμετρο 500 μέτρων αναμένεται να προσκρούει στη Γη περίπου κάθε 130.000 χρόνια.

Η NASA ανακοίνωσε στις 25 Μαΐου του 2011, ότι το OSIRIS-Rex (Origins-Spectral Interpretation-Resource Identification-Security-Regolith Explorer) είχε επιλεγεί ως μέρος του προγράμματος New Frontiers της NASA. Το διαστημόπλοιο έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2016, να φτάσει τον αστεροειδή 101955 Bennu το 2019 και να επιστρέψει με δείγματα στη Γη το 2023. Θα είναι η πρώτη αποστολή των ΗΠΑ για μεταφορά δειγμάτων από έναν αστεροειδή πίσω στη Γη. Η δειγματοληψία θα γίνει με την χρήση ενός ρομποτικού βραχίονα που θα πάρει δείγματα που θα μπορούσαν να εξηγήσουν καλύτερα το σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος και πώς άρχισε η ζωή.

Ταξιδέψτε στον Bennu με το διαστημικό σκάφος OSIRIS-Rex. Η αποστολή OSIRIS-Rex της NASA και η The Planetary Society σας προσκαλούν να υποβάλετε το όνομα σας για μια βόλτα μετ 'επιστροφής προς τον αστεροειδή Bennu. Το όνομά σας θα πάει μια βόλτα στον αστεροειδή, θα περάσει 500 ημέρες εκεί, και θα επιστρέψει στο Sample Return Capsule στη Γη το 2023. Επιπλέον το όνομά σας θα είναι στο διαστημικό σκάφος, το οποίο θα παραμείνει στο διάστημα αρκετό καιρό μετά την επιστροφή της κάψουλας δειγμάτων στη Γη. 

Το Night Sky Greece τα κατάφερε και θα κάνει αυτή την βόλτα στο διάστημα !!!


*Γνωρίζοντας τις θερμικές ιδιότητες ενός αστεροειδή υπάρχει η δυνατότητα να δειχθεί πώς η τροχιά του μπορεί να μεταβληθεί λόγω της ανεπαίσθητης σχεδόν θέρμανσης του από τον Ήλιο. Γνωστό ως φαινόμενο Yarkovsky, ο κύκλος θέρμανσης και ψύξης ενός μικρού σώματος καθώς αυτό περιστρέφεται και καθώς η απόσταση του από τον Ήλιο μεταβάλλεται μπορεί να υποκινήσει μακροπρόθεσμες αλλαγές στην τροχιά του αστεροειδή.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Τέσσερις Φωτεινές Βολίδες Έκαναν Την Εμφάνισή Τους Μέσα Σε 24 Ώρες Στις Ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες

Photo Credit: American Meteor Society (AMS)

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών, οι ουρανοί πάνω από τις Ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πυρποληθεί από τέσσερις αστεροειδείς. Τρεις από τις βολίδες φωτιάς πράγματι συνέβησαν εντός 1,5 ώρας η μία από την άλλη, το οποίο είναι πρωτοφανές. Στην πραγματικότητα, η American Meteor Society κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου δήλωσε, "Είναι σπάνιο να συμβούν πολλαπλά σημαντικά φαινόμενα βολίδων και να αναφέρονται στο AMS το ίδιο βράδυ. Μετά από ανάλυση του χρόνου, εγγύτητα των μαρτύρων και τα ενδεικτικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, διαπιστώθηκε ότι κάθε περίπτωση βολίδας ήταν μοναδική. Είναι πιθανό ότι πολλά από αυτά τα γεγονότα βολίδων συνελήφθησαν στην κάμερα από το δίκτυο βολίδων της NASA".

Περιστατικό # 2305-2014 παρατηρήθηκε περίπου 1:11 τοπική ώρα (EDT) στη Φλόριντα και στη Τζόρτζια. 

Περιστατικό # 2306-2014 - Πάνω από 77 μάρτυρες από το Μίσιγκαν, το Ιλινόις, το Οχάιο, την Ιντιάνα, το Ουισκόνσιν, την Πενσυλβάνια, τη Νέα Υόρκη και το Κεντάκι ανέφεραν μια φωτεινή βολίδα πάνω από το Μίσιγκαν περίπου στις 21:55 τοπική ώρα. 

Περιστατικό # 2307-2014 - 29 μάρτυρες από το Τενεσί, το Αρκάνσας, την Αλαμπάμα, το Μισισίπι, το Μιζούρι και το Κεντάκι ανέφεραν ότι είδαν μια πύρινη μπάλα πάνω από το Τενεσί περίπου στις 20:30 τοπική ώρα.

Περιστατικό # 2308-2014 - 42 μάρτυρες από το Κονέκτικατ, την Πενσυλβάνια, τη Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσεϊ, τη Μασαχουσέτη και το Μέριλαντ ανέφεραν ότι είδαν μία φωτεινή βολίδα στη Βορειοανατολικά της Πενσυλβάνια κοντά στις 20:47 τοπική ώρα. 

Αυτό το κοσμολογικό σόου φαίνεται να έχει τελειώσει. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν περαιτέρω αναφορές για κάποιο θέαμα. Οι πύρινες βολίδες δεν προκάλεσαν καμία ζημιά και διαλύθηκαν ειρηνικά στην ατμόσφαιρα, όπως πρέπει, απλά συνοδεύτηκαν από έκρηξη.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Άρης και Ο Αντάρης

Ο Αστερισμός του Σκορπιού
Photo Credit: Akira Fujii/David Malin 

Το βράδυ της Κυριακής 28 Σεπτεμβρίου, ο κόκκινος πλανήτης θα κάνει την πλησιέστερη προσέγγιση του για το έτος στο μεγάλο αντίπαλο του, τον Αντάρη. Τα δύο ευδιάκριτα κόκκινο-πορτοκαλί αντικείμενα θα φαίνονται να χωρίζονται λιγότερο από 3 μοίρες. Αυτός ο εμφανής διαχωρισμός είναι ίσος με μόνο έξι πανσέληνους πλάι πλάι. Είναι εκπληκτικό να σκεφτεί κανείς ότι ενώ φαίνονται τόσο κοντά και όμοιοι μεταξύ τους, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί στην πραγματικότητα. Ο Άρης είναι ένας γειτονικός πλανήτης που βρίσκεται μόλις 140 εκατομμύρια μίλια (225 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τη Γη, ενώ ο Αντάρης, το πιο λαμπρό αστέρι στον αστερισμό του Σκορπιού, είναι 600 έτη φωτός μακριά. Αυτός ο κόκκινος υπεργίγαντας με 18 φορές τη μάζα του ήλιου μας, είναι τόσο μεγάλος, που αν αντικατασταθεί με τον ήλιο, η εξωτερική άκρη του θα έφτανε πέρα από την τροχιά του Άρη.

Διαβάστε περισσότερα για τον Σκορπιό: http://nightskygreece.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2.html

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε θα βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr: http://www.inmeteo.gr/science/astronomy

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Το Φθινόπωρο Ξεκινάει: Απομυθοποιώντας Την Ισημερία

Εποχιακό Διάγραμμα
Photo Credit: NOAA

Βαρεθήκατε τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες; Είστε τυχεροί, αφού αστρονομικά μιλώντας το φθινόπωρο στο Βόρειο Ημισφαίριο ξεκινάει!!

Τη Δευτέρα 22 του Σεπτεμβρίου, στις 10:29 μ.μ. EDT, δηλαδή 5:29 π.μ. στις 23 Σεπτεμβρίου ώρα Ελλάδος, το φθινόπωρο αρχίζει αστρονομικά στο βόρειο ημισφαίριο. Αυτό σηματοδοτεί επίσης την έναρξη της άνοιξης στο Νότιο Ημισφαίριο του πλανήτη. 

Η ημερομηνία αυτή ονομάζεται ισημερία, από το λατινικό "Equinox" που σημαίνει "ίση νύχτα" αναφερόμενο στο γεγονός ότι η ημέρα και η νύχτα αυτή την ημέρα έχουν ίδια διάρκεια σε όλο τον κόσμο. Αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό.

Όχι Τόσο Ίσα

Η αναφορά στην ισημερία ως μια χρονική περίοδος ίσης μέρας και νύχτας είναι μια βολική υπεραπλούστευση. Γιατί πρώτον, αντιμετωπίζει το βράδυ ως απλά την χρονική περίοδο που ο ήλιος είναι κάτω από τον ορίζοντα, και αγνοεί εντελώς το λυκόφως. Αν ο ήλιος δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα φωτεινό σημείο στον ουρανό και αν η Γη δεν είχε ατμόσφαιρα, τότε κατά τη στιγμή της ισημερίας, ο ήλιος πράγματι θα περνούσε το ήμισυ της διαδρομής του πάνω από τον ορίζοντα και κατά το ήμισυ κάτω. 

Αλλά στην πραγματικότητα, η ατμοσφαιρική διάθλαση αυξάνει τo δίσκο του ήλιου παραπάνω από τη δική του φαινομενική διάμετρο, καθώς ανατέλλει ή δύει. Έτσι, όταν ο ήλιος μοιάζει με μια κόκκινο-πορτοκαλί μπάλα που απλά κάθεται στον ορίζοντα, είναι πραγματικά μια οπτική ψευδαίσθηση. Στην πραγματικότητα είναι εντελώς κάτω από τον ορίζοντα. 

Εκτός από τη διάθλαση που επισπεύδει την ανατολή και καθυστερεί το ηλιοβασίλεμα, υπάρχει ένας άλλος παράγοντας που κάνει το φως της ημέρας περισσότερο από την νύχτα σε μία ισημερία: Η ανατολή και η δύση του ηλίου ορίζονται ως οι χρονικές περίοδοι, όταν το πρώτο ή το τελευταίο στίγμα του άνω ή κάτω άκρου του ήλιου - όχι το κέντρο του δίσκου του - είναι ορατό πάνω από τον ορίζοντα.

Στο Βόρειο Πόλο, ο ήλιος σήμερα εντοπίζεται έξω από ένα 360-μοιρών κύκλο γύρω από ολόκληρο τον ουρανό, καθώς φαίνεται να περνάει ακριβώς πάνω από την άκρη του ορίζοντα. Κατά τη στιγμή της φθινοπωρινής ισημερίας του τρέχοντος έτους, θα πρέπει θεωρητικά να εξαφανιστεί εντελώς από την θέα, αλλά ο δίσκος του θα εξακολουθεί να αιωρείται ακριβώς πάνω από τον ορίζοντα. Δεν είναι μέχρι 52 ώρες και 10 λεπτά αργότερα που το τελευταίο στίγμα του άνω άκρου του ήλιου τελικά θα βγει εντελώς από την θέα. 

Όχι Τόσο Σκοτεινά Όσο Φαίνεται

Ορισμένοι αστρονομικοί μύθοι πεθαίνουν δύσκολα. Ένας από αυτούς είναι ότι ολόκληρη η περιοχή της Αρκτικής βιώνει έξι μήνες με το φως της ημέρας και έξι μήνες σκότους. Συχνά, η «νύχτα» ορίζεται απλώς από τη στιγμή που ο ήλιος είναι κάτω από τον ορίζοντα, σαν να μην υπάρχει το λυκόφως. Αυτή η πλάνη επαναλαμβάνεται σε αναρίθμητα βιβλία γεωγραφίας, καθώς και σε ταξιδιωτικά άρθρα και οδηγούς. 

Αλλά το λυκόφως φωτίζει τον ουρανό σε κάποιο βαθμό, όταν το άνω άκρο του ήλιου είναι λιγότερο από 18 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα. Αυτό σηματοδοτεί το όριο του αστρονομικού λυκόφωτος, όταν ο ουρανός είναι πράγματι εντελώς σκοτεινός από ορίζοντα σε ορίζοντα. 

Υπάρχουν δύο άλλα είδη του λυκόφωτος. Το Πολιτικό Λυκόφως και το Ναυτικό Λυκόφως. (Δείτε Την Ιστορία Του Λυκόφωτος εδώ: http://nightskygreece.blogspot.gr/2014/07/blog-post_2.html )

Έτσι, ακόμη και στο Βόρειο Πόλο, ενώ ο ήλιος εξαφανίζεται από την θέα για έξι μήνες από τις 25 Σεπτεμβρίου, είναι δύσκολο να πούμε ότι επικρατεί «απόλυτο σκοτάδι». Στην πραγματικότητα, το πολιτικό λυκόφως δεν τελειώνει εκεί μέχρι τις 8 Οκτωβρίου. 

Όταν ο ήλιος πέφτει 12 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα, σηματοδοτείται το τέλος του ναυτικού λυκόφωτος, όταν ο θαλάσσιος ορίζοντας είναι δυσδιάκριτος. Στην πραγματικότητα, μετά το τέλος του ναυτικού λυκόφωτος, οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως το βράδυ έχει αρχίσει. Στο Βόρειο Πόλο, το ναυτικό λυκόφως δεν τελειώνει μέχρι τις 25 Οκτωβρίου. Τέλος, το αστρονομικό λυκόφως - όταν ο ουρανός γίνεται πράγματι εντελώς σκοτεινός - τελειώνει στις 13 Νοεμβρίου. Στη συνέχεια, παραμένει διαρκώς σκοτεινά μέχρι τις 29 Ιανουαρίου, όταν οι κύκλοι του λυκόφωτος ξεκινήσουν από την αρχή. Έτσι, στο Βόρειο Πόλο, η διάρκεια των 24 ωρών σκοταδιών διαρκεί περίπου 11 εβδομάδες, όχι έξι μήνες.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece
Πηγή: http://www.space.com


Χαρτογράφηση Του Γαλαξία Μας

Αυτός ο νέος αστρικός χάρτης απεικονίζει 219 εκατομμύρια αστέρια στο Γαλαξία μας, όπως φαίνονται από τη Γη.
Photo Credit: Hywel Farnhill, University of Hertfordshire

Έχετε ποτέ κοιτάξει πάνω και αναρωτηθεί πόσα αστέρια είναι εκεί έξω στον νυχτερινό ουρανό και από που όλα αυτά τα αστέρια προέρχονται; 

Τώρα, οι αστρονόμοι έχουν πραγματικά υπολογίσει κάθε ένα σπινθηροβόλο αστέρι ορατό από τους νυχτερινούς ουρανούς της Γης - και ο αριθμός είναι εκπληκτικός. Χρησιμοποιώντας το γιγαντιαίο 2,5 μέτρων γυάλινο "μάτι" του τηλεσκοπίου Ισαάκ Νεύτωνα στα Κανάρια Νησιά, οι αστρονόμοι συναρμολογούν το διάγραμμα τους, το οποίο περιλαμβάνει τον εκπληκτικό αριθμό 219 εκατομμυρίων μεμονωμένων άστρων. 

Συναθροίζοντας πάνω από δέκα χρόνια παρατηρήσεων, ο νέος τεράστιος κατάλογος απεικονίζει τα πιο αμυδρά άστρα μέχρι του 20ου μεγέθους, τα οποία είναι ένα εκατομμύριο φορές πιο αμυδρά από ότι μπορεί να δει κανείς με το γυμνό ανθρώπινο μάτι.

Η παραπάνω εικόνα είναι στην πραγματικότητα ένα μικρό τμήμα αυτής της νέας γαλαξιακής έρευνας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Geert Barentsen του Πανεπιστημίου του Hertfordshire στο Ηνωμένο Βασίλειο, ελπίζουν ότι θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα την περίπλοκη δομή του Γαλαξία μας. 

Photo Credit: Konstantinos Basilakakos Photography

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί είναι ότι ο κατάλογος αυτός αντιπροσωπεύει μόνο μια περιορισμένη θέα από τη Γη. Δεδομένου ότι ο πλανήτης μας είναι ενσωματωμένος σε έναν από τους εξωτερικούς βραχίονες του Γαλαξία μας, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες έτη φωτός αερίων και σκόνης που μας εμποδίζουν από το να δούμε τα δεκάδες δισεκατομμύρια περισσότερα αστέρια από την άλλη πλευρά του γαλαξία. 

Γαλαξιακές Συγκρούσεις 

Εν τω μεταξύ, μια άλλη νέα ανακάλυψη που ανακοινώθηκε αυτή την εβδομάδα δείχνει ότι ο Γαλαξίας μας, και όλοι οι άλλοι σπειροειδείς γαλαξίες στο σύμπαν, μπορεί να έχουν τις ρίζες τους σε αρχαίες συγκρούσεις μεταξύ μικρότερων γαλαξιών.

Το NGC 2623 είναι στην πραγματικότητα δύο γαλαξίες που συγχωνεύονται!
Το ζευγάρι βρίσκεται περίπου 300 εκατομμύρια έτη φωτός μακρυά προς τον αστερισμό του Καρκίνου.
(Γαλαξίες: 
http://nightskygreece.blogspot.gr/p/blog-page_9.html )

Μέχρι τώρα, μία κύρια θεωρία γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1970 είχε προτείνει ότι οι συγχωνευμένοι γαλαξίες σχηματίζουν ελλειπτικά σχήματα καθώς οι ίδιοι βίαια κανιβαλίζονται. 

Αλλά τώρα νέες προσομοιώσεις υπερυπολογιστών, σε συνδυασμό με παρατηρήσεις 37 γαλαξιών που παρατηρήθηκαν κατά την συγχώνευση, δείχνουν σαφώς νέφη αερίου να συγκεντρώνονται σε διαφορετικά σχήματα δίσκου - ένα πρώιμο σημάδι του σχηματισμού του δίσκου του γαλαξία. 

Πηγαίνετε έξω από τα όρια της πόλης οποιαδήποτε καθαρή καλοκαιρινή νύχτα και θα μπορέσετε να δείτε τον Γαλαξία μας να απλώνεται πάνω από το κεφάλι σας. Εμφανίζεται ως μια λαμπερή ζώνη φωτός και μοιάζει με την μορφή ενός γιγάντιου ανεμόμυλου με σπειροειδείς βραχίονες να ρέουν προς τα έξω. 

Photo Credit: Γιώργος Καραμποτάκης

Οι τρέχουσες εκτιμήσεις είναι ότι ο Γαλαξίας μας μπορεί να αποτελεί το σπίτι σε 300 δισεκατομμύρια ήλιους. 

Και τώρα αυτή η μελέτη δείχνει ότι οι περισσότερες συγκρούσεις γαλαξιών στο κοντινό σύμπαν, αυτές εντός 40-600 εκατομμυρίων έτη φωτός από τη Γη, καταλήγουν στους λεγόμενους δίσκους γαλαξιών που περιλαμβάνουν σπείρες σαν το δικό μας Γαλαξία.

Δείτε Μόνοι Σας

Ο Σεπτέμβριος είναι ένας πολύ καλός μήνας για να εξοικειωθούμε με την δική μας πατρίδα αστέρων, τον Milky Way. Ο νυχτερινός ουρανός είναι απόλυτα προσανατολισμένος στο Βόρειο Ημισφαίριο για βραδινή θέα του γαλαξία, ιδιαίτερα του κέντρου του πυρήνα του.

Για να έχετε καλύτερη θέα, περάστε πέρα από τα όρια της πόλης μακριά από τα φώτα, και κατευθυνθείτε προς την ύπαιθρο. 

Κοιτώντας προς το χαμηλό νοτιοδυτικό ουρανό, ο αστερισμός του Τοξότη δείχνει το κέντρο του γαλαξία, που βρίσκεται περίπου 28.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη. 

Το φωτεινότερο αστέρι στο χαμηλό νοτιοδυτικό ουρανό το βράδυ είναι ο ερυθρός Αντάρης, και ανατολικά από αυτό θα βρείτε μία εύκολη στην εντόπιση ομάδα αστέρων στο σχήμα τσαγιέρας - αυτό σηματοδοτεί την καρδιά του Τοξότη. Ακόμη και για τους έμπειρους παρατηρητές, ο εντοπισμός της φιγούρας ενός κενταύρου χρειάζεται κάποια φαντασία, ενώ η γνωστή μορφή της τσαγιέρας είναι μάλλον πιο εύκολο να βρεθεί.

Ο Γαλαξίας μας και ο αστερισμός του Τοξότη σε σχήμα τσαγιέρας (χαμηλά δεξιά).
Photo Credit: Δημήτρης Μάλλιαρης

Ο Γαλαξίας μας φαίνεται σαν ατμός που βγαίνει από το στόμιο της τσαγιέρας. Και αν χρησιμοποιήσετε κιάλια, όλη αυτή η περιοχή είναι πλούσια με αστρικά κοσμήματα για να τα ανακαλύψετε. 

Μερικά από τα κύρια αξιοθέατα στον Τοξότη είναι τα πολυάριθμα πολύχρωμα νέφη αερίων, ή γιγάντια εργοστάσια αστέρων, διάσπαρτα μέσα σε έναν από τους σπειροειδείς βραχίονες του Γαλαξία μας. Αυτά τα νεφελώματα είναι το σπίτι σε εκατοντάδες νεογέννητα άστρα, ακόμα τυλιγμένα στις θερμές αέριες κουβέρτες τους. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Startrails Από Τον Lincoln Harrison

Photo Credit: Lincoln Harrison


O Αυστραλός φωτογράφος Lincoln Harrison μας εντυπωσίασε με τη συλλογή του από "Startrails", που δημιουργήθηκε από ένα πλήθος φωτογραφιών μακράς έκθεσης και την επίδραση της περιστροφής της Γης. 

Photo Credit: Lincoln Harrison



Ο Harrison ασχολείται με την φωτογραφία τοπίων, νυχτεριών τοπίων και θαλάσσιων τοπίων. Το 2013 ο Harrison πρόσθεσε αυτή τη νέα συλλογή στο ρεπερτόριό του και είναι εξίσου συναρπαστική με τις άλλες.

Photo Credit: Lincoln Harrison

O Harrison χρησιμοποιεί την ίδια τεχνική φωτογραφιών μακράς έκθεσης για να συλλάβει τις λαμπρές κινήσεις των αστεριών. Τραβάει το νυχτερινό ουρανό ξεχωριστά με μια δημιουργική τεχνική ζουμ και στη συνέχεια οργανώνει τις εικόνες στο post-production.

Photo Credit: Lincoln Harrison

Photo Credit: Lincoln Harrison

Photo Credit: Lincoln Harrison

Photo Credit: Lincoln Harrison

Δείτε Την Δουλειά Του Lincoln Harrison εδώ: 
http://www.lincolnharrison.com  
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Έχει Το Voyager Πραγματικά Φύγει Από Το Ηλιακό Μας Σύστημα;

Photo Credit: NASA/JPL-CALTECH

Πέρυσι το Voyager 1 άφησε το ηλιακό μας σύστημα. Εξαρτάται ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς. Υπήρχαν πολλές ιστορίες στις ειδήσεις σχετικά με το πώς η NASA ανακοίνωσε και επίσημα ότι το Voyager 1 έχει αφήσει το ηλιακό μας σύστημα, αλλά η πραγματική ανακοίνωση ήταν ότι ο ανιχνευτής έχει περάσει σε αυτό που είναι γνωστό ως Ηλιόπαυση. 

Ο Ήλιος εκπέμπει περισσότερα από φως και θερμότητα. Εκπέμπει, επίσης, ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων. Τα περισσότερα από αυτά είναι ηλεκτρόνια και πρωτόνια (ιονισμένου υδρογόνου), και ρέουν μακριά από τον ήλιο για να παράξουν αυτό που είναι γνωστό ως ηλιακός άνεμος. Ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του ήλιου και μαζί δημιουργούν ένα είδος διάχυτης φούσκας φορτισμένων σωματιδίων γύρω από τον ήλιο που είναι γνωστή ως ηλιόσφαιρα. Αυτή η ηλιόσφαιρα αποτρέπει οποιαδήποτε διαστρικά φορτισμένα σωματίδια να μας φτάσουν, καθώς επίσης μας θωρακίζει από ορισμένες κοσμικές ακτίνες. 

(Διαβάστε «Τι είναι η Ηλιόσφαιρα»:  http://nightskygreece.blogspot.gr/2014/06/blog-post_20.html )

Το εξωτερικό όριο της Ηλιόσφαιρας ονομάζεται Ηλιόπαυση. Ως Ηλιόπαυση ορίζεται η περιοχή όπου τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή έχουν ισοδύναμη πίεση. Πέρα από την ηλιόπαυση, ο διαστρικός άνεμος κυριαρχεί. Πέρα από την ηλιόπαυση είναι το διαστρικό διάστημα. 

Δηλώσεις ότι το Voyager 1 έχει εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα έχουν εμφανιστεί στα ανοικτά και τα τελευταία δύο χρόνια, επειδή η ηλιόπαυση δεν είναι ένα σκληρό όριο. Ανάλογα με την ηλιακή δραστηριότητα μπορεί να διαφέρει λίγο. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα όρια των αισθητήρων του Voyager. Ο ανιχνευτής είναι 36 ετών, και οι περισσότεροι από τους ανιχνευτές του δεν είναι πλέον λειτουργικοί. Η ισχύς μετάδοσης είναι μόνο περίπου 23watts, η οποία είναι σχετική με την ισχύ του λαμπτήρα φωτός σε ένα ψυγείο.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση του Voyager να εισέρχεται στο διαστρικό διάστημα.
 Photo Credit: NASA / JPL-Caltech


Ο ανιχνευτής εξακολουθεί να έχει δύο κεραίες που μπορούν να ανιχνεύσουν μαγνητικά πεδία. Παρατηρώντας τις διακυμάνσεις των μαγνητικών πεδίων, μπορείτε επίσης να πάρετε μια ιδέα για την πυκνότητα των ιονισμένων σωματιδίων γύρω από το Voyager 1, δεδομένου ότι η συχνότητα των ταλαντώσεων εξαρτάται από την πυκνότητα του πλάσματος. Σε μια πρόσφατη μελέτη αναφέρθηκε ότι η πυκνότητα των ηλεκτρονίων γύρω από το Voyager έχει αυξηθεί κατά ένα συντελεστή 40. Αυτό είναι ακριβώς ότι αναμενόταν καθώς το Voyager αφήνει την αδύναμη εξωτερική περιοχή της ηλιόσφαιρας για να εισέλθει στην περιοχή του διαστρικού διαστήματος. 

Αν ορίσετε τα όρια της ηλιόσφαιρας ως την άκρη του ηλιακού μας συστήματος, τότε έχει πράγματι επιτευχθεί αυτό το έργο από το Voyager. Αλλά, όπως μπορείτε να δείτε στην παραπάνω εικόνα, δεν είναι αυτό που συνήθως θεωρείται ως η άκρη του ηλιακού συστήματος. Το Voyager είναι ακόμη υπό την επίδραση της βαρύτητας του Ήλιου. Υπάρχουν πολλά αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο σε μια απόσταση πολύ μεγαλύτερη από ότι του Voyager. Για παράδειγμα, η τροχιά της Sedna (ουράνιο σώμα πέρα ​​από την τροχιά του Ποσειδώνα) απέχει περισσότερο από 900 AU από τον Ήλιο. Σε σύγκριση, το Voyager 1 είναι περίπου 125 AU από τον Ήλιο. Γι 'αυτό δεν έχει πραγματικά αφήσει το ηλιακό μας σύστημα. Αν θεωρείτε την εξωτερική άκρη του Νέφους του Oort ότι είναι το όριο του ηλιακού μας συστήματος, τότε το Voyager 1 μόλις ξεκίνησε. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Κύκνος Δείχνει Τους Αλτήρες



Μετά το σούρουπο, την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου, οι ουρανό-παρατηρητές σε όλη τα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη μπορούν να κοιτάξουν ευθεία πάνω και να βρουν το φωτεινό καλοκαιρινό αστερισμό του Κύκνου. Διαφορετικά γνωστός ως ο Βόρειος Σταυρός, αυτό το λαμπρό αστρικό μοτίβο είναι εύκολο να εντοπιστεί αυτή την εποχή του έτους, ακόμη και από προάστια με φωτορύπανση. Ενώ το πιο σημαντικό αστέρι του αστερισμού είναι ο Ντενέμπ (Deneb), το δεύτερο φωτεινότερο ο Αλμπιρέο (Albireo), σηματοδοτεί το κεφάλι του Κύκνου, ή αλλιώς το κάτω μέρος του Σταυρού. Χρησιμοποιώντας κιάλια, σαρώστε περίπου 8 μοίρες κάτω από τον Albireo και μπορείτε να παρατηρήσετε αυτό που μοιάζει με αχνό, μικροσκοπικό σαν νέφος, σημείο γνωστό ως το Νεφέλωμα του Αλτήρα ή Messier 27. Το Νεφέλωμα του Αλτήρα είναι ένα σύννεφο αερίου και σκόνης, ότι απέμεινε από τον θάνατο ενός αστέρα σαν το ήλιο, περίπου 1.700 έτη φωτός μακριά. Οι αστρονόμοι δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν την ακριβή ηλικία του αντικειμένου, αλλά εκτιμούν ότι το προγονικό αστέρι πέθανε περίπου μεταξύ 3.000 έως 15.000 χρόνια πριν. 

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Ιστορία Με Φόντο Τον Έναστρο Ουρανό

Στέκουν επιβλητικά στο πέρασμα των αιώνων, γνωστοποιώντας σε όλη την ανθρωπότητα την σπουδαιότητα του Ελληνικού Πολιτισμού. 


Η Ακρόπολη Των Αθηνών.
Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο και πιο επίσημο οικοδόμημα της Ακρόπολης.
Είναι ο ναός της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας της πόλης της Αθήνας.
Photo Credit: Κωνσταντίνος Βασιλακάκος, Konstantinos Basilakakos Photography

Το ουσιαστικό ναός προέρχεται από το ρήμα "ναίω" που σημαίνει κατοικώ. Έτσι, ο ναός για τους Αρχαίους Έλληνες ήταν η κατοικία του θεού, το κτίριο που στέγαζε το λατρευτικό άγαλμα μίας ή περισσότερων θεοτήτων. Το λατρευτικό άγαλμα τοποθετούνταν στο βάθος του ναού, πάνω στον κατά μήκος άξονα του κτηρίου. Οι πιστοί συγκεντρώνονταν στον περιβάλλοντα χώρο έξω από το κτήριο του ναού, όπου βρισκόταν και ο βωμός για την προσφορά θυσιών και την άσκηση της λατρείας.

Στην Δυτική Πελοπόννησο, στην ονομαζόμενη κοιλάδα των θεών, άνθισε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας και η γενέτειρα των πιο σημαντικών αθλητικών γεγονότων, η Αρχαία Ολυμπία. Εδώ γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του Δία, ένας θεσμός με πανελλήνια ακτινοβολία και λάμψη από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. 


Αρχαία Ολυμπία. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ναό της Πελοποννήσου,
o μεγαλοπρεπής ναός του Δία ήταν το σημαντικότερο οικοδόμημα της Άλτεως στην Ολυμπία
και δέσποζε σε περίοπτη θέση στο κέντρο της.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Το Φιλιππείο ήταν ναός στην αρχαία Ολυμπία. Το Φιλιππείο είναι ένα από τα ωραιότερα δείγματα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Αφιερώθηκε στο ιερό του Δία από το Φίλιππο Β΄, βασιλιά της Μακεδονίας, μετά τη νίκη του στη μάχη της Χαιρώνειας. Μετά το θάνατο του Φιλίππου, η κατασκευή του μνημείου αποπερατώθηκε από το γιο του, τον Μ. Αλέξανδρο, ο οποίος πρόσθεσε στο εσωτερικό και τα αγάλματα των μελών της οικογένειάς του.

Το Φιλιππείο στην Αρχαία Ολυμπία.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Η αρχαία Κόρινθος ήταν σημαντική πόλη-κράτος της αρχαίας Ελλάδας και θεωρούταν η πλουσιότερη πόλη του αρχαίου κόσμου. 


Αρχαία Κόρινθος.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Η σπουδαιότητα της Νάξου υπήρξε στη μακρά ιστορική διάρκεια, όχι απλά πρωταρχική αλλά διαμορφωτική στην πορεία της ιστορίας, όχι μόνο στον Κυκλαδικό αλλά και στον ευρύτερο Ελληνικό χώρο. O Δίας, ο πατέρας θεών και ανθρώπων κατά τους αρχαίους Έλληνες, λέγεται ότι γεννήθηκε στην Κρήτη, αλλά μεγάλωσε στη Νάξο, και έτσι το ψηλότερο βουνό του νησιού πήρε το όνομά του, Ζεύς ή Ζας. Ο κατεξοχήν συνδεδεμένος με τη Νάξο θεός είναι ο Διόνυσος που ενσάρκωνε τις αγαθοποιούς δυνάμεις της φύσεως. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάξο όπου παντρεύτηκε την Αριάδνη μετά την εγκατάλειψή της από το Θησέα. Σύμφωνα με την μυθολογία, στο νησάκι "Παλάτια" ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη και από εκεί την απήγαγε ο Διόνυσος με την ακολουθία του. Σ'αυτό το νησάκι βρίσκεται η Πορτάρα, σήμα κατατεθέν της Νάξου και πύλη του ναού του Απόλλωνα.


Η Πορτάρα είναι η τεράστια μαρμάρινη πύλη ενός ναού που ξεκίνησε να χτίζεται τον 6ο π.χ. αιώνα
πιθανότατα προς τιμήν του θεού Απόλλωνα στη Νάξο.
Στέκεται επιβλητική στο νησάκι "παλάτια" ή νησί του Βάκχου
όπως λέγεται διαφορετικά στην αριστερή πλευρά του λιμανιού της Νάξου.
Photo Credit: Κώστας Μαθιουδάκης, Kostas Mathioudakis Photography

Το ιερό της Δήμητρας σώζεται κοντά στο χωριό Σαγκρί και έχει εν μέρει αναστηλωθεί. Το ιερό σύμφωνα με διάφορες ενδείξεις ήταν αφιερωμένο στον Απόλλωνα και τη Δήμητρα με έμφαση στις χθόνιες ιδιότητές τους. Η λατρεία χθόνιων θεοτήτων που σχετίζονται με τη γονιμότητα και την αύξηση της βλάστησης δικαιολογείται από την ίδρυση του ιερού στον πυρήνα μιας περιοχής πλούσιας σε παραγωγικούς πόρους, κατάλληλης κυρίως για αγροτική εκμετάλλευση. Το μουσείο και ο αρχαιολογικός χώρος έχουν βραβευθεί με το βραβείο Europa Nostra για την ευαίσθητη ανασκαφή, την αναστήλωση και την επιτυχημένη ενσωμάτωσή τους στο φυσικό περιβάλλον.


Ο Ναός της Δήμητρας στην Νάξο. Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μετά το χωριό Σαγκρί.
Photo Credit: Κωνσταντίνος Εμμανουηλίδης, Constantine Emmanouilidi

Αφιέρωμα των Ναξίων σε ένα άλλο ιερό νησί των Κυκλάδων, αποτελούν τα Μαρμάρινα Λιοντάρια. Η Δήλος αποτελούσε Πανελλήνιο Ιερό τόπο, αφού σύμφωνα με την μυθολογία ήταν τόπος γέννησης των θεών Απόλλωνα και Άρτεμης. Τοποθετημένοι στη δυτική πλευρά του δρόμου, που οδηγεί από το αρχαϊκό λιμάνι του Σκαρδανά στους ναούς, οι Λέοντες ήταν οι αιώνιοι φρουροί του Ιερού.

Η Οδός των Λεόντων στην Δήλο.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Η Αρχαία Φανοτή (Ντόλιανη), έδρα των Φανοτέων, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του τελευταίου Μακεδονικού πολέμου.

Ο Γαλαξίας πάνω από την κεντρική πύλη της ακρόπολης Φανοτής (Ντόλιανη).
Photo Credit: Σπυριδούλα Ρεσβάνη-Κώστας Τσέκας, Spyridoula-Kostas Resvani-Tsekas

Το μαντείο, κατά την κλασική αρχαιότητα, ήταν ο επίσημος, θρησκευτικού χαρακτήρα θεσμός σε συγκεκριμένο τόπο, που εμπνεόταν σοφές συμβουλές, έδινε χρησμούς, ή προέβλεπε το μέλλον ως ενδιάμεσος με τους θεούς. Τα μαντεία θεωρούνταν πύλες μέσω των οποίων οι θεοί απευθύνονταν άμεσα στους ανθρώπους. Στην Αρχαία Ελλάδα τα κυριότερα μαντεία ήταν αφιερωμένα στον Δία ή τον Απόλλωνα. 

Το παλιότερο ελληνικό μαντείο ήταν του Δία στη Δωδώνη της Ηπείρου. Η μυθολογία λέει ότι από τη Θήβα της Αιγύπτου πέταξαν δυο περιστέρια: το ένα προσγειώθηκε στη Λιβύη, όπου χτίστηκε ο ναός του Άμμωνα Δία, και το δεύτερο ήρθε στη Δωδώνη, όπου ιδρύθηκε το μαντείο.


Το Αρχαίο Θέατρο της Δωδώνης. Χωρούσε 18.000 θεατές και ήταν το μεγαλύτερο της εποχής του.
Κατά την τέλεση των Ναΐων προς τιμήν του Νάιου Δία, εκτός από τους αγώνες στο στάδιο γίνονταν και θεατρικοί αγώνες.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Όλα τα μαντεία του Δία όμως τα ξεπερνούσε το μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς. Ήταν γνωστό από τους ομηρικούς χρόνους και στα τέλη του 6ου αιώνα κατακλύζονταν από προσφορές Ελλήνων και ξένων. Ήταν το γνωστότερο μαντείο της Αρχαίας Ελλάδας και του τότε γνωστού κόσμου.

Η Θόλος της Αθηνάς Προναίας στους Δελφούς. Η Θόλος είναι το πιο χαρακτηριστικό μνημείο των Δελφών, που δεσπόζει στο ιερό της Αθηνάς Προναίας ανάμεσα στο νεότερο ναό της Αθηνάς και στο θησαυρό των Μασσαλιωτών.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Θεωρείται ο ομφαλός του κόσμου, γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Ζευς άφησε δύο αετούς, έναν προς την Ανατολή και έναν προς την Δύση, συναντήθηκαν στους Δελφούς. To μαντείο ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. 

Ο Ομφαλός της Γης.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Τους χρησμούς τους έδινε η ιέρεια Πυθία. Η Πυθία ήταν το διάμεσο, με το οποίο επικοινωνούσε ο θεός και έδινε τους χρησμούς, οι οποίοι καταγράφονταν. Πυθία ονομαζόταν η εκάστοτε Πρωθιέρεια του Θεού Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών η οποία, ευρισκόμενη σε έκσταση, μετέφερε τη χρησμοδότηση του Θεού προς τον ενδιαφερόμενο με τρόπο συνήθως λακωνικό, δυσνόητο, αινιγματικό και διφορούμενο.

Ο Ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς. Εδώ γίνονταν οι ιεροτελεστίες που είχαν σχέση με τη λατρεία,
η σπουδαιότερη από τις οποίες ήταν η διαδικασία της μαντείας.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography

Πριν από κάθε χρησμοδότηση η Πυθία πλενόταν, έπινε νερό από την Κασταλία πηγή, μασούσε φύλλα δάφνης και ανέβαινε σ 'έναν τρίποδα. Από τη βάση του τρίποδα έβγαιναν αναθυμιάσεις που παράγονταν με την καύση διαφόρων ψυχοτρόπων βοτάνων, εμπλουτισμένων με υψηλές ποσότητες μεθανίου. Η Πυθία ερχόταν σε έκσταση και έβγαζε ασυνάρτητες κραυγές και λόγους. Οι ιερείς του μαντείου μετέτρεπαν τα άναρθρα αυτά λόγια σε έμμετρους χρησμούς, σχεδόν πάντα με διφορούμενη σημασία.

Το μονοπάτι που οδηγούσε από την είσοδο του τεμένους του Απόλλωνα
μέχρι το βωμό των Χίων και τον επιβλητικό ναό, ονομαζόταν Ιερά οδός.
Ήταν ο βασικός ιστός του ιερού και είχε πομπικό-τελετουργικό χαρακτήρα,
αφού διευκόλυνε την κίνηση των προσκυνητών και των επισκεπτών του ιερού χώρου.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography 


Συνήθως η Πυθία εκλεγόταν από τις ευγενικής καταγωγής παρθένες των Δελφών. Αργότερα όμως αποφασίστηκε να είναι ηλικίας πάνω από 50 χρόνων. Στα παλαιότερα χρόνια η Πυθία έδινε μόνο ένα χρησμό, κάθε Φεβρουάριο. Πρώτη Πυθία του Μαντείου των Δελφών κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η Φημονόη.

 Το κτίσμα αυτό εθεωρείτο κατά κάποιο τρόπο ως θησαυροφυλάκιο της Αθήνας όπου φυλάσσονταν τρόπαια από σημαντικές νίκες της πόλης, όπως και άλλα πολύτιμα αντικείμενα που είχαν αφιερώσει στο ιερό οι πιστοί. Βρίσκεται πάνω στην ιερά οδό.
Photo Credit: Λουκάς Χαψής, Loukas Hapsis Photography 

Σύμβολο του θεού Απόλλωνα αποτελεί η Τετρακτύς, την οποία οι Πυθαγόρειοι συνέδεαν με το Μαντείο των Δελφών.

*Η έκθεση "Ναοί στο σχήμα του ουρανού" με φωτογραφίες του κύριου Λουκά Χαψή ανήκει στο Πλανητάριο-Ίδρυμα Ευγενίδου.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Η Σελήνη Συναντά Τον Aldebaran

Photo Credit: Yuuji Kitahara


Την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου, η Σελήνη θα ποζάρει δίπλα στο φωτεινό άστρο Aldebaran. Το κόκκινο μάτι του Ταύρου θα εμφανιστεί ιδιαίτερα κοντά αργά το βράδυ για τους Ευρωπαίους παρατηρητές. Τα δύο αντικείμενα θα έχουν έναν εμφανή διαχωρισμό λιγότερο από μία μοίρα, ίσο με το πλάτος του δείκτη σας στο μήκος του βραχίονα.

Ο Αλντεμπαράν είναι ο αστέρας α του αστερισμού του Ταύρου, ενώ η αρχαία ονομασία αυτού από τους Έλληνες ήταν "νότιος οφθαλμός του Ταύρου". Το αραβικό όνομα Αλντεμπαράν που είναι και σήμερα σε χρήση σημαίνει "αυτός που ακολουθεί". Οι Άραβες τον ονόμασαν έτσι επειδή ακολουθεί τις Πλειάδες που αποτελεί σμήνος αστέρων του ίδιου αστερισμού.

Περισσότερα Αστρονομικά Γεγονότα για την εβδομάδα που διανύουμε μπορείτε να βρείτε στην στήλη μας στο InMeteo.gr

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη
Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Δείτε Την Τελευταία Σούπερ Σελήνη Του 2014

Photo Credit: Lawrence K. Ho

Η τελευταία πράξη στο κοσμικό θέαμα, η τρίτη και τελευταία πλήρη Σούπερ Σελήνη του 2014 κοσμεί το νυχτερινό ουρανό.

Παρά το γεγονός ότι η πανσέληνος ολοκληρώνεται επίσημα στις 9:38 μ.μ. EDT τη Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου, δηλαδή 4:38 π.μ. την Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου ώρα Ελλάδος, θα είναι στο κοντινότερο σημείο της στην Γη 22 ώρες νωρίτερα. 

Έτσι οι ουρανό-παρατηρητές θα έχετε την ευκαιρία να δείτε το σεληνιακό δίσκο μεγαλύτερο την Κυριακή 7 Σεπτέμβρη στις 11:38 μ.μ. EDT, δηλαδή 6:38 π.μ. στις 8 Σεπτέμβρη ώρα Ελλάδος, όταν η ασημί σφαίρα θα είναι μόλις 222.698 μίλια (358.398 χιλιόμετρα) από τη Γη. 

Οι αστρονόμοι λένε, όμως, ότι μόνο οι πιο έμπειροι παρατηρητές θα παρατηρήσουν ότι το φεγγάρι θα εμφανιστεί 15% φωτεινότερο και 7% μεγαλύτερο από ότι η κοινή πανσέληνος. 

Η Σούπερ Σελήνη που συνέβη στις 10 Αυγούστου ήταν η πιο κοντινή και η πιο φωτεινή από την σεληνιακή τριάδα φέτος, όταν πλησίασε τη Γη σε μόλις 221.765 μίλια (356.896 χιλιόμετρα). 

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας πανσελήνου; Η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη σε μια τροχιά σε σχήμα αυγού, με τον πλανήτη μας να βρίσκεται λίγο πιο μακριά από το κέντρο. Αυτό σημαίνει ότι μία φορά το μήνα στην τροχιά της, η Σελήνη φτάνει στο πλησιέστερο σημείο της στη Γη, που είναι γνωστό ως το περίγειο της. Αυτό είναι όταν το φεγγάρι φαίνεται μεγαλύτερο σε διάμετρο. 

Την ίδια στιγμή, το φεγγάρι είναι επίσης στο σημείο της 28ης ημέρας της τροχιάς του γύρω από τη Γη που περνάει απέναντι από τον Ήλιο. Όταν το βλέπουμε από τη Γη, η Σελήνη φωτίζεται πλήρως, ή είναι "πλήρης" .

Αλλά επειδή η Γη κινείται γύρω από τον Ήλιο, η ακριβής θέση στην τροχιά του φεγγαριού όπου φτάνει στην πλήρη φάσης αλλάζει. Οπότε, αυτό για τους ουρανό-παρατηρητές σημαίνει ότι ανά διαστήματα, το περίγειο και η πανσέληνος συμπίπτουν. Μας αρέσει να το αποκαλούμε μία Σούπερ Σελήνη, αλλά οι αστρονόμοι προτιμούν να αποκαλούν το γεγονός με ένα λιγότερο πιασάρικο όνομα, μία πανσέληνος περιγείου. 

Πότε είναι η καλύτερη στιγμή για να δείτε αυτό το αστρονομικό γεγονός;

Η πανσέληνος είναι ορατή, καιρού επιτρέποντος, όλη τη νύχτα. Η ακριβής στιγμή του περιγείου και η ακριβής στιγμή της ολοκλήρωσης δεν έχουν και πάρα πολύ σημασία.

Δοκιμάστε να δείτε το φεγγάρι όταν είναι κοντά στον ορίζοντα, τότε είναι που προσφέρει μία επιπλέον συγκίνηση, καθώς φαίνεται μεγαλύτερο και πιο έντονα φωτισμένο από ότι όταν είναι ψηλά πάνω στον ουρανό.

Το φεγγάρι θα εμφανιστεί να ανατέλλει πάνω από το τοπικό ανατολικό ορίζοντα λίγο μετά το τοπικό ηλιοβασίλεμα και θα δύσει κατά την ανατολή του ηλίου στα δυτικά. 

Λίγο μετά την δύση του ηλίου, όταν το φεγγάρι είναι χαμηλά στον ουρανό και ο ουρανός αρχίζει να σκοτεινιάζει, είναι ένα πολύ δραματικό σκηνικό για παρατήρηση και φωτογραφία.

Τι κάνει το φεγγάρι να φαίνεται μεγαλύτερο στον ορίζοντα;

Αυτό είναι πραγματικά ακόμα ένα μυστήριο για τους επιστήμονες. Πρόκειται σαφώς για μια οπτική ψευδαίσθηση, γιατί οι κάμερες δείχνουν το φεγγάρι ακριβώς το ίδιο μέγεθος, ανεξάρτητα από το πού είναι στον ουρανό. Ωστόσο, είναι μια πειστική ψευδαίσθηση. 

Μερικές έρευνες έχουν δείξει ότι είναι επειδή στον ορίζοντα μπορούμε να το συγκρίνουμε με τα αντικείμενα που είμαστε εξοικειωμένοι (όπως κτίρια για παράδειγμα), ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι επειδή, ως είδος, είμαστε συντονισμένοι να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή σε πράγματα στον ορίζοντα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν περισσότερο απειλή σε σύγκριση με εκείνα που βρίσκονται από πάνω μας.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Όλα Όσα Πρέπει Να Ξέρετε Για Τον Πλανήτη Γη (Video)

Photo Credit: NASA Earth Observatory/Robert Simmon,
με φωτογραφίες από το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Οπτικοποίησης του NOAA
(National Oceanic and Atmospheric Administration)
.

Η Γη αποτελεί το σπίτι μας για δισεκατομμύρια χρόνια - πολύ πριν προκύψουν οι πρόγονοι μας περπατώντας στα δύο πόδια, όταν η πιο σύνθετη μορφή ζωής ήταν μόνο μερικές μορφές κυττάρων - κι όμως απίστευτο, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν γνωρίζουμε για τον κόσμο μας. Στην πραγματικότητα, αυτό που γνωρίζουμε, ή τουλάχιστον τα πιο σημαντικά κομμάτια, μπορούν να απλοποιηθούν σε ένα βίντεο 7 λεπτών. 

Είναι πινελιές με βάση τα πάντα, από το σχηματισμό της Γης μέχρι κρίσιμες στιγμές στην εξέλιξή της. Στιγμές που περιλαμβάνουν τη γέννηση του φεγγαριού, την εξέλιξη της Γης από ένα ακατοίκητο και ερημωμένο μέρος, πολύ ακατάλληλο για να διατηρήσει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του, στην προσωπική μας όαση. Η στιγμή κατά την οποία το έδαφος άρχισε να δονείται από κάτω μας, όταν οι τεκτονικές πλάκες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά, πώς οι εν λόγω κινήσεις οδήγησαν στο σχηματισμό βουνών, κοιλάδων και χαραδρών. Καταλήγοντας στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και την ατμόσφαιρα και πώς δημιουργήθηκαν. Το animation καταφέρνει ακόμη και να φτιάξει τα πολλά στρώματα της Γης και των αντίστοιχων συνθέσεων τους.


ΕΠΙΜΕΛΕΙA: Ειρήνη Μαντζουράνη

Μυστικό Διαστημικό Αεροπλάνο Των Η.Π.Α Περνάει 600 Μέρες Σε Τροχιά

Photo Credit: USAF

Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ένα μυστικό "διαστημικό αεροπλάνο X-37B" που αυτή τη στιγμή κάνει διάφορα πράγματα σε χαμηλή γήινη τροχιά. Η όλη αποστολή του διαστημικού αεροπλάνου τρέχει από το 2006, αλλά το X-37B έχει περάσει μόλις 600 ημέρες σε τροχιά. 

Το λεωφορείο είναι μη επανδρωμένο και είναι το τρίτο τέτοιο λεωφορείο που πετάει σε τροχιά από την USAF. Εκτός από αυτό, δεν ξέρουμε πολλά για το πρόγραμμα. Το X-37B ξεκίνησε στις 11 Δεκεμβρίου του 2012, και από την 1η Σεπτεμβρίου έχει περάσει 630 ημέρες σε τροχιά. 

Το Αεροπλάνο:

Photo Credit: USAF

Το εν λόγο αεροπλάνο μοιάζει με διαστημικό λεωφορείο της NASA, αλλά είναι πολύ μικρότερο. Είναι 8,8 μέτρα μακρύ, 2,9 μέτρα ψηλό και έχει άνοιγμα φτερών 4,6 μέτρα. Ο χώρος ωφέλιμων φορτίων του είναι συγκρίσιμος με το μέγεθος ενός κρεβατιού σε ένα φορτηγό (για περαιτέρω σύγκριση, το διαστημικό λεωφορείο της NASA θα μπορούσε να χωρέσει εύκολα δύο X-37B διαστημικά αεροπλάνα στον δικό του χώρο ωφέλιμων φορτίων. 

Το αεροπλάνο κινείται με ηλιακή ενέργεια. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που επιτρέπει στο αεροπλάνο να λειτουργήσει στο διάστημα για τόσο πολύ καιρό. Το αεροπλάνο είναι σε θέση να επιβιώσει στο διάστημα πολύ περισσότερο από ότι τα περισσότερα άλλα επαναχρησιμοποιήσιμα διαστημικά σκάφη, αν και δεν είναι ακόμη σε θέση να ανταγωνιστεί την μακροζωία των άλλων δορυφόρων, πολλοί εκ των οποίων είναι φτιαγμένοι για να διαρκέσουν δεκαετίες σε τροχιά. Ο μόνος επίσημος στόχος που η USAF έχει προσδιορίσει για το X-37B είναι η πρόθεση να αναπτύξει επαναχρησιμοποιήσιμη τεχνολογία διαστημικών οχημάτων. 

Πολλοί άνθρωποι είναι σκεπτικοί για το ποιος είναι ο "αληθινός" σκοπός του X-37B. Τουλάχιστον, αυτό που είναι πιθανώς ασφαλές να υποθέσουμε είναι ότι η USAF δοκιμάζει κάποιο τύπο εξοπλισμού ή εκτελεί κάποιο πείραμα στον χώρο ωφέλιμου φορτίου του αεροπλάνου. 

Πριν συνταξιοδοτηθεί, ο General William Shelton, ο οποίος ήταν διοικητής της Air Force Space Command, έδωσε μια λεπτομερή ενημέρωση σχετικά με την κατάσταση του X-37B. "Το Χ-37Β είναι μια χαρά. Δεν μπορώ να σας πω τι κάνει, αλλά τα πηγαίνει μια χαρά".

Source: NASA, United Launch Alliance
Graphic by Karl Tate
Space.com

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Ένας Νεοανακαλυφθείς Αστεροειδής Θα Περάσει Πολύ Κοντά Στην Γη Την Κυριακή



Τα νέα είναι καλά: Ο κόσμος ευτυχώς δεν θα τελειώσει την Κυριακή, όταν ένας αστεροειδής με το παρατσούκλι "Pitbull" θα περάσει πολύ κοντά από την Γη. Αλλά ο αστεροειδής 2014 RC θα παράσχει ουράνιο θέαμα για τους οπαδούς των ουράνιων περασμάτων.

Ανακαλύφθηκε από δύο διαφορετικές ομάδες παρατηρητηρίων στις 31 Αυγούστου, ο 20 μέτρων διαστημικός βράχος θα περάσει πιο κοντά στη Γη στις 18:18 UTC, άρα 21:18 ώρα Ελλάδος, στις 7 Σεπτεμβρίου, πάνω από τη Νέα Ζηλανδία, σύμφωνα με τη NASA. Στο πιο κοντινό του σημείο, ο διαστημικός βράχος θα απέχει περίπου 25.000 μίλια (40.000 χιλιόμετρα), το ένα δέκατο της απόστασης μας από το φεγγάρι.

Αυτό το γράφημα απεικονίζει το πέρασμα του αστεροειδή 2014 RC δίπλα από την Γη στις 7 Σεπτεμβρίου 2014.
Κατά τη στιγμή της πιο στενής προσέγγισης, ο διαστημικός βράχος θα είναι περίπου στο ένα δέκατο της απόστασης μεταξύ της Γης και της Σελήνης. Οι ώρες που αναφέρονται στο γράφημα δίνονται σε Universal Time.
Photo Credit: NASA/JPL-Caltech

Ο αστεροειδής θα περάσει οριακά ακριβώς έξω από το τροχιακό ύψος των γεωσύγχρονων δορυφόρων. Δεν συνέβη το ίδιο με ένα άλλο κοσμικό στενό πέρασμα, όταν ο αστεροειδής DA14 μας επισκέφτηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2013. Ο αστεροειδής σε μέγεθος γραφείου πέρασε γρήγορα δίπλα από την Γη, τόσο κοντά όσο είναι τα 17.168 μίλια (27.630 χιλιόμετρα), άρα και ανάμεσα στις τροχιές πολλών δορυφόρων επικοινωνίας. 

"Αν και αυτό το ουράνιο σώμα δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τη Γη ή τους δορυφόρους, η στενή προσέγγιση του δημιουργεί μια μοναδική ευκαιρία για τους ερευνητές να παρατηρήσουν και να μάθουν περισσότερα σχετικά με τους αστεροειδείς," ανέφερε σε δήλωσή της η διαστημική υπηρεσία. Οι αστρονόμοι θα παρακολουθήσουν τον δορυφόρο για πιθανότητες μετέπειτα χτυπήματος με τη Γη. 

Στο πιο φωτεινό του σημείο, ο Pitbull θα φτάσει το μέγεθος 11,5, που σημαίνει ότι θα είναι ορατός μόνο μέσα από ερασιτεχνικά τηλεσκόπια με κάτοπτρα τουλάχιστον μεσαίου μεγέθους (6 έως 8 ίντσες, ή 15 έως 20 εκατοστά). 

Ωστόσο, όλοι σε όλο τον κόσμο μπορούν να συμμετέχουν στην προβολή της NASA και του Slooh καθώς θα εκπέμπουν ζωντανά σε απευθείας σύνδεση την κοντινή προσέγγιση του αστεροειδή το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, με ένα μοναδικό live show στο Slooh.com, δωρεάν για το κοινό, ξεκινώντας στις 02:00 UTC (7/9), άρα 05:00 (7/9) ώρα Ελλάδος.

Ευτυχώς, οι αστρονόμοι έχουν αποκλείσει κάθε πιθανότητα σύγκρουσης με τον Pitbull για το άμεσο μέλλον. Ωστόσο, αν ποτέ χτυπούσε τη Γη, οι συνέπειες θα ήταν μεγαλύτερες από αυτές που είδαμε στην πόλη της Σιβηρίας Chelyabinsk πέρυσι. Αυτός ο απροσδόκητος αστεροειδής ήταν περίπου 20 μέτρα σε διάμετρο και εξερράγη 18 μίλια (29 χιλιόμετρα) πάνω από τη Σιβηρία, απελευθερώνοντας ισοδύναμη ενέργεια με πάνω από 20 ατομικές βόμβες (περίπου 460 χιλιάδες τόνους ΤΝΤ). 

Το συμβάν της Σιβηρίας προκάλεσε πάνω από χίλιους τραυματισμούς, κατέστρεψε χιλιάδες κτίρια, και γκρέμισε αμέτρητα παράθυρα λόγω του ωστικού κύματος της τελευταίας έκρηξης. 

Πάνω από 11.000 αντικείμενα κοντά στη Γη έχουν ανακαλυφθεί και παρακολουθούνται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνα αντικείμενα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Γαλαξιακές Συγκρούσεις: Ο Γαλαξίας Μας Έχει 4 Δισεκατομμύρια Χρόνια Ζωής Ακόμα (Video)

Πως θα φαινόταν από την Γη αυτή η Γαλαξιακή Σύγκρουση.
Photo Credit: NASA, ESA Z. Levay and R. Van der Marel (STScl), and A. Mellinger

Λόγω της διαστολής του σύμπαντος, γνωρίζουμε ότι οι γαλαξίες όλοι κινούνται μακριά ο ένας από τον άλλο σε απίστευτα υψηλές ταχύτητες - όσο πιο μακριά από εμάς είναι, τόσο πιο γρήγορα θα πηγαίνουν στα απομακρυσμένα όρια του Σύμπαντος. Ωστόσο, δεν είναι αυτή η περίπτωση με τον πλησιέστερο γείτονά μας, την Ανδρομέδα (που επίσημα ονομάζεται «Μεσσιέ 31» ή «M31»). 

Αυτός ο γαλαξίας έχει μάζα που είναι 1,25 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Γαλαξία μας, και κατευθύνεται ακριβώς πάνω μας.

Η Ανδρομέδα είναι σημαντικά μεγαλύτερη από εμάς, αφού εκτείνεται σε περίπου 220.000 έτη φωτός (ο Γαλαξίας είναι μόλις πάνω από 100.000 έτη φωτός). Και ενώ οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Γαλαξίας μας φιλοξενεί περίπου 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρια, οι πιο ακριβείς εκτιμήσεις δείχνουν ότι η Ανδρομέδα έχει τον εντυπωσιακό αριθμό των ένα τρισεκατομμυρίων άστρων. Η Ανδρομέδα επίσης κινείται ταχύτερα από το Γαλαξία μας, πάνω από 2.000 φορές πιο γρήγορα, στην πραγματικότητα, έχει εκτιμηθεί περίπου στα 250.000 μίλια ανά ώρα. Και όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κινείται ευθεία προς την κατεύθυνση μας. 

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι είναι η δύναμη της βαρύτητας μόνο που τραβάει τους δύο γίγαντες μαζί. Το σύμπαν διαστέλλεται, αλλά αυτό είναι κάτι που βλέπουμε σε μεγάλες κλίμακες. Όσον αφορά μικρότερες δομές, η δύναμη της βαρύτητας είναι πολύ ισχυρότερη από ότι η διαστολή του σύμπαντος (με λίγα λόγια, αυτό που τραβάει αυτούς τους γαλαξίες μαζί είναι το ίδιο πράγμα με αυτό που κρατάει σταθερά τα πόδια μας κολλημένα στη Γη). 

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι γαλαξίες θα συγκρουστούν σε περίπου 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια (το χρονικό διάστημα που μπορεί να διαφέρει λίγο). Οι επιστήμονες ήταν σε θέση να το υπολογίσουν αυτό, χρησιμοποιώντας το Φαινόμενο Doppler. Η κίνησης της Ανδρομέδας προς ​​εμάς συμπιέζει το φως που λαμβάνουμε από το γαλαξία, αλλάζοντας το μήκος κύματος και την συχνότητα του και δίνοντας του πιο μπλε εμφάνιση. Αυτή η μπλε αλλαγή μπορεί να μετρηθεί, και η ταχύτητα και η απόσταση της Ανδρομέδας μπορούν να βρεθούν με ακρίβεια για την χρήση σε μοντέλα σύγκρουσης. 

Αυτό ακούγεται σαν μια καταστροφική προοπτική, αλλά συγκρούσεις μεταξύ μικρότερων γαλαξιών ήταν απαραίτητες για τη δημιουργία των μεγαλύτερων δομών που βλέπουμε σήμερα. Για παράδειγμα, μελέτες για την Ανδρομέδα δείχνουν ότι έχει ήδη συγχωνευθεί με άλλο ένα μεγάλο γαλαξία, και ο Γαλαξίας μας έχει ήδη συγκρουστεί με πολλούς νάνους γαλαξίες, όπως ο νάνος σφαιροειδής γαλαξίας Νάνος του Τοξότη (SagDEG).

Αλλά τώρα, μιλάμε για κάτι σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Οπότε, τι είδους αντίκτυπο θα μπορούσε ένα τέτοιο γεγονός να έχει; Μια "αστρική έκρηξη" συμβαίνει όταν νέφη αερίου συμπιέζονται με ταχύτερους ρυθμούς από το κανονικό (π.χ. η γαλαξιακή σύγκρουση στις Κεραίες). Αυτό το αυξημένο ποσοστό κατάρρευσης αυξάνει σημαντικά τον σχηματισμό πρωτο-αστέρων. Όταν συμβεί αυτό, τα νεφελώματα λάμπουν με δύναμη και οι Υπερμεγέθεις Μαύρες Τρύπες γιορτάζουν - μερικές φορές αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κβάζαρ. Στην περίπτωση της Ανδρομέδας και του Γαλαξία μας, πιστεύεται ότι θα υπάρξουν εναπομείναντα μικρά νέφη αερίου υδρογόνου για μίας μεγάλης κλίμακας αστρική έκρηξη, αλλά κβάζαρ και από τους δύο γαλαξιακούς πυρήνες είναι μια πιθανότητα. 

Η περιοχή αυτή έχει ονομαστεί "Οι Κεραίες". Ο λόγος για τους γαλαξίες NGC 4038 και NGC 4039,
οι οποίοι έχουν εμπλακεί σε μια σύγκρουση γαλαξιακή που ανέρχεται σε 100 εκατομμύρια χρόνια.
Photo Credit: Star Shadows Remote Observatory και PROMPT/CTIO


Θα χρειαστούν 2 δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα και για τους δύο γαλαξίες να συγχωνευτούν πλήρως καθώς η βαρύτητα τους έλκει μαζί και λίγο περισσότερο πριν οι δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες επίσης συγχωνευτούν. Αλλά αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας - η Ανδρομέδα έχει ένα σύντροφο.

Ο Γαλαξίας του Τριγώνου (Messier 33 ή M33), ο τρίτος μεγαλύτερος γαλαξίας της Τοπικής Ομάδας γαλαξιών, θα καταλήξει να συγχωνευτεί με το νέο γιγαντιαίο σχηματισμό. Αυτό πιθανότατα θα συμβεί πολύ καιρό μετά τη σύγκρουση Γαλαξία-Ανδρομέδας, αλλά ανάλογα με την κίνηση και τις ταχύτητες τα επόμενα μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μας χτυπήσει πρώτος. Στο μακρινό μέλλον και το M31, το M33 και οι υπόλοιποι από τους γαλαξίες της Τοπικής Ομάδας όλοι θα ενωθούν σε ένα τεράστιο αντικείμενο. Μετά από αυτό, είναι πολύ απίθανο να συγκρουστούμε ποτέ ξανά με έναν άλλο γαλαξία και πάλι. 

Η οικουμενική διαστολή λέει ότι, ακόμη και αν η δύναμη της βαρύτητας είναι άπειρη στην έκταση της, οι άλλοι γιγάντιοι γαλαξίες θα είναι απλά πάρα πολύ μακριά για οποιαδήποτε σημαντικά αποτελέσματα. 

Υπάρχει επίσης μια πιθανότητα 12% ότι τα ηλιακά συστήματα μας θα εκσφενδονιστεί έξω από την "Milkdromeda" και να γίνει έρμαιο του μεγάλου διαγαλαξιακού χώρου. Όλα εξαρτώνται από την εγκάρσια ταχύτητα και την στροφορμή της Ανδρομέδας κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης. Σε κάθε περίπτωση, ο Ήλιος θα είχε φροντίσει ότι όλη η ζωή στη Γη θα έχει εξαφανιστεί πριν συμβεί τίποτα από όλα αυτά - αλλά είτε έχουμε μετοικίσει σε άλλο πλανήτη είτε έχουμε χαθεί σαν είδος, αυτό υπόσχεται να είναι ένα φανταστικό σόου.



ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη