Έχει Το Voyager Πραγματικά Φύγει Από Το Ηλιακό Μας Σύστημα;

Photo Credit: NASA/JPL-CALTECH

Πέρυσι το Voyager 1 άφησε το ηλιακό μας σύστημα. Εξαρτάται ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς. Υπήρχαν πολλές ιστορίες στις ειδήσεις σχετικά με το πώς η NASA ανακοίνωσε και επίσημα ότι το Voyager 1 έχει αφήσει το ηλιακό μας σύστημα, αλλά η πραγματική ανακοίνωση ήταν ότι ο ανιχνευτής έχει περάσει σε αυτό που είναι γνωστό ως Ηλιόπαυση. 

Ο Ήλιος εκπέμπει περισσότερα από φως και θερμότητα. Εκπέμπει, επίσης, ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων. Τα περισσότερα από αυτά είναι ηλεκτρόνια και πρωτόνια (ιονισμένου υδρογόνου), και ρέουν μακριά από τον ήλιο για να παράξουν αυτό που είναι γνωστό ως ηλιακός άνεμος. Ο ηλιακός άνεμος αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του ήλιου και μαζί δημιουργούν ένα είδος διάχυτης φούσκας φορτισμένων σωματιδίων γύρω από τον ήλιο που είναι γνωστή ως ηλιόσφαιρα. Αυτή η ηλιόσφαιρα αποτρέπει οποιαδήποτε διαστρικά φορτισμένα σωματίδια να μας φτάσουν, καθώς επίσης μας θωρακίζει από ορισμένες κοσμικές ακτίνες. 

(Διαβάστε «Τι είναι η Ηλιόσφαιρα»:  http://nightskygreece.blogspot.gr/2014/06/blog-post_20.html )

Το εξωτερικό όριο της Ηλιόσφαιρας ονομάζεται Ηλιόπαυση. Ως Ηλιόπαυση ορίζεται η περιοχή όπου τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή έχουν ισοδύναμη πίεση. Πέρα από την ηλιόπαυση, ο διαστρικός άνεμος κυριαρχεί. Πέρα από την ηλιόπαυση είναι το διαστρικό διάστημα. 

Δηλώσεις ότι το Voyager 1 έχει εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα έχουν εμφανιστεί στα ανοικτά και τα τελευταία δύο χρόνια, επειδή η ηλιόπαυση δεν είναι ένα σκληρό όριο. Ανάλογα με την ηλιακή δραστηριότητα μπορεί να διαφέρει λίγο. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα όρια των αισθητήρων του Voyager. Ο ανιχνευτής είναι 36 ετών, και οι περισσότεροι από τους ανιχνευτές του δεν είναι πλέον λειτουργικοί. Η ισχύς μετάδοσης είναι μόνο περίπου 23watts, η οποία είναι σχετική με την ισχύ του λαμπτήρα φωτός σε ένα ψυγείο.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση του Voyager να εισέρχεται στο διαστρικό διάστημα.
 Photo Credit: NASA / JPL-Caltech

Ο ανιχνευτής εξακολουθεί να έχει δύο κεραίες που μπορούν να ανιχνεύσουν μαγνητικά πεδία. Παρατηρώντας τις διακυμάνσεις των μαγνητικών πεδίων, μπορείτε επίσης να πάρετε μια ιδέα για την πυκνότητα των ιονισμένων σωματιδίων γύρω από το Voyager 1, δεδομένου ότι η συχνότητα των ταλαντώσεων εξαρτάται από την πυκνότητα του πλάσματος. Σε μια πρόσφατη μελέτη αναφέρθηκε ότι η πυκνότητα των ηλεκτρονίων γύρω από το Voyager έχει αυξηθεί κατά ένα συντελεστή 40. Αυτό είναι ακριβώς ότι αναμενόταν καθώς το Voyager αφήνει την αδύναμη εξωτερική περιοχή της ηλιόσφαιρας για να εισέλθει στην περιοχή του διαστρικού διαστήματος. 

Αν ορίσετε τα όρια της ηλιόσφαιρας ως την άκρη του ηλιακού μας συστήματος, τότε έχει πράγματι επιτευχθεί αυτό το έργο από το Voyager. Αλλά, όπως μπορείτε να δείτε στην παραπάνω εικόνα, δεν είναι αυτό που συνήθως θεωρείται ως η άκρη του ηλιακού συστήματος. Το Voyager είναι ακόμη υπό την επίδραση της βαρύτητας του Ήλιου. Υπάρχουν πολλά αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο σε μια απόσταση πολύ μεγαλύτερη από ότι του Voyager. Για παράδειγμα, η τροχιά της Sedna (ουράνιο σώμα πέρα ​​από την τροχιά του Ποσειδώνα) απέχει περισσότερο από 900 AU από τον Ήλιο. Σε σύγκριση, το Voyager 1 είναι περίπου 125 AU από τον Ήλιο. Γι 'αυτό δεν έχει πραγματικά αφήσει το ηλιακό μας σύστημα. Αν θεωρείτε την εξωτερική άκρη του Νέφους του Oort ότι είναι το όριο του ηλιακού μας συστήματος, τότε το Voyager 1 μόλις ξεκίνησε. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη

Facebook Page: Night Sky Greece, https://www.facebook.com/nightskygreece