One Last Reflection (Συνέντευξη)

Στην Ζάκυνθο.
Photo Credit: Last Reflection

Ο Χρήστος Κατσίκας γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1990 στην Θεσσαλονίκη. Σπούδαζε στο ΤΕΙ Ζακύνθου, στο τμήμα Προστασίας και Συντήρησης Πολιτισμικής Κληρονομιάς, όμως πρόσφατα το εγκατέλειψε για να ασχοληθεί πιο στενά με την φωτογραφία και το φωτορεπορτάζ. Μετά από 4 χρόνια στην Ζάκυνθο, πλέον ζει μόνιμα στην Ξάνθη, από όπου και κατάγεται. Τον ξεχωρίσαμε με το ψευδώνυμο Last Reflection (Last.R) μέσα από τις όμορφες φωτογραφίες του με θέμα τον νυχτερινό ουρανό, αλλά αμέσως ανακαλύψαμε ότι αγαπάει να φωτογραφίζει και τα χρώματα. Όπως ο ίδιος δήλωσε στο περιοδικό "Φωτογράφος" στο τεύχος του Απριλίου 2014 με αφιέρωμα στο χρώμα: "Μέσα σε ένα μουντό, σκοτεινό και βροχερό απόγευμα, ήξερα ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει χρώμα". Αναγνωρίζοντας την δουλειά του, του ζητήσαμε να παραχωρήσει στο Night Sky Greece μία συνέντευξη.

Photo Credit: Last Reflection

1) Πότε είχες την πρώτη σου επαφή με την φωτογραφία;

Πρώτη επαφή με την φωτογραφία είχα από τα μαθητικά μου χρόνια. Μου άρεσε να βγάζω ότι μου κέντριζε το ενδιαφέρον και κυρίως τα ηλιοβασιλέματα. Αλλά η έκρηξη μέσα μου έγινε το Φεβρουάριο οπότε και αγόρασα την πρώτη μου DSLR. Αυτό που με κέρδισε στη φωτογραφία είναι ότι μπορείς να παγώσεις το χρόνο, να κερδίσεις την αθανασία με κάποιο τρόπο.

2) Ποια θέματα προσεγγίζεις με τον φακό σου και ποια σε αφήνουν αδιάφορο; 

Φωτογραφίζω σχεδόν τα πάντα. Δεν με αφήνει κάτι αδιάφορο. Σίγουρα ο ουρανός και η φύση είναι το είδος μου αλλά θέλω να υπηρετώ την τέχνη της φωτογραφίας από κάθε σκοπιά.

3) Το Last Reflection πως προέκυψε σαν ψευδώνυμο; 

Αρχικά το last reflection το εμπνεύστηκα εγώ για όνομα συγκροτήματος, μετά άρχισα να το χρησιμοποιώ και στις φωτογραφίες μου. Η σκέψη μου έχει να κάνει με την εποχή στην οποία ζούμε. Για παράδειγμα, τα νερά μιας ήρεμης λίμνης καθρεφτίζουν όλο το τοπίο γύρω τους αλλά και το είδωλο μας. Μόλις πετάξουμε μια πέτρα στα νερά αυτής της λίμνης, αυτά ξαφνικά ταράζονται και χάνεται η αρμονία και η ηρεμία που πιο πριν υπήρχε. Λίγα δευτερόλεπτα πριν πέσει η πέτρα στο νερό, η τελευταία αντανάκλαση (Last Reflection) είναι η μόνη εικόνα ηρεμίας που μπορούμε να δούμε πριν ακολουθήσει η αναταραχή και η σύγχυση. Έτσι και στην εποχή που ζούμε, που όλα έχουν την τάση της αναταραχής και τις καταστροφολογίας, ας κρατήσουμε μια τελευταία αντανάκλαση της εσωτερικής γαλήνης και αρμονίας μας. 

".. Η τελευταία αντανάκλαση είναι η μόνη εικόνα ηρεμίας
που μπορούμε να δούμε πριν αρχίσει η αναταραχή.."
Photo Credit: Last Reflection

4) Υπάρχουν άνθρωποι ή καταστάσεις που ανατρέχεις για να αντλήσεις έμπνευση;

Συνήθως αντλώ έμπνευση από την κάθε στιγμή που περνώ παρατηρώντας τον κόσμο. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, κάτι ενδιαφέρον συμβαίνει που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Σίγουρα, μελετώ πολλούς φωτογράφους, τα έργα τους καθώς και τις τεχνικές τους αλλά η καθαρή έμπνευση πηγάζει μέσα από την καθημερινότητα μου. 

5) Πόσο δύσκολο είναι να είσαι φωτογράφος στην Ελλάδα σήμερα;

Στη σημερινή εποχή, όπου όλοι ''θεωρούνται'' φωτογράφοι, βγάζοντας μια θολή, μη εστιασμένη φωτογραφία την ώρα που χορεύουν σε ένα κλαμπ μέσω του κινητού τους, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις και να αναδειχθείς. Αλλά αν δεν ήταν δύσκολο, δεν θα ήταν και ενδιαφέρον. Απλά αυτό που λείπει από τον κόσμο είναι η έρευνα, η αναζήτηση, είτε μέσω φωτογραφίας, είτε μέσω μουσικής, είτε μέσω οτιδήποτε. Έχουμε επαναπαυθεί στα τυποποιημένα, σε όλο το εύρος της ζωής μας.

Ο Ναός του Αγίου Διονυσίου στην Ζάκυνθο.
Photo Credit: Last Reflection

6) Η εξέλιξη σου φωτογραφικά έγινε μέσα από την εμπειρία ή μέσα από κάποια σχολή και τελικά ποιο από τα δύο είναι πιο σημαντικό;

Η εξέλιξη μου οφείλεται σε αμέτρητα ξενύχτια, ατελείωτες περιπλανήσεις και σε τεράστιο αριθμό λήψεων, πολλές φορές στο ίδιο αντικείμενο. Γενικά πιστεύω πως για οτιδήποτε, μόνο η επανάληψη θα σε κάνει καλύτερο και θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι σε μια καλή σχολή φωτογραφίας, δεν μπορείς να μάθεις πράγματα ώστε να εξελιχθείς. Απλά φωτογράφο σε κάνει η εμπειρία.

7) Εκτός από την φωτογραφία υπάρχει άλλη μορφή τέχνης που ασχολείσαι και πως την συνδυάζεις με την φωτογραφία;

Εκτός από τη φωτογραφία ασχολούμαι και ενεργά με τη μουσική, παίζοντας ηλεκτρική κιθάρα στους Last Reflection, το συγκρότημα μου. Δεν συνδυάζονται άμεσα αλλά και τα δυο με βοηθούν να εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο, το φωτεινό αλλά και τον σκοτεινό.

8) Ποια είναι τα μαγικά συστατικά κατά την γνώμη σου που χρειάζεται κάποιος για να γίνει καλός φωτογράφος;

Όρεξη, υπομονή και φαντασία. Αυτό είναι το δικό μου τρίπτυχο. Καλό φωτογράφο δεν σε κάνει μόνο ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείς αλλά κυρίως ο τρόπος που τον χρησιμοποιείς.

9) Πως ονειρεύεσαι τον εαυτό σου στα επόμενα χρόνια;

Στη Νορβηγία, ονειρεύομαι να φωτογραφίζω το Σέλας παρέα με πεφταστέρια!

Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα.
Photo Credit: Last Reflection

10) Μίλησε μας για τις συμμετοχές σου σε άλλες εκθέσεις και τις ατομικές σου δουλειές;

Δύο φωτογραφίες μου αναδείχθηκαν στο εβδομαδιαίο Top 10 της Νikon EU για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο, καθώς επίσης συμμετείχα και στο περιοδικό "Φωτογράφος" στο μονοθεματικό τεύχος για το Χρώμα τον Απρίλιο. Θα ήθελα κάποια στιγμή να οργανώσω μια δική μου έκθεση φωτογραφίας, έτσι ώστε να δει ο κόσμος λίγο πιο χειροπιαστά τις δουλειές μου.

11) Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να τελειώσω μια σχολή φωτογραφίας - φωτορεπορτάζ και πιθανόν να φύγω στο εξωτερικό για καριέρα.

12) Τι φωτογραφικό εξοπλισμό χρησιμοποιείς;

Χρησιμοποιώ DSLR φωτογραφική μηχανή Nikon D3200 με φακό Nikkor 50mm f/1.8.

Φωτιά στην Ζάκυνθο στις 5 Ιουλίου 2014.
Photo Credit: Last Reflection

13) Στην Ελλάδα υπάρχει κάποιος φωτογράφος που σου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ή ίσως να σε έχει κιόλας επηρεάσει; 

Όσον αφορά τις νυχτερινές φωτογραφίες, ο Κωνσταντίνος Βασιλακάκος, ενώ θαυμάζω επίσης και τους Νίκο Κοντοσταυλάκη, από Ζάκυνθο και Δημήτρη Αλεξούδη, από Αλεξανδρούπολη. Τους εκτιμώ γιατί με βοήθησαν πολύ στα αρχικά στάδια της αναζήτησης μου.

14) Τι θα συμβούλευες όσους ξεκινάνε τώρα με την φωτογραφία;

Ή να δοθούν ολοκληρωτικά σ'αυτό ή να μην το ξεκινήσουν καν. Από τι στιγμή όμως που θα το ξεκινήσουν, όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουν στη φωτογραφία, τόσο μεγαλύτερο χαμόγελο θα έχουν βλέποντας τα έργα τους.

Photo Credit: Last Reflection

Ευχαριστούμε πολύ τον Χρήστο Κατσίκα για την συνέντευξη που μας παραχώρησε. Μπορείτε να τον βρείτε στην προσωπικό του προφίλ στο Facebook: https://www.facebook.com/last.reflection

Ένα δέντρο στην Ζάκυνθο.
Photo Credit: Last Reflection

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ειρήνη Μαντζουράνη